Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A co do Pereł… To Billa aż uszy zabolały. Wszystkie jednocześnie zaczęły się regenerować, powodując NAPRAWDĘ dużo hałasów.

[Andreas D.]

MrocznyK

// tak z dupy przypominam o pluszowych Deweyach od Perełki, hak próbowała być miła

[Andreas D.]

Woj2000

Mimo tak nieprzyjemnych odgłosów, Bill z tego faktu się niezmiernie ucieszył. W końcu się okazało, że jednak Thanos faktycznie im nic złego nie zrobił! Teraz będzie mógł im wyjaśnić sprawę, by wszystko było tak, jak dawniej!
Nie zważając na ten harmider, szybko wstaje z kanapy i podchodzi bliżej, przeczuwając konieczność uspokojenia sytuacji.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili Perełki się zregenerowały co do jednej. Prezentuje się to tak. Perełeczka razem z Długonogą na widok Żółtej uciekły na strych, Perełka rzuciła się Billowi na szyję, Szafirowa zaczęła się przytulać do Rubinowej, Złota ma wszystko gdzieś, a reszta salutuje.

[Andreas D.]

Woj2000

Łoł… w ciągu tych kilku sekund faktycznie zadziało się dosyć dużo. Jefnak nie zrażając się tym, Bill odwzajemnił uścisk i odpowiedział z wyraźnym wzruszeniem:
-Tak… Tak się martwiłem, Perełko. Przepraszam, że was zostawiłem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nic się nie stało, Bill… Nic się nie stało… - odpowiedziała Perełka, po czym się rozpłakała w ramionach Billa. Tuż po tym Dewey poczuł, jak zostaje razem z Perełką przytulony przez Żółtą.

[Andreas D.]

Woj2000

Pocieszanie Perły przy jednoczesnym byciu przytulanym przez przyszłą żonę - sytuacja dosyć nieoczekiwana, jednak wcale nie niepożądana.
W międzyczasie Dewey dawał Perełce spokojnie się w siebie wypłakiwać, mówiąc w jej stronę kojąco:
-Spokojnie… tylko spokojnie… już nikt ci nic złego nie zrobi…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-On… On był fioletowy… I miał tą… Rękawicę… I nas… Pstryknął!-powiedziała Perełka, wciąż przytulając się do Billa i płacząc.

[Andreas D.]

Woj2000

Słysząc to, Bill jeszcze bardziej się zdumiał. Jakkolwiek Deweya jest świadomy, że istnieją istoty zdolne być potężnymi, to jednak nie mieści mu się w głowie, aby dało się pozbawić Klejnoty fizycznej formy samym pstryknięciem. Przecież tego nawet Diamenty nie potrafią!
Jednak nie pora się zastanawiać nad potęgą jakiegoś Thanosa, samopoczucie Pereł jest tutaj ważniejsze. A Bill zamierza się postarać, aby to wydarzenie nie pozostawiło w nich zbyt wielkiego piętna na psychice.
-Już, już… -odpowiada, aby ją uspokoić - Jego już tu nie ma… Już nie zrobi wam krzywdy…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Aż strach pomyśleć, co ten cały Thanos zrobić Billowi… Nic dziwnego, że trzyma kogoś tak potężnego jak sama Biała Diament w szachu!
Perełka powoli się uspokaja w ramionach Billa, ale za to pozostałe Perły nie wytrzymały napięcia i się zaczęły wypłakiwać albo w niego albo w Żółtą Diament, co ona toleruje, choć nie dzieje się to po jej myśli.

[Andreas D.]

Woj2000

Musząc radzić sobie w takich warunkacg, stara się kolejno uspokoić każdą z nich, licząc jednocześnie na to, że będzie zmuszony uciec się do przywracającego dyscyplinę krzyku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełki na szczęście powoli się uspokajają dzięki wspólnym staraniom Billa oraz jego partnerki. Niektóre posunęły się do tego, żeby objąć Żółtą Diament w pasie.

[Andreas D.]

Woj2000

Pomyśleć, do czego to dochodzi… Jeszcze kilka miesięcy za taki ,wyskok" te Perły mogłyby liczyć od Żółtej na konsekwencje wymykające się wyobrażeniom, a teraz to samo jest relatywnie przez nią tolerowane.
-Jak to los potrafi płatać figle. - pomyślał, dalej pocieszając swoje podopieczne, jak również starając się je ,odkleić" od swojego kochanego Diamentu, by dać jej chwilę wytchnienia.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie wspominając już o tym, że samej Żółtej pocieszanie Perełka idzie lepiej niż Bill mógłby się spodziewać. Może to być związane z tym, że jej słowa Perły odbierają jako rozkazy, ale wciąż, idzie jej świetnie. Razem uspokoili Perły tak dobrze, że nawet nie trzeba było ich zbytnio prosić, żeby się odczepiły od Żółtej. Po chwili puściły także Billa. Stoją i uśmiechają się do swoich “zbawców”.

[Andreas D.]

Woj2000

Będąc, mimo wszystko, zadowolonym z tak pozytywnego obrotu sytuacji, Dewey zapytał je się wszystkie spokojnym, acz wesołym głosem:
-Już wam lepiej, moje drogie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełki zgodnie pokiwały swoimi główkami, aby potwierdzić, że już im lepiej.

[Andreas D.]

Woj2000

-To świetnie, naprawdę wspaniale - odpowiedział uradowany, po czym jednak odpowiedział bardziej przygnębiony - Jednak… przepraszam was za to, że nie było mnie wtedy, kiedy to się działo. Nigdy nie chciałem, abyście musiały przeżywać coś takiego…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełki w odpowiedzi uśmiechnęły się pocieszająco i kolejno zaczęły do niego przytulać.
-Nic się nie stało… - mruczą na przemian do Billa, najprawdopodobniej w celu pocieszenia go.

[Andreas D.]

Woj2000

Dzięki tym jakże przyjemnym i pocieszającym zabiegom od saoich podopieczny Billowi szybko udało się podnieść na duchu. Kiedy już ostatnia z Pereł go przytuliła, odezwał się już mniej ponuro:
-Dziękuję wam za to, ale i tak przysięgam, że nie pozwolę, by się ponownie wam się stała jakaś krzywda…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełki zgodnie pokiwały głowami, jakby zgadzały się z tym, że pod opieką Billa nic im się już nie stanie.