Centurioński Statek Wojenny

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Rzeczywiście świetnie jej to idzie. Stołówka jest już opustoszała i Serpentyn może spokojnie przejść bez żadnych przeszkód.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn spokojnie przez nią przechodzi, jednocześnie rozglądając się po niej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

O dziwo, wszystko jest czyste. Albo wszyscy są tu tak zdyscyplinowani albo mają woźnych poruszających się z prędkością światła.

[Andreas D.]

Woj2000

Z Thanosem nigdy nic nie wiadomo. W każdym razie, Serpentyn wciąż udawała się w stronę laboratorium.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po dojściu do terrarium Glaive’a, zobaczyła na lewo stalowe drzwi z “judaszem” i terminalem do wpisywania kodu oraz skanowania oka.

[Andreas D.]

Woj2000

-* Pewnie to jest laboratorium. * - pomyślała, jednocześnie podchodząc pod drzwi. Kiedy już to zrobiła, postanowiła do nich zapukać

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Serpentyn usłyszała dźwięk odsuwania judasza. Po tym do jej uszy dobiegł ostry, ale wyraźnie kobiecy głos:
-Kto tam?

[Andreas D.]

Woj2000

-Jestem Serpentyn. Mistyk zarekomendował mi zapoznanie się bliżej z niejaką Sereną Patel. - odpowiedział spokojnie, niemalże służbowo.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Naprawdę? A jednak ten stary pyrpeć potrafi mnie jeszcze zaskoczyć. Ale najpierw… Jaki jest ulubiony kolor Mistyka?

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn zdziwiła się tym pytaniem. Nie przypominała sobie, by hej coś takieho wyznawał. Ale w końcu przypomniała sobie kolory w jego pokoju.
-Czy to… czerwony? - odpowiedziała niepewnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dobrze. Wchodź proszę, Serpentyn.
Po kilku mechanicznych odgłosach drzwi się otworzyły ze zgrzytem, a Serpentyn zobaczyła ją:

[Andreas D.]

Woj2000

-Witam jeszcze raz.Miło mi panią poznać, pani Sereno.- odpowiedziała, siląc się na uprzejmą wesołość - znak każdej szanującej się szlachcianki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jedną z macek na jej plecach sięgnęła na stolik kawowy i złapała filiżankę, a następnie przesunęła ją do ust Sereny, która się napiła.
-Witam, pani Serpentyn. A więc, dlaczego mój przyjaciel Cię wysłał?-powiedziała grzecznie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Uznał, że powinnam poznać panią bliżej. Wszak, będąc jego służką, to znajomi Mistyka mimowolnie stają się również moimi, czyż nie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Owszem, moja droga. Proszę, usiądź sobie, napij się herbaty ziołowej…-powiedziała i dotykając macką pleców Serpentyn, lekko ją szturchnęła, pokazując jej miejsce, gdzie jest krzesło. Chyba ma sobie je sama przysunąć do stolika kawowego.

[Andreas D.]

Woj2000

Podeszła do krzesełka i na tyle, na ile pozwalała jej na to wężowa forma, usiadła. Było to starsznie niewygodne, ale u gospodarza nie wypada narzekać.
-A czy się pani tu zajmuje? - zapytała się, biorąc filiżankę do ust, popijając i rozglądając się po wnętrzu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Herbata jest bardzo mocno ziołowa. Może nadawać się do rozbudzenia, ale nie delektowania.
-Lepsze pytanie-czym się nie zajmuję? Robię testy, eksperymenty, rozporządzam wydatkami, czasami gotuję, sprzątam, masuję, rozbawiam, pocieszam, zatwierdzam badania Mistyka, daję kieszonkowe zasłużonym, jestem woźną, konserwatorką, hydrauliczką, elektryczną… Czasami nie śpię przez dwa tygodnie z rzędu. -powiedziała szybko, ale zrozumiale.

[Andreas D.]

Woj2000

-Widać, że ma pani macki pełne roboty. - skwitowała.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Gdyby nie one, to nie dałabym rady z niczym. Są jak moje drugie ręce, a może nawet pierwsze…-powiedziała i pocałowała jedną ze swoich macek.-W pewnym sensie, te macki są dla mnie jak moje dzieci.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn zdziwiła się tym uczuciem do kończyn swojego ciała. Dla niej to trochę tak, jakby kochała swój ogon. Mimo wszystko, nie dała po sobie tego poznać.