Centurioński Statek Wojenny

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie może przecież złamać mu serca po tym wszystkim.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie może tego zrobić. W końcu to właśnie wyciągnął ją z największego bagna, w jakie się przypadkowo wpakowała. A oprócz yego troszczył się o Serpentyn. Ale… w takim razie co z dziełem jej życia - Kompanią? Nie może przecież tego zostawić od tak sobie…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A co jeśli… Zabierze Mistyka do Kompanii? W sytuacji w jakiej jest, nie ma opcji, żeby nawet pomyślał o odmowie.

[Andreas D.]

Woj2000

Bardzo dobry pomysł. W każdym razie, Serpentyn podniosła głowę mistyka i lekko pkglądziła go po obandażowanym policzku.
-Nie opuszczę cię, skarbeńku. - powiedziała łagodnym, niemalże matczynym tonem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk mocniej objął Serpentyn.
-Dziękuję, moja Serpentynko…

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie ma za co - powiedziała kojąco, po czym złapaļa jedną parą dłoni jego głowę i łagodnie przycisnęła do swojego ciała. Z racji różnicy wzrostu między nimi, głowa Mistyka przyciskana była do okolic między dekoltem, a jej szyją.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk tuli się do Serpentyn i delikatnie głaszcze ją po plecach.

[Andreas D.]

Woj2000

-* Chyba naprawdę brakowało mu kogoś bliskiego * - pomyślała, wciąż go tuląc do siebie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jesteś taka kochana, Serpentynko…-wymruczał rozmarzony, kontynuując czułości.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn nie odpowiedziała na ten komentarz.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mam nadzieję, że nie niepokoję Cię moim zachowanie?-spytał stając się nagle lekko poddenerwowanym.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mam nadzieję, że nie niepokoję Cię moim zachowanie?-spytał stając się nagle lekko poddenerwowanym.

[Andreas D.]

Woj2000

-Wiesz… my Klejnoty nie jesteśmy przyzwyczajone do czułości, więc… - wydukała, starając wysłowić się tak, by go nie urazić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Naprawdę? Dlaczego nie jesteście przyzwyczajeni do czułości?-spytał bardziej zdziwiony niż urażony.

[Andreas D.]

Woj2000

-No, przecież w naszym społeczeństwie odrzuca się emocje i inne rzeczy tego typu. To przydatność i lojalność względem społeczeństwa jest ceniona nade wszystko. Teoretycznie to Diamenty mają być tego żywym przykładem, ale wiemy, jak… pewne wydarzenie na nie wpłynęło. - wyjaśniła.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… Ale dlaczego ty nie jesteś przyzwyczajona do czułości, skoro nie jesteś częścią typowego społeczeństwa Klejnotów?-dopytał się dociekliwie.

[Andreas D.]

Woj2000

-Bo przez całą swoją egzystencję zajmowałam się czymś innym. Najpierw byciem szlachcianką, a po ucieczce - moją organizacją i należącymi do niej Klejnotami.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-I nie miałaś tam nikogo bliskiego? Przepraszam, jeśli się zagalopowałem z tym pytaniem…

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie. Nie myślałam nawet o żadnych uczuciach. Mało tego, do niedawna uznawałam to za ,nieopłacalną bzdurę". - oznajmiła, po czym się cicho zaśmiała - Co za ironia losu…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Fakt, dość ironiczna sytuacja. Robisz to, czego nigdy nie uznawałaś za sensowne albo warte poświęcenia czasu.