Kryjówka Łaków.
-
- Niewiele, póki co. - odrzekł wymijająco. - A tobie? Jaka jest teraz twoja rola, skoro załatwiłaś dla niego tę sprawę w Kasuss?
-
-Mówił, że będę sprzątać w jego drzewie…
-
- I to cię zadowala? Mam na myśli: czy nie masz większych ambicji? Lub nie uważasz, że należy ci się coś więcej za twoje działania?
-
-N-nie wiem… Trochę się boję pana czarodzieja…
-
- Jeśli się boisz to już jesteś jego niewolnicą, czy ci się to podoba, czy nie.
-
-Nie chcę znowu być niewolnicą… - Mruknęła.
-
- Więc jeśli ja ucieknę, to ty też? Ze mną?
-
-Uciekłabym z tobą. Przy tobie czuję się bezpieczniej…
-
Przytulił cię mocniej.
- Wiedziałem, że się zgodzisz. Ale nie mów nikomu o tym ani słowa, boję się, co mógłby nam zrobić, gdyby dowiedział się o tym planie. -
-Obiecuję, że nikomu nie powiem.
-
//Planujesz z nim jeszcze o czymś pogadać czy przewijamy do czegoś innego?//
-
//możesz przewinąć//
-
Ta rozmowa i spacer były pierwszymi, ale nie ostatnimi. Od tej pory wychodziliście na nie codziennie, kilka razy dziennie. Życie tu też okazało się mieć swoje plusy, byłaś w końcu bezpieczna, miałaś jedzenie i dach nad głową, a praca, jaką wykonywałaś, nie była ciężka czy poniżająca. Dopiero po upływie tego czasu jeden z Łaków powiadomił cię, że Mag wzywa cię do siebie.
-
Poszła więc do siedziby Maga.
-
Zastałaś go w swojej komnacie, bardzo zamyślonego. Mężczyzna zdawał się nie zauważać cię przez kilka pierwszych minut, ale gdy się odezwał, przeszedł od razu do konkretów:
- Doskonale sprawiłaś się w Kasuss. Podobnie jak ten chłopak, który udzielił ci pomocy. Dlatego będę miał dla was kolejne zadanie, podobne. Chcę abyście udali się na służbę do pewnego szlachcica i szpiegowali go dla mnie. Mam podejrzenia, że może on w jakiś sposób zagrozić mnie i wszystkim mieszkającym tu Łakom. Podejmiesz się tego zadania?
Czysto kurtuazyjne pytanie, bo wybór miałaś niewielki. Ale to dobra okazja do zadania pytań, jeśli jakieś nurtują cię względem tej misji. -
-A kim jest ten szlachcic i gdzie wtedy mielibyśmy się udać?
-
- Zygmunt von Orren, tak przynajmniej o sobie mówi. Lub podobnie. Moi ludzie zaprowadzą was do jego posiadłości, ale później będziecie zdani na siebie, musicie mieć dobrą wymówkę, aby przyjął was pod swój dach. Jak sądzisz, czego będziesz potrzebować do wykonania tego zadania? Postaram się ułatwić wam to tak, jak to tylko możliwe.
-
-Nie wiem za bardzo, co może mi się przydać… - Podrapała się po głowie. - Verof bardziej się zna, on będzie wiedział.
-
- Tylko że to nie jego wybrałem do tej misji, a ciebie. To on będzie tam wykonywać twoje polecenia, nie na odwrót. Nie ufam mu tak jak tobie.
-
-Ale gdyby nie on, to nie dałabym rady uciec od tamtego Goblina. To Verof jest tym użytecznym, ja się do niczego nie nadaję…
