Los Angeles

[Kubeł1001]

FD_God

Zapewne i tak nie było w nim amunicji, ale dla samego bycia wypada go zabrać, a raczej nie spróbuje mu go odebrać. Zaś cały czas patrzył się na drzwi, za którymi była kobieta.
‐Ten twój Matt, w skórę był ubrany?

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tak, uparł się, że to najlepsza ochrona przed Zombie. A czemu pytasz?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Miał rację, ale brakowało mu do ochronienia kilku miejsc.‐ Powiedział patrząc się na te konkretnie najbardziej przekrwione.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Czyli, że… Nie żyje?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Zgaduję, że zmarł, by chronić ciebie. Trochę to nie wypaliło, bo część zombie nadal sobie beztrosko chodziła.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ale Ty ich zabiłeś… Więc nie zabijesz mnie, kiedy stąd wyjdę?

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie obiecuję tego, w końcu nie znam twoich zamiarów, ale wyjść śmiało możesz.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I wyszła.
Tak jak mogłeś być tego pewien, była to kobieta, do tego całkiem ładna, z piwnymi oczyma i czarnymi włosami do ramion. Zaś jej ubranie było w sumie podobne do tego, jakie miał niejaki Matt, nawet pistolet był taki sam.

[Kubeł1001]

FD_God

Zatem wskazał jej jeszcze swoją dłonią ciało jej nieżywego już chłopaka.
‐Chcesz to go jeszcze pożegnaj, bo raczej nie zamierzasz tu zostawać.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Oczywiście, że nie, ale… Strzeliłeś mu w głowę, prawda? ‐ spytała, mając na myśli jeden z najskuteczniejszych sposób na uniemożliwienie człowiekowi pogryzionemu przez Zombie ponowny powrót do świata żywych.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Nie jestem takim potworem, by pozwolić ci się nad nim wypłakać, aby on następnie wstał i odgryzł ci twarz… Więc tak, strzeliłem.‐ Powiedział i następnie spojrzał na wyjście stąd, ciekawe co sobie teraz myśli jego szefunio. Przy okazji, za tymi drzwiami mieliście coś wartościowego?‐ Dodał jeszcze, dodatkowe rzeczy na pakę zawsze się przydadzą.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Kawa, herbata, cukier i jakieś słodycze. ‐ wyjaśniła. ‐ Jesteś sam?

[Kubeł1001]

FD_God

‐A czy ktokolwiek przetrwa sam w tych czasach? Przydadzą się te zapasy…

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Z kim? ‐ spytała, zupełnie ignorując frazę o zapasach.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Mam przyjaciół, mogą też zostać twoimi…‐ Powiedział prosto, nie ma co tego komplikować.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ A kim są Ci przyjaciele?

[Kubeł1001]

FD_God

‐A czy to ma jakieś specjalne znaczenie w tych czasach? Wszyscy bądź co bądź usiłują pierw przeżyć.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Nim odpowiedziała, zza rogu wyłonił się Twój przyjaciel, a ona zmierzyła go podejrzliwym wzrokiem, który szybko przeszedł w przerażenie, gdy zobaczyła na jego stroju klasyczne naszywki Bandytów.
‐ No, no… Ładne łupy na tym wypadzie, nie? ‐ zagadnął, szturchając Cię w ramię.

[Kubeł1001]

FD_God

‐Pistolet, alkohol i jedynie kilka rzeczy na zapleczu, więc co tu dziwnego?‐ Powiedział patrząc się na niego.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Z uśmiechem wskazał na Twoją nową znajomą, która też wyciągnęła pistolet, celując na przemian w jego i Ciebie.