Pustynia Śmierci

[Kubeł1001]

Woj2000

‐No, jakby wam ten samochodzik wybuchł, to bym tu już raczej wam nie pomógł. A tak to go jeszcze jakoś zreanimuję. Prowadźcie!

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Mhm. To…wejdziemy? ‐ Zaproponował, nieco znużony po długiej wędrówce.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Woj:
Skinął głową i po krótkiej podróży zaprowadził Cię do miniaturowego garażu, w którym najwięcej miejsca zajmował rzeczony samochód, a także dwa cywilne motocykle. Poza tym znajdowało się tu sporo różnorakich narzędzi i części zamiennych ułożonych na drewnianych szafkach i półkach oraz nieco paliwa w kanistrach.
Radio:
‐ My wejdziemy, ale jak skończymy wartę. Ty możesz wleźć do środka teraz, stać tutaj gaworzyć albo wypi***alać, nam to wisi i powiewa.

[Kubeł1001]

Woj2000

Były lotnik natychmiastowo po wejściu położył plecak na ziemi, po czym zdjął ,pilotkę" i położył ją na plecaku. Następnie zwrócił się w stronę jednego z żołnierzy i odruchowo zacierając ręce, odezwał się do nich raźnym tonem.
‐No, panowie. To dajcie mi tu trochę czasu, kilka brudnych szmat, trochę wody pitnej i dostęp do tych wszystkich narzędzi, a to autko będzie wam śmigać. Obiecuję to!

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Spoko. Chociaż trzecia opcja brzmi fajnie, to chyba wybiorę pierwszą. ‐ Wzruszył ramionami:
‐ Miło się gadało, Panowie. ‐ Ruszył do wejścia.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Woj:
‐ Jeśli sądzisz, że zostawimy Cię tu z tym wszystkim samego, to grubo się mylisz. ‐ odparł jeden ze strażników, krzyżując ramiona na piersi. ‐ Nadal nie będziemy Ci ufać jak jednemu ze swoich, w końcu równie dobrze możesz być jakimś sabotażystą albo innym szpiegiem.
Radio:
Wzruszyli ramionami i mruknęli coś pod nosami w odpowiedzi, a Ty wszedłeś do środka. Centrum tego miejsca zajmował rozległy dziedziniec lub inny plac, na którym swoje stoiska lub pełniące ich rolę pojazdy rozstawili rozmaici handlarze, oferujący jedzenie, wodę, paliwo, broń, amunicję, alkohole i wiele, wiele więcej.

[Kubeł1001]

Woj2000

‐I cymes. ‐ odpowiedział spokojnie, podchodząc bliżej hummera i otwierając jego przednie drzwi ‐ Nie będę się o to wykłócać. Wy pilnujecie swoich cennych gratów, ja reanimuję wasze cenne graty i tak się ten świat powoli kręci, co nie?
Kiedy skończył swoją quasi‐filozoficzną paplaninę, rozejrzał się uważniej po wnętrzu terenówki, szukając tej dźwigni otwierania maski.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Hmm, może wreszcie znajdzie jakiś wartościowy sprzęt muzyczny?
‐ Patrz Jimmy, jak się nam trafiło. ‐ Mruknął po części do papugi, po części do samego siebie. Zaczął rozglądać się po stoiskach, szukając przede wszystkim generatora prądu lub wzmacniacza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Woj:
Strażnik mruknął coś pod nosem, ale mimo iż miał Cię na oku, to nie przeszkadzał Ci, więc spokojnie otworzyłeś bebechy pojazdu. Tak jak mówił wcześniej żołnierz, padł mu całkowicie silnik i chłodnica.
Radio:
Wzmacniacza nie ma co raczej szukać, ale znalazłeś niewielki generator, napędzany siłą ludzkich mięśni, a więc chyba w sam raz dla Ciebie, który sprzedawał jakiś niewielki mężczyzna, niemalże karzeł, podobnie jak wiele innej elektroniki, która dość powoli schodziła z jego stoiska.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

Lepsze to będzie, niż ten grat posiadany przez niego, brużdżący imię generatorów:
‐ Ej, ile prądu wyprodukuje to cacko w kwadrans? ‐ Spytał sprzedawcę, wskazując na generator.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ To? ‐ powtórzył głupkowato, wskazując na ten sam przedmiot, co Ty. ‐ A bo ja wiem? Na kogo ja Ci niby wyglądam, hę?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Na wspaniałego handlarza, który w rozsądnej cenie sprzeda stary generator muzykowi. ‐ Odpowiedział, łechtając ego handlarza.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Aaa… No ta, to może być i tak. Co mi dasz za to ustrojstwo

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Hmm… ‐ Muzyk zastanowił się na moment, po czym wyjął swój stary generator i trzy, jedyne posiadane przez niego, naboje do rewolwera: ‐No, i co ty na to? Dogadamy się? ‐ Zapytał, drapiąc się po karku.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Nie, za mało. ‐ odparł od razu handlarz, najwyraźniej mając zamiar wydusić z Ciebie tyle, ile się tylko da, w tych negocjacjach. ‐ Masz coś innego?

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Bracie, zaraz i życie mi wydrzesz… ‐ Westchnął. Niestety, musiał się poddać, nie był dobrym w tr handlarskie klocki. Wyciągnął swój rewolwer, Colta Navy, i położył go przed handlarzem, po czym spojrzał na niego pytająco.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Aby sprawny? Albo nabity chociaż? ‐ zapytał, oglądając rewolwer, choć widzisz po nim, że najpewniej weźmie go nawet gdyby był zepsuty, zawsze może go gdzieś naprawić lub kazać to komuś zrobić.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Sprawny, a nabić go można tym, co przed chwilą Ci na ladę wyłożyłem. ‐ Skinął głową na trzy, leżące przed handlarzem naboje do rewolweru. Zdawał sobie sprawę z tego, iż sprzedaje swój najcenniejszy środek obrony, ale musiał zdecydować między życiem, a muzyką, a w końcu co to za życie bez muzyki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Pokiwał głową i schował broń wraz z amunicją do kieszeni, wyciągając do Ciebie pobrudzone smarem dłonie.
‐ No to targ dobity. ‐ podsumował, wskazując na sprzęt wzmacniający.

[Kubeł1001]

Radiotelegrafista

‐ Dzięki, brachu! ‐ Uradowany, odebrał generator, oglądając go z każdej strony.