Zamek Kierrana

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran wszedł ścianą i otworzył bramy zamku przed resztkami nieumarłego wojska

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ożywieni żołdacy posłusznie wkroczyli do środka i ustawili się na dziedzińcu, wpatrując się w Ciebie, jako w swego nowego pana, pustymi, martwymi oczyma bądź oczodołami, czekając na jakiekolwiek rozkazy.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran rozkazał nieumarłym ustawić się na murach, aby wyglądać dumnie w trakcie przybycia wampirzycy, a sam poszedł na najwyższą wieżę swego zamczyska wypatrując czegokolwiek wartego uwagi

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niestety, nie działo się tu nic ciekawego. Jedynie na horyzoncie mignął Ci jakiś Wilkołak w swojej zwierzęcej postaci, ale uciekł, nim mogłeś zrobić cokolwiek. Powoli zaczynało świtać, to była bardzo pracowita noc.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

//Czy nieumarli są wrażliwi na światło?
Kierran, widząc nadchodzący dzień postanowił wejść do środka swego zamku i przechadzać się po nim, kąpiąc się w ogromie jego siedziby

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Nie na takie zwykłe, na Magię Światła jak najbardziej.//
Przychodziło Ci to dość łatwo, zwłaszcza że nuda nie imała się Wampirów, odmierzających swój żywot w wiekach, tak bardzo jak śmiertelnych. Mimo to miałeś jakieś niejasne przeczucie, że wypadałoby wykorzystać ten czas nieco bardziej produktywnie.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran, kierując się swoim przeczuciem, postanowił przejrzeć i policzyć resztki nieumarłego wojska

[Kubeł1001]

Kuba1001

Twoje nadgniłe sługi były w komplecie, jeśli chodzi o to, co przybyło wraz z Wampirzycą, to miałeś do dyspozycji piętnaście z czterdziestu Szkieletów‐wojowników oraz komplet dwudziestu Szkieletów‐łuczników. Niestety, Strażnik dość konkretnie przetrzebił zwykłych piechurów, a Gwardię Grobową przezorna Wampirzyca zabrała ze sobą, a nawet gdyby się tak nie stało, to i tak nie byliby Ci posłuszni ‐ Gwardziści służyli tylko jednemu Wampirowi, a dokładniej temu, który ich stworzył.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran spowrotem skierował się na do najwyżej położonej komnaty swego zamczyska i zaczął rozmyślać nad innymi sposobami przygotowania się do nadchodzącej walki

[Kubeł1001]

Kuba1001

Zawsze mogłeś samemu wzmocnić swoją armię, zbierając to, czym dysponujesz i atakując jakąś ludzką osadę. Jeśli zaś chciałeś mieć coś bardziej egzotycznego, zawsze mogłeś zapolować na jakieś zwierzę w okolicach Wielkich Równin lub na jakieś monstrum właśnie tutaj.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Pierwsza rzecz, która przyszła Kierranowi do głowy najbardziej się mu uśmiechała, więc zebrał swych nieumarłych wojaków i przygotował siebie i ich na wyruszenie na najbliższą ludzką wioskę

[Kubeł1001]

Kuba1001

Ludzie nie byli aż tak głupi, jak uważałeś Ty i większość innych Wampirów. Tu, na Złych Ziemiach, możesz szukać tygodniami, a trafisz na małe obozy jakichś degeneratów, równie zepsutych, jak ciało Twoich Nieumarłych. Aby znaleźć jakąkolwiek ludzką osadę musisz całkowicie opuścić Złe Ziemie, gdzie łatwiej będzie szukać, ale trzeba będzie liczyć się z tym, że ludzie drogo sprzedadzą skórę, zwłaszcza jeśli mają do dyspozycji broń palną.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Nie chcąc przegapić powrotu wysłanniczki Kolektywu Kierran zarzucił swój pomysł

[Kubeł1001]

Kuba1001

//Czyli że masz zamiar robić coś konstruktywnego, ale bez opuszczania zamku, czy po prostu czekasz? Pytam, bo jeśli nie masz nic w planach, to zwyczajnie przewinę akcję do przodu.
Jeśli chcesz zostać, to możesz zaryzykować i posłać swoje wojska w samopas, ale lepiej nie przeciwko jakimś wymagającym celom, żeby to, co zyskasz dzięki ich eskapadzie jakoś zrównoważyło poniesione straty.//

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran zostawił swe wojska w zamku i kontynuował czekanie

[Kubeł1001]

Kuba1001

Czekałeś dni, może tygodnie, ale co to za różnica dla kogoś, kto mógłby równie dobrze przeczekać dekady? Niemniej, cierpliwość, jak zawsze, opłaciła się, ponieważ przybyła Wampirzyca. O dziwo z bardzo nieliczną świtą, stanowiło ją jedynie kilka ciężkozbrojnych Szkieletów, a ona sama nie wyglądała najlepiej, wydawała się jeszcze bledsza niż zwykle, a przy tym o wiele słabsza, niż wtedy, gdy widziałeś ją po raz ostatni.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran rozkazał martwym sługom otworzyć wrota swego zamku, samemu czekając przed nimi z drwiącym uśmiechem na ustach

[Kubeł1001]

Kuba1001

Po chwili Wampirzyca weszła do środka, a wraz z nią tych kilku towarzyszących jej wojowników. Widząc Twój uśmieszek, od razu groźnie zmrużyła krwistoczerwone oczy, patrząc na Ciebie.
‐ Wilkołaki. ‐ powiedziała, wyjaśniając krótko swój obecny stan oraz ilość swojej obstawy.

[Kubeł1001]

Trinitrotoulentn

Kierran zaśmiał się ‐Nie dotarłaś do Kolektywu i nic nie zorganizowałaś, mam rację?‐ po czym sprawdził, jak z stanem medycznym owej wampirzycy ‐Jesteś ranna?‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Jak widać. ‐ burknęła, a gdy zbliżyłeś się, aby sprawdzić jej stan, odsunęła się gwałtownie i syknęła, szerząc długie kły.
‐ Wystarczy mi komnata, nieco czasu do odpoczynku i spokój, żebym mogła wszystko przemyśleć. ‐ dodała już nieco spokojniej, choć miałeś wrażenie, że wciąż była gotowa rozszarpać Ci gardło jak byle jakiemu śmiertelnikowi.