Waszyngton

[Kubeł1001]

antekk5

‐ * Kto to do cholery może być?! * ‐ pomyślał dość sfrustrowany, po czym zszedł z drzewa i poszedł w głąb lasu. Być może znajdzie tam to, co prawdopodobnie zniszczył czołg albo odnajdzie jakąś inną drogę, wiodącą zapewne do jakichś pozostałości po cywilizacji.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Tam jeszcze jakiś dycha! ‐ usłyszałeś po kilku minutach przedzierania się przez las. Domyśliłeś się, że jeden z najemników krzyknął to pod Twoim adresem, zauważyłeś też jak pięciu z nich biegnie w Twoim kierunku, a operator karabinu maszynowego na ciężarówce posłał serię, choć niecelną, to na Twoją głowę posypały się igły, fragmenty drzew, liście i gałązki.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Kuwa!* ‐ pomyślał i zaczął biec jak najszybciej jak to możliwe w głąb lasu, żeby zgubić najemników.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Za plus może uchodzić to, że Ci się udało. Zdecydowanym minusem całej sytuacji jest za to fakt, że jesteś w lesie pełnym dzikich zwierząt i kanibali, a sytuację pogarsza jeszcze fakt, że najpewniej zgubiłeś się podczas swojej szaleńczej ucieczki.

[Kubeł1001]

antekk5

Wspiął się na drzewo żeby sprawdzić, czy gdzieś w dystansie jest jego pickup. Albo przynajmniej jakiś warsztat samochodowy czy coś w ten deseń.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Szukanie warsztatu w środku lasu? To już prędzej znajdziesz te opony rosnące na drzewie… Nie, nie widzisz nic, ani samochodu, ani czegokolwiek, co może pomóc go naprawić. Możesz przyglądać się co najmniej najemnikom, którzy rozstawiają swój obóz na polanie. No i spróbować się z nimi dogadać, najwidoczniej za pierwszym razem wzięli Cię za jednego z tych bandytów czy innych kanibali, którzy zaatakowali Twój samochód, a zostali tu wysłani, aby ich wybić… Tak, jeśli ktoś posłał tu najemników takiego kalibru, w takiej liczbie i z takim sprzętem, to tych psychopatów może kryć się tu zdecydowanie zbyt wiele… Może nawet setki lub tysiące. Cała leśna enklawa kanibali.

[Kubeł1001]

antekk5

Postanowił więc udać się na polanę, żeby spróbować dogadać się z najemnikami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Mimo że do Ciebie celowali, to jednak nie strzelali, co można uznać za dobrą monetę.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Spokojnie, nie jestem jednym z tych świrów żrących ludzkie mięso. Sam z nimi walczyłem. ‐ powiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ta? To co robisz w tym zapomnianym przez Boga i ludzi miejscu? ‐ zagadnął jeden z najemników, dalej celując do Ciebie ze swojego karabinu.
‐ Pewnie stara się przeżyć, jełopie, a Ty mu to utrudniasz. ‐ odparł za Ciebie inny żołnierz, uderzając lekko otwartą dłonią tamtego w głowę. ‐ Opuścić broń, szeregowy. Nie wygląda mi na zbira, a jeśli tak, to wszystkich nas nie zabije.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Po co miałbym was zabijać? Mam tylko pistolet, a wy macie cholerny czołg. Poza tym przekonałem się o waszej sile ognia, kiedy to omyłkowo wzięliście mnie za kanibala i przez to musiałem uciekać przed waszym ostrzałem. Gdybym was zaatakować, to nawet nie byłoby tej rozmowy. ‐ odpowiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dobrze gada, ale lata praktyki uczą, że nie ufa się każdemu spotkanemu w lesie. Kim jesteś, co tu robisz i tak dalej? ‐ zapytał dowódca tych kilku najemników, prowadząc bardziej coś na kształt przesłuchania niż towarzyskiej rozmowy.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Graham Pomeroy, szukam kół do mojego pickupa, gdyż przednie koła złapały gumę i do niczego się nie nadają. I może medyka, bo rannego przewożę. ‐ odpowiedział.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Możliwe, że załatwimy Ci te koła, ale że przed apokalipsą nic nie było za darmo, to teraz tym bardziej. Ale nie jesteśmy wymagający, jeśli chodzi o zapłatę. I co to za ranny?

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Pamiętacie, jak wspomniałem o kanibalach? Udało mi się jednego z nich wziąć w niewolę, więc jeżeli potrzebujecie jakichś informacji, to mogę wam tego więźnia oddać. I radziłbym wam się pospieszyć z medykiem, jeżeli chcecie przesłuchać kanibala. Stracił sporo krwi od rany postrzałowej brzucha.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Ty zostajesz, oni Cię pilnują, a ja idę pogadać z szefem. ‐ odparł prowadzący z Tobą rozmowę najemnik, zostawiając Cię wraz z resztą, którzy nie spuszczali z Ciebie ani wzroku, ani luf broni. Na szczęście tamten wyrobił się dość szybko, wracając do Was z wieściami.
‐ Idziesz Ty, ja i kilku żołnierzy, a za nami ubezpieczenie. Zarobisz kulkę jeśli tylko krzywo spojrzysz albo zobaczymy jakichś upie**olonych w błocie kanibali czających się w zaroślach, jasne?

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Jasne. ‐ odpowiedział, po czym poprowadził najemników do swojego pickupa.

[Kubeł1001]

Kuba1001

I tak ruszyliście łącznie w szóstkę, choć pewnie za Wami szło to całe “ubezpieczenie”, o którym mówił najemnik.
Samochód o dziwo stał na miejscu, ale był pusty, Ty zaś mimowolnie poczułeś zimne objęcia strachu, bo teraz tamci mogą rozwalić Cię bez żadnych oporów, myśląc że ich okłamałeś.

[Kubeł1001]

antekk5

‐ Cholera jasna, przecież postrzeliłem tą k**wę w brzuch, a ta zemdlała. Dobra, ch*j z tym. Powinniśmy wypatrywać śladów krwi, może uda nam się ją znaleźć. ‐ powiedział mocno zdenerwowany z przeczuciem, że za chwilę zostanie przerobiony na ser szwajcarski.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Śmiało. ‐ odparł ten, z którym rozmawiałeś do tej pory, rozkładając szeroko ramiona. ‐ Szukaj. My tu sobie poczekamy.