Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey podszedł do niej i złapał ją delikatnie za ręcę. Spojrzał jej w oczy i powiedział niemalże bez emocji:
-Muszę to zrobić. Dla dziadka Williama, dla nich, dla siebie, dla… - tu nastąpiła pauza, w czasie której na chwilę spuścił wzrok, jednak po chwili dodał jeszcze z wyraźnymi emocjami w głosie - dla ciebie.
Pocałował ją szybko w usta, po czym przestał trzymać ją za ręcę i poszedł w stronę Larsa i jego Defektów, kłebiących się przy holopanelu z planem kolonii, znajdującym się na środku mostka.
-To jaki jest plan, panowie i panie rabusie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała Perła zesztywniała.
Lars:
-Wchodzimy, zakradamy się, kradniemy co trzeba i wychodzimy. Czysto i bez żadnych śladów.

[Andreas D.]

Woj2000

-Daj mi worek i namiar na miejsce, gdzie trzymają pieniądze. Byłem przecież politykiem, mam ten fach już w ręku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lars się zaśmiał.
-Nie do końca. Klejnoty nie posługują się pieniędzmi. A my potrzebujemy części do dopalaczy statku, żeby móc wrócić na Ziemię.

[Andreas D.]

Woj2000

-Widziałem, że z waszym silnikiem jest krucho. Dlatego chcę wam pomóc. Jeśli znajdzie kapitan dla mnie jakieś zastosowanie w czasie skoku, dostosuję się w pełni. Mogę nawet targać te odrzuty na plecach, jak będzie trzeba.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lars:
-I to mi się podoba! Niedługo dotrzemy na miejsce.

[Andreas D.]

Woj2000

-Rozumiem - powiedział, po czym odwrócił się od panelu w stronę Perły, by zobaczyć, jak zareagowała na jego nieco pokrętne i dziwaczne wyznanie uczuć.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała jest zdezorientowana i potwornie zarumieniona.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey podchodzi do niej i przystając obok niej, mówi cicho:
-Tak ludzie z mojego gatunku wyznają sobie miłość… - powiedzał niepewnie, przygotowując się mentalnie na (jego zdaniem) nieuniknione spoliczkowanie za zbytnie pozwalanie sobie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała Perła:
-…

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie spoliczkujesz mnie za to?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała Perła:
-Ktoś mnie pokochał…

[Andreas D.]

Woj2000

-I to taki mętny typ z Ziemi jak ja - powiedział ni to żartobliwie, ni poważnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła:
-No cóż… Ale wiesz, że jestem starsza od kilka tysięcy lat?

[Andreas D.]

Woj2000

A jakie to ma znaczenie? Mimo, że mogłabyś być moją przodkinią do potęgi n-tej, dla mnie zawsze pozostaniesz małą Perełką. - powiedział czule i pocałował ją kolejny raz, tym razem nieco dłużej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła się rumieni i uroczo składa ręce.
-Jesteś uroczy. Nie sądziłam, że lubisz starsze panie, haha.
Nie opiera się pocałunkowi.

[Andreas D.]

Woj2000

-Wiesz, jak na Ziemskie standardy sam już jestem jedną nogą w grobie, hehe.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No cóż. Nie wiem, czy da się przedłużyć twoje życie…

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie przejmuj się tak tym. Najważniejsze jest to, co jest teraz. A później jakoś sobie poradzimy. - oznajmił wesoło, patrząc się jej głęboko w oczy, po czym przyciągnął ją do siebie i przytulił.
-Nie masz się czym przejmować -powiedział, obejmując ją.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biała Perła jest już całkiem różowa.