Kanada

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ To co ja tu mam zrobić? Nie mam nawet czegoś porządnego do żarcia, nie mówiąc już o alkoholu i narkotykach, hehe.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
‐ A Ty?
Tadeusz:
‐ Handel wymienny to handel wymienny, na pewno masz coś, za co można tutaj coś kupić.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Ludzie nie chcą pomocy od takich jak ja.

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ Cennego nic raczej nie mam, ewentualnie moje strzykaweczki. Ale ich nie oddam, choćby mnie, ku*wa, pozabijali.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
‐ A czemu tak uważasz?
Tadeusz:
‐ Domyślam się… Niech będzie, mogę spróbować. ‐ powiedział, dając za wygraną i podchodząc do najbliższej ze wskazanych grupek bandytów.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Z doświadczenia. Zawsze albo jestem brana za zarażoną albo za chorą na wściekliznę albo za obłąkaną. Klasyk.

[Kubeł1001]

tadeusz999

No to czekał, to ten szwagier tam wyhandluje.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tadeusz:
Wrócił po prawie że kwadransie, ale za to nie z pustymi rękoma, gdyż dysponował czymś, co mogłoby uchodzić za mapę, bo było nabazgrolone na starej gazecie za pomocą markera. Ale nie ma co oczekiwać czegoś lepszego od prostych Bandytów.
Abby:
‐ A powiesz czemu? Bo sam bym nigdy Cię za taką nie uznał, więc nieco mnie to dziwi.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ A bo ja ci to wiem? Ich się pytaj.

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ To ma być mapa? ‐ zagadał.

‐ Oczekujesz od tych tępaków co tutaj siedzą znajomości kartografii i przynosisz mi pseudo‐mapę?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
‐ A może tym razem będzie inaczej?
Tadeusz:
‐ Akurat nie mieli mapy, sam to narysowałem na podstawie ich słów. ‐ burknął i rzucił gazetę na stolik. ‐ Jak Ci nie pasuje, to sam narysuj coś lepszego.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ A do czego mam się przydać?

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ Skąd pewność, że to nie zasadzka? Skąd pewność, że w tych miejscach nie ma hordy żywych trupów, a tamci czekają żeby ograbić moje zwłoki?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tadeusz:
‐ Sam przecież tak mówiłem, do cholery, ale uparłeś się, więc masz.
Abby:
‐ Nie wiem… Gotowanie, opieka nad dziećmi, nazbieranie drwa na opał i tym podobne?

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Mogę zbierać drewno. Pozostałe… nue poczuwam się.

[Kubeł1001]

tadeusz999

Zagadał, oczywiście po rosyjsku:

‐ Mam coś lepszego.
‐ Zamach. Detonacja. Zabijemy tych tu gości, ładunkiem pod osłoną nocy. Całą karczmę. Weźmiemy karabin i pójdziemy w te miejsca na mapie. Urządzimy się gdzieś.
‐ Wchodzisz w to?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
‐ To zawsze coś. ‐ powiedział i odszedł, biorąc się za dorzucenie drwa do ogniska i szykowanie posiłku.
Tadeusz:
‐ Miałeś dziś problem z nietrzymaniem moczu i się schlałeś czy co? ‐ spytał, również w języku zza oceanu. ‐ Przecież tamci na zewnątrz nas pozabijają. A jak nie oni, to inni.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Uśmiechnęła się pod nosem i poszła po drewno. Miała nadzieję, że jak na razie nikt jej nie wkurzy na tyle, by źle skończył.

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ Powiedz temu który ma najlepszy karabin w okolicy żeby przyszedł z tobą do innego pomieszczenia na piwo, ja zaatakuję z boku lub od tyłu a ty zaszlachtujesz go nożem. To samo zrobimy z drugim co ma dobry karabin i weźmiemy ich karabiny. Później zaczniemy eliminować kolejnych, już na “otwartym polu”. Musimy zaryzykować. Jak spotkamy innych z bandy to powiemy im że naszych “kumpli” załatwiły jednostki Z‐Comu.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
Nikt Cię nie zaczepiał w ogóle, tak więc w spokoju nazbierałaś drewna na opał, w czym pomógł Ci pies, choć zapewne bardziej liczył na rzucenie mu jednego z patyków, aby mógł zaaportować.
Tadeusz:
‐ Wal się, jak chcę żyć. ‐ odparł i wstał od stołu. ‐ Więc Ci nie pomogę. Ale też się nie wygadam.