Posiadłość Kevina

[Andreas D.]

Woj2000

Ale… Kevin wcale nie zamierzał porzucać Diamenciku. On zamierzał uciec wraz z nią.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Killer:
Naprawdę jest aż tak bezdusznym sku*wysynem?
Woj:
To… Zmienia postać rzeczy. Uciec całkiem? Od rodziców?

[Andreas D.]

Woj2000

Chyba… chyba tak. Byłby gotów się na to poświęcić, byle móc ochronić ten mały Klejnot, który tak bardzo odmienił jego życie .

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Jak najbardziej.
Po namierzeniu nie pozostało mu nic innego jak zbombardowanie ich pociskami.
//Wyrzutnia Forsteryta be like
https://youtu.be/hr9YQj8D3ao

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Woj:
To będzie najbardziej altruistyczna rzecz jaką kiedykolwiek zrobi.
Killer:
I wtedy nieznana siła wyrzuciła go… Gdzieś.

[Andreas D.]

Woj2000

To prawda. Lecz po tym wszystkim… Kevinowi wydaje się, że po prostu musi to zrobić. Zresztą, po tych wszystkich zniszczeniach i tak zostałby wydziedziczony.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A jeśli ucieknie to będzie mógł być po prostu szczęśliwy z dzieckiem które kocha, a ono kocha jego… Trzeba to zrobić.

[Andreas D.]

Woj2000

Dokładnie. A oprócz tego, będzie mógł ją w pełni ochronić przed wszystkim. Bez pomocy Stevena. Bez pomocy Klejnotów. Tylko on sam.
-Diamenciku… jest ważna rzecz, o której muszę z tobą porozmawiać. - oznajmił poważnie, niemalże ponuro.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A więc postawione. Tak trzeba zrobić - dla dobra Kevina i Diamenciku. Dla dobra ogółu. Dla dobra Beach City także.
-Co się stało, proszę pana? Dlaczego jest pan smutny? - spytała się równie smutno co swój opiekun, spuszczając głowę do dołu.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, stało się. Wiele osób próbowało cię skrzywdzić. A ja nie chcę już więcej dopuścić, by coś ci się stało. Dlatego… musimy stąd wyjechać w bezpieczne miejsce, gdzie nikt nas nie znajdzie i będziemy mogli żyć w spokoju. Z dala od Klejnotów, z dala od Diamentów, z dala od Homeworld, z dala od wszystkich niebezpieczeństw. By nikt ciebie już nie skrzywdził. - mówił zdeterminowany, jednocześnie łagodnie podnosząc jej głowę, by mogła spojrzeć mu w oczy, gdy on to mówił.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diamencik ze smutną miną wysłuchała tego co Kevin miał jej do powiedzenia, ale na końcu się uśmiechnęła i po kilku sekundach przytuliła Kevina.
-Kocham pana. - rzekła rozczulonym tonem do swojego opiekuna.
Dopiero teraz Kevin zobaczył, że Diamencik całkiem zmieniła swój wygląd. Zmiana o 180°.

[Andreas D.]

Woj2000

-Ja ciebie też kocham… Promyczku. - powiedział, odwzajemniając uścisk i nawet nie zwracając specjalnej uwagi na to, co dzieje się wokół. Co prawda tak radykalna zmiana wyglądu swojej kochanej podopiecznej w duchu go zaskoczyła, lecz nie to było teraz ważne.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diamencik objęła Kevina tak bardzo jak mogła to zrobić swoimi rączkami. Teraz najważniejsze jest to, żeby Mały Promyczek czuł się szczęśliwy oraz miał wszechogarniające poczucie bezpieczeństwa.
-A może panu zaśpiewać? Duża Biała Diament mnie nauczyła zanim chciała mnie skrzywdzić! - zaproponowała spontanicznie, trochę psując klimat.

[Andreas D.]

Woj2000

-Śpie… śpiewać? - zapytał się wyraźnie zszokowany tym, co usłyszał - Dlaczego ona uczyła cię śpiewać?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie mam pojęcia, proszę pana, ale bardzo chciała, żebym się nauczyła śpiewać tak jak ona. Nie wiem proszę pana, to trochę… Dziwne… Ale umiem teraz śpiewać! Zaśpiewać panu? - odpowiedziała Diamencik najpierw entuzjastycznie, potem ze zdziwieniem, a na końcu ponownie entuzjastycznie.

[Andreas D.]

Woj2000

Nie wiedząc specjalnie, co o tym wszystkim myśleć, niemo przytaknął, chcąc też po części zobaczyć, z czym to się wszystkim je.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diamencik odsunęła się trochę, odchrząknęła i zaczęła “śpiewać”.
https://youtu.be/M3iJX5DvZlc
Kevin po tym wszystkim poczuł się… Nieswojo.

[Andreas D.]

Woj2000

Dlatego, by już nie czuć się zaniepokojony, odzywa się poważnie do Diamenciku.
-Promyczku… zrozum, nie było to źle zaśpiewanie, lecz proszę… nie śpiewaj tego więcej, gdyż jest to niepokojące, dobrze?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diamencik pokiwała głowa do góry i do dołu.
-W porządku, proszę pana. Ja też się dziwnie czułam jak Duża Biała Diament mi to śpiewała. Jak już mnie nauczyła, to powiedziała, żebym tak śpiewała jak jakiś Klejnot mnie atakuje. - odpowiedziała Diamencik, a następnie zaczęła grzebać w pelerynce i wyciągnęła z niej… Drugą pelerynkę. Jest zwinięta w rulonik - Duża Biała dała mi jeszcze drugą pelerynkę. Może pan ją pierwszy obejrzeć? Jest strasznie chropowata i boję się, że to jakaś pułapka na mnie. - powiedziała, podchodząc do Kevina i wyciągając ubiór w jego stronę.

[Andreas D.]

Woj2000

Mocno nieufny w ,dobry gest" Symetrycznej, wziął pelerynkę i rozwinął ją najszybciej jak mógł w sposób pezypominający raczej wytrzepywanie prześcieradła z brudu niż zwyczajne rozwijanie zrolowanego fragmentu odzieży.