Stodoła rodziny DeMayo

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot spojrzała się na Andy’ego zaciekawiona. Najwidoczniej próbuje się czymś zagadać, żeby zapomnieć o tym co teraz zaszło.
-A kim jest Zachary? Albo kim był? To ktoś z twojej rodziny, tak jak Greg i Steven?-spytała się zafascynowana.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, to ktoś z rodziny. - odpowiedział niewesoły, acz nie tak ponuro jak poprzednio - I to o wiele bliższej niż Greg czy Steven. Bo to mój rodzony brat jest. Tylko, że w przeciwieństwie do mnie nie został pilotem, tylko sędzią. Do czasu…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To… Skoro chyba za nim tęsknisz, to czemu go nie odwiedzimy? Nie mam nic lepszego do robienia, a chcę wymazać z pamięci… To.-powiedziała zdeterminowanym tonem głosu Perydot, przy wymawianiu ostatniego członu zdania spoglądając na Lapis i Jaspis.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tylko, że jest pewien problem. Odwiedzałem go bardzo dawno temu i… - oznajmił nieco zawstydzony - I nawet nie wiem, czy jeszcze mieszka w tym lesie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie ma różnicy. Trochę odpoczynku w odosobnieniu też mi się przyda, prawdę mówiąc. … Jestem gotowa odlecieć w każdej chwili. Nawet teraz. - oznajmiła śmiertelnie poważnie.

[Andreas D.]

Woj2000

Słysząc to, szybko wstał i wystawił w stronę Perydot dłoń, jak przy przywitaniu.
-No to umowa stoi. - odpowiedział nieco pocieszony, powoli powracając do dawnego humoru. A kto wie, może ponowne spotkanie z bratem jeszcze bardziej go poprawi?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot podała Andy’emu swoją szczupłą rączkę i uścisnęła łapsko Andy’ego.
-Stoi! - zawołała radośnie. Takie spotkanie na pewno pomoże psychice tego konserwatywnego pilota. W końcu Zacharego nie widział osobiście dłużej niż Grega!

[Andreas D.]

Woj2000

Dokładnie. Co najwyżej raz do roku dostawał od niego list, ale skończyło się to jakieś… 10 lat temu? W ostatnim chyba wspominał, że urodziła mu się córka. Jak Andy sobie przypominał, najpewniej miała na imię… Anna? Coś takiego.
W każdym razie, DeMayo odezwał się do Perydot, przestając ściskać jej dłoń.
-To ja już będę szykować maszynę. A ty… może zastanów się, czy nie napisać może jakiegoś listu wyjaśniającego twoje zniknięcie. Kto wie, może Lapis będzie się o ciebie martwić?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tak… To na mocne 50% była Anna. A ciekawe z kim miał tą córkę, skoro to raczej zawsze był samotny typ człowieka?
-Racja. - odpowiedziała Perydot, a następnie poszła na górę stodoły. Po chwili wróciła z karteczką, którą nalepiła na klatę Jaspis. Potem podeszła do Andy’eg.
-Załatwione. Lecimy? - spytała się podekscytowana.

[Andreas D.]

Woj2000

Kto wie? Może po prostu zaczęło go mierzić to, że przez cały czas samotnie mieszka w środku głuchej puszczy? Przecież samotność jest męcząca dla każdego, nawet samotników.
W międzyczasie Andy zaczął dopytywać.
-Nie pakujemy niczego? Jakichś zapasów na drogę czy czegoś takiego?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kto wie? Na pewno przecież znalazł sobie jakichś… Kolegów. Albo koleżanki. Cokolwiek. Przecież z nadmiernej samotności można oszaleć.
-No… Ja w ogóle nie muszę jeść, ale ty chyba musisz. Jeśli chcesz, to możesz zerwać szybko trochę plonów, żebyś miał coś świeżego.

[Andreas D.]

Woj2000

-I załatwione. To ty wsiadaj już do samolotu. Ja załatwię te ,formalności" i zaraż będę. - powiedział, po czym udał się do swojego dwupłatowca, z tylnego siedzenia zabrał plecak i udał się w stronę pola, by zebrać trochę warzyw dla siebie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Trójkątna dziewczynka od razu pobiegła w kierunku samolotu. Andy’emu przyszło do głowy, że najlepiej byłoby zebrać trochę pomidorów, kukurydzy i ewentualnie cebuli. Tak dla równowagi samej w sobie. Oraz smaku, przede wszystkim!

[Andreas D.]

Woj2000

Dlatego też wyciągnął z plecaka kilka foliowych reklamówek, w które zebrał owe warzywa. Następnie kilka torebek wsadził do swojej obszernej, metalowej ,śniadaniówki", którą ponownie umieścił w plecaku. Tak oporządzony udał się rażnym krokiem do aeroplanu, przedtem wyciągając uszankę i zakładając ją sobie na głowę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Na miejscu zobaczył Perydot siedzącą wesoło uśmiechniętą w odpowiednim miejscu.
-JESTEM GOTOWA NA ZWIEDZANIE PRZESTWORZY!-wykrzyczała wesoło Trójkątna Słodziaczka, patrząc na zmierzającego w jej kierunku Andy’ego.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tylko załóż gogle, by ci żaden robal w oczy ci nie wleciał! - odpowiedział wesoło, wziadając na swoke miejsce i urchamiając rotory silnika. Nie powinno być z tym żadnego problemu, gdyż, mimo, że to stary samolot, to ,jest dbany". I to iście ojcowską, troskliwą ręką przez Andy’ego.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perydot posłusznie założyła sobie gogle. Całkiem do niej pasują, prawdę mówiąc. Kiedy silnik się uruchomił, to Andy’emu, tak jak zawsze przy tym, ciepło się zrobiło na sercu. Wspaniałe uczucie, jedno z najlepszych na świecie! Czas wyruszyć w drogę!

[Andreas D.]

MrocznyK

// ale Dorito chyba cały czas chodzi w swoich goglach ;-;

[Andreas D.]

Woj2000

Aż już się wewnętrznie ucieszył na myśl o lataniu. Ten komfort podróży, nieograniczona wolność… Po prostu w powietrzu Andy czuje się sobą. Dlatego też powoli wykręca, po czym rozpędza samolot na tym prowizorycznym pasie startowym i wzbija się w powietrze.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

MrocznyK pisze:// ale Dorito chyba cały czas chodzi w swoich goglach ;-;

// Wiem :v //
I leci w powietrze! Hen, hen do góry! Cudowne uczucie! Już wkrótce spotka swojego brata oraz jego córeczkę… Aż Andy’ego rozsadza taka ekscytacja jak prawie nigdy! Ciekawe, czy stary Zachary się zmienił?