Kanada

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ Nie ma tu innej alternatywy. Dołączając do nich zachowaliśmy minimalne szanse przetrwania. Druga strona medalu jest taka, że teraz mamy na pieńku z każdym kto jest choć cień wpływowy w tym nędznym świecie, mam tu na myśli Z‐Com, Armię Światową czy może coś jeszcze dla nas gorszego. No, może jeszcze są Dzicy, ale to jeszcze więksi idioci niż Fanatycy, jak dla mnie.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
‐ Wiem, że Ci to nie pasuje, ale nic poradzę, taki już jestem: Chcę pomagać innym. Jeśli chcesz to możesz odejść, nie będę przymuszać Cię do zostania tutaj.
Tadeusz:
‐ No to co chcesz zrobić? Z nimi może i mamy małe szanse, ale sami? Jeszcze mniejsze…

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ Dobra, to weź zaproś kilku z tych tu, może ktoś pójdzie z nami w te miejsca na mapie. Powiedz im że pójdziemy na podział łupu, tam przygotujemy zasadzkę, sprzątniemy ich i damy nogę.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Spojrzała na niego nieufnie, warcząc ostrzegawczo pod nosem.
‐ Nie lubię, jak ktoś mi odpowiada na niezadane pytania.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
‐ Żeby tylko tego… Właściwie to czemu jesteś taka nieufna i aspołeczna, hm?
Tadeusz:
‐ Mówiłem już, że jestem temu przeciwny czy nie? Zresztą, nawet jakbym sam coś ogarnął dla Ciebie to i tak dostałbym kulkę w łeb, jeśli coś by się wydało. Albo gorzej…

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zmarszczyła nos.
‐ Nie znam tego drugiego słowa. A co do pierwszego… Przyzwyczaiłam się do tego, że ludzie uważają mnie za stworzenie gorszego sortu i tak reaguję, gdy ktoś zachowuje się w inny sposób.

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ W takim razie, radź sobie sam!

Po tych słowach wyciągnął pistolet i zaczął strzelać do siedzących w karczmie Bandytów (wyjąwszy szwagra).

[Kubeł1001]

Kuba1001

Abby:
‐ Jak myślisz: Dlaczego tak o Tobie sądzą?
Tadeusz:
Było ich wielu, tych siedzących przy ladzie zgładziłeś niemalże od razu, ale pozostali skryli się za przewróconymi uprzednio stołami i zaczęli strzelać do Ciebie, zaś ta kanonada niedługo zwabi jeszcze więcej Bandytów.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

‐ Bo są głupi? ‐ Przyciągnęła kolana pod brodę. ‐ Bo nie chodziłam za bardzo do szkoły? Nie wiem. ‐ Schowała twarz między kolanami.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Siedziałaś tak przez krótką chwilę, którą mężczyźnie zajęła analiza sytuacji, a później otoczył Cię ramieniem i przytulił, najwidoczniej uznając, że Ci się to przyda.

[Kubeł1001]

tadeusz999

‐ Pomożesz, czy będziesz stał jak głupek i się przyglądał? ‐ niemalże jednym tchem zagadał do szwagra.

Vladislav słabo strzela bronią palną, więc jest problem. Czas spi***alać z lokalu. Najszybszą drogą, albo przez drzwi, albo wybijając szybę ‐ przez okno, czy coś. Tak też zrobił.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Nie wiedziała co się dzieje, ale nie oponowała. Ciepło.
‐ Czasem chciałam, żeby ich szlag trafił.

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tadeusz:
//Mam rozumieć, że wybrał okno, tak?//
Abby:
‐ Poniekąd Twoje prośby zostały przyjęte. Wiesz, apokalipsa i te sprawy…

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zachichotała.
‐ Co racja to racja. Mądry z ciebie Świętoszek.

[Kubeł1001]

Kuba1001

‐ Dziękuje, miło mi to słyszeć. ‐ odparł z udawaną powagą i po chwili również się zaśmiał.

[Kubeł1001]

tadeusz999

//Jeśli było w tej sytuacji najszybszą drogą odwrotu, to wybrał okno.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

Zamruczała wesoło pod nosem. Gdzie się podział pies?

[Kubeł1001]

Kuba1001

Tadeusz:
//Uznajmy że tak, bo jakbyś wybiegł drzwiami to daleko byś nie zaszedł.//
Udało się, Bandyci byli zajęci wchodzeniem drzwiami, więc dobrą chwilę zajmie im wycelowanie w Ciebie swoich gnatów. Ale za to celowniczy CKM’u Cię zauważył i zaczął obracać lufę swojej broni w Twoim kierunku.
//Przypominam, gość jest na drewnianej wieżyczce.//
Abby:
Łaził gdzieś w okolicy, szukając patyków, szczęścia i zajęcy.

[Kubeł1001]

Abbei_The_Toy_Maker

To i lepiej. Nie miała ochoty się ruszyć. Właściwie to nawet miała ochotę zasnąć w takiej pozycji, w jakiej się znajduje. Na moment nawet zapomniała, że zamierzała zostać na nogach.

[Kubeł1001]

tadeusz999

No to szarża, jak najbliżej do CKM‐isty i szybciej wpakować mu kulkę ołowiu gdziekolwiek zanim ten zdoła wystrzelić ze swojego karabinu. A właściwie to tyle kulek ile się da.