Góry Granitowe

[Kubeł1001]

Vader0PL

Nie zamierzał tego sprawdzać, więc powoli się odwrócił.
‐Skoro kwestię bezpieczeństwa mamy za sobą, to czy mógłbym się spytać, któż to celował mi w plecy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Colton White. ‐ odparł rewolwerowiec, uśmiechając się szeroko, choć wątpliwe, żeby był to uśmiech do końca szczery. Dalsze wyjaśnienia były zbędne, nawet Ty słyszałeś o tym łowcy nagród i jego bogatym życiorysie.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uniósł na chwilę kapelusz do góry.
‐Uszanowanko, panie White. Na mnie z kolei wołają Horse Jack.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Miło spotkać kolegę po fachu, który nie poluje na mnie, a na jakiegoś koniokrada. ‐ odparł tamten, odwzajemniając gest. Zamaszystym ruchem dłoni wskazał Ci ścieżkę, którą mógłbyś dostać się do jego obozowiska. ‐ Zapraszam, Jack.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Miło, jednak chyba nie zostanę na dłużej. ‐ Mimo to skorzystał z zaproszenia. Potrzebował informacji. ‐ Widziałeś kogoś w tej okolicy?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tylko kogoś, czy tego koniokrada, o którym wspomniałeś?

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Mówiłeś, że nigdy o nim nie słyszałeś, więc ktokolwiek, kto mógłby być tak żałosnym, żeby skupiać swoje życie na kradzieży tych zwierząt.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Widziałem jednego gościa, który szedł w kierunku obozowiska bandziorów, a to, że prowadził ze sobą pięć koni i sam jechał na szóstym uznałem za warte zapamiętania. To było dwa dni temu i nie widziałem, żeby do tej pory stamtąd wyjechał, a przynajmniej nie tą samą drogą, więc raczej możesz założyć, że wciąż da się go dopaść.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐O, to się przyda. Dzięki. ‐ Z uznaniem pokiwał głową. ‐ Mógłbyś wskazać kierunek?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Musisz wrócić na poprzednią trasę, a potem kierować się w gorę i na wschód. Prędzej czy później znajdziesz zadbaną ścieżkę, wtedy się nie zgubisz, ale musisz wiedzieć, że to właśnie tam zaczyna się terytorium bandziorów, więc mogą Cię zauważyć albo od razu kropnąć.

[Kubeł1001]

Vader0PL

‐Jest jakaś inna droga, czy wiesz tylko o tej?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Gdyby była inna, to bym Ci o niej powiedział.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Pokiwał głową, po czym wyciągnął do niego rękę.
‐Dzięki, ta informacja mi się przyda.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Do usług. ‐ odparł Colton, wyciągając do Ciebie swoją prawicę. ‐ Powodzenia, Czaszko.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Uścisnął mu dłoń.
‐Tobie życzę tego samego. Nadmiar też się przydaje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Uchylił Ci kapelusza i wrócił do obozowiska, gdzie zaczął siodłać konia. Najwidoczniej i on nie zabawi tu za długo.

[Kubeł1001]

Vader0PL

No cóż, z kolei “Czaszka” ruszyła zgodnie ze wskazówkami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Colton nie kłamał, więc po jakimś czasie rzeczywiście odnalazłeś ścieżkę prowadzącą w górę, choć ostrzegał Cię, że idąc tędy, będziesz narażony na ataki bandytów, którzy będą mogli Cię wypatrzyć z daleka, przez co stracisz element zaskoczenia.

[Kubeł1001]

Vader0PL

Liczyło się więc tylko jego szczęście i to, czy może przekonać bandytów do swojej racji. Ah, zachciało się być żołnierzem‐najemnikiem‐dyplomatą…

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo to dotarłeś dość daleko, aż usłyszałeś pierwsze rozmowy. Dość głośne, więc słyszałeś niektóre słowa, po których, oraz ogólnym tonie wypowiedzi, zyskałeś pewność, że bandyci nie mogą spodziewać się ataku, skoro toczą tak spokojne i luźne pogawędki.