Moskwa

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Rzucił się na plecy, by przygnieść tego z tyłu, a pierwszemu zawalił w łeb z hełmu

[Kubeł1001]

Kuba1001

Celny cios z główki rozwalił mu nos, zalał twarz fontanną krwi i raczej wyeliminował z dalszej walki. Drugi zaś stara się Ciebie zrzucić i uderza gorączkowo ręką o ziemię, chyba sygnalizując, że poddaj się.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Temu leżącemu pod nim już darował nosa. Wstał i odszukał wzrokiem Bułanowa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Stał tam, gdzie go zostawiłeś, wspierając się jedną ręką o jakąś skrzynię, a drugą gmerając w kaburze, aby dobyć umieszczonego tam pistoletu. Jednakże nim zdążył go wyszarpnąć i strzelić lub nim Ty się na niego wrzuciłeś, bójkę przerwał wystrzał skierowany w powietrze.
Po chwil zobaczyłeś idącego w Twoją stronę oficera wraz z dwójką przybocznych. O ile Ci ostatni wydawali się mieć to wszystko w dupie, to oficer idący między nimi wyglądał jak jakieś dzikie zwierzę tuż przed szarż na ofiarę.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

“Może w końcu mnie zabiją” Pocieszył się mężczyzna i jak gdyby nigdy nic stanął na baczność przed oficerem i wzorowo zasalutował

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Co tu się dzieje, do jasnej cholery?! ‐ wycedził przez zaciśnięte zęby, przy okazji opluwając Ci nieco pancerz.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Melduję, iż demonstrowałem towarzyszowi Bułanowi upomnienie za dewastację sprzętu używanego w obronie ojczyzny! ‐ Odpowiedział bezemocjonalnym, donośnym głosem, dalej stając na baczność.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Oficer, aby się uspokoić, odetchnął głęboko kilka razy.
‐ Towarzyszowi Bułanowi? A więc czemu mam tu trzech rannych? Bułanow cudownie się rozmnożył?

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Z niewiadomych mi przyczyn, Towarzysze Towarzysza Bułanowa zaatakowali mnie, przez co byłem zmuszony się bronić. ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Bronienie się to jedno, a urządzenie tylu żołnierzy tak, że przynajmniej na dzień trzeba ich wyłączyć z działań bojowych to coś zupełnie innego… Powiedz chociaż, jaki sprzęt zdewastował.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

‐ Opancerzenie, któregom dumnie używał dotychczas przeciwko wrogowi i które wiernie trwało przy mnie od czasów od Afganistanu. ‐

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Uważam, że można odpuścić sobie oficjalne sposoby karania, acz Wam wszystkim udzielam reprymendy. Odmaszerować. ‐ powiedział i wraz z dwójką towarzyszących mu żołnierzy ruszył odprowadzić pobitych przez Ciebie ludzi do medyka.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

A on ruszył do jakiegokolwiek kibla by oczyścić sprzęt

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trochę to co prawda trwało, ale w końcu nie było na nim widać żadnego przejawu artystycznej wizji sztuki Bułanowa.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

No dobra, co by tu teraz… Na ból i nudy, alkohol łagodzi trudy. Udał się do baru.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Trafiłeś tam bez problemu, a barman bez słowa nalazł Ci gorzałki.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Podziękował mu gestem dłoni i wypił, unosząc przyłbicę.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Niby powinno smakować jak zawsze, ale przez zmycie malunków z pancerza i obicie mord trzem delikwentom smak wydawał się lepszy.

[Kubeł1001]

Konto usunięte

Nie inaczej.
‐ Masz chleb? ‐ Zapytał

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pożywienia Wam chyba nigdy nie brakowało, więc nawet nie silił się na skinięcie głową, a zamiast tego wręczył Ci sporą pajdę chleba.