Karta Postaci
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
LiszajImię:
Rinceach
Nazwisko:
val Demis
Rasa:
wampir
Pseudonim:
~
Charakter:
spokojny, flegmatyczny, samotnik ‐ po kilku dekadach spędzonych na odludziu reszta cech znacząco zanika
Wiek:
216 lat
Towarzysz:
10 nieumarłych
Majątek + nieruchomości:
1000 sztuk złota, wieża w górach Mglistych, skryta przed światem
Historia:
Jego historia rozpoczęła się dawno temu. Był synem barona o dość… Specyficznych zainteresowaniach. Miast ciąć mieczem, on wolał czytywać księgi i z miejscową wiedźmą się zadawał. Dnia pewnego, w wieku 18 lat, do miasta przybył czarnoksiężnik ‐ niejaki Vadraun z Loyfton. To on wziął go do siebie na nauki i zaczął szkolić na godnego następcę.Rinceach podróżował ze swoim mistrzem po świecie przez blisko ćwierć wieku. Wtedy też przeżył wszystkie swoje pierwsze miłości, zdrady, bolesne rozstania i inne wydarzenia, jakimi szczycą się śmiertelnicy. Vadraun, gdy Rinceach skończył 43 lata, odszedł z tego świata. Zostawiając w spadku jedyny egzemplarz księgi “Reditum Mortorum” ‐ mrocznego almanachu, prawiącego o nekromancji.
Jego mistrz nie zdążył przestudiować wszystkich stron opasłego tomiska ‐ Rince wiedział, że i on nie zdąży. Nie chcąc popełniać tego samego błędu, młody val Demis został wampirem…Kolejne pół wieku jego życia składa się na ciągłym uciekaniu przed paladynami i rozwścieczonymi kmiotkami z miast i wsi, do których witał. Nie muszę mówić, że studiowanie mrocznych sztuk i jego wampirze kły stosownie odstraszały wszystkich. Postanowił osiedlić się w Nilgardzie. Wybudował w ciągu 20 lat wieżę, stojącą na ostrym urwisku. Zawarł kilka paktów z miejscowymi plemionami orków ‐ on pomoże im w razie potrzeby, a oni nie będą kwestionować jego praktyk w wieżycy i będą dostarczać zwłoki swoich bliskich pod jego wieżę.
Minęło 100 lat… Rinceach dopiął swego. Nauczył się nekromancji, lecz wciąż spędza czas na prowadzeniu badań nad tą szkołą magii. Otoczony nieumarłymi służącymi. Samotnie. W komnatach czarnej iglicy.Umiejętności:
nekromancja, znajomość anatomii, smykałka do tworzenia magicznych “wynalazków”
Wady:
znieczulica, wyznaje wiarę w dobro ogółu, nie jednostki ‐ według niego cel zawsze, ale to zawsze uświęca środki
Specyfikacje:
wszystkie plusy oraz minusy wampiryzmu
Rodzina:
dawno nie żyje, ostał mu się przyjaciel Therpan
Zawód:
nekromanta
Ekwipunek:
wszystkie księgi oraz narzędzia potrzebne do uprawiania jego kunsztu znajdują się w wieży, przy sobie nosi zazwyczaj jedynie sztylet
Wygląd:
1,90 wzrostu, skóra śnieżnobiała, brzydkie, brązowawo‐czerwone oczy, twarz pocięta zmarszczkami, elegancko przycięte brązowe włosy przyprószone siwizną, wystające kły i ‐ niezwykle, obsesyjnie zadbane wręcz dłonie
Ubranie:
czarny płaszcz, czarne buty, czarne spodnie, czarna koszula, czarna torba, czarne rękawice i czarne gacie ‐ wszystko na czarno -
-
Konto usunięteImię: Colytara
Nazwisko: Cylter
Rasa: Człowiek
Pseudonim(opcjonalne): Holy
Charakter: Wolę przedstawić podczas rozrywki ze względu na większe pole do popisu niżeli posiadam tutaj.
Wiek: 27
Towarzysz: Brak
Majątek + nieruchomości: 1500 sztuk złota, mała chatka w lesie
Historia:
Aby opowiedzieć historię Holy należy się cofnąć kilka lat wstecz do czasu jej narodzin. Została zrodzona przez związek elfa i pół elfki, którzy nietrudno stwierdzić ‐ oczekiwali, że urodzi im się elf. Ich zaskoczenie podczas porodu można nazwać dość niemiłym. Chcieli czekolady słodkiej, a dostali gorzką, czemu nietrudno im się dziwić, że porzucili dziecko na rzecz następnej ciąży.
Porzucona Holy została odnaleziona przez maga powietrza, który się nad nią zlitował. Wychował ją do kilkunastu lat, a potem dał sakiewkę i kazał jej odejść. Dziewczyna pragnęła zostać z mężczyzną, aby ten nauczył jej magii powietrza, jednak staruch odmówił.
Kobiecie pozostało podjąć radykalne środki ‐ poczęła męczyć swojego opiekuna poprzez chodzenie za nim wszędzie i nawiedzanie go na każdym kroku. Można spytać: czemu nie uciekł od niej? No właśnie próbował kilka razy, ale dziewczyna nawiedzała go i dręczyła wciąż, a że mag miał trochę moralności i dziecka nie chciał zabić ‐ zgodził się stawiając jeden warunek. Warunkiem tym było milczenie Holy. Po dziesięciu latach nauki opiekun kopnął w kalendarz, zapewne na tle nerwowym gromadzącym się przez wszystkie lata nauki swojego podopiecznego.
Po tym wydarzeniu Holy wykupiła za majątek dziada lekcje u jednego z mistrzów magii powietrza, gdzie tam nauczyła się łączyć magię z walką kataną.
Potem z nudów zaczęła karierę najemnika.
Umiejętności:
‐ magia powietrza, ‐ zaawansowana
‐ magia szybkich wiatrów
‐ walka kataną i łączenie jej z magią powietrza,
Wady:
‐ nie nadaje się do walki bronią ciężką czy to dystansową pokroju łuku, kuszy.
‐ nie jest zbyt silna fizycznie co odbiera jej takie możliwości jak:
a)noszenie ciężkich pancerzy
b)noszenie przy sobie olbrzymiej ilości bagaży
Specyfikacje: ‐
Rodzina: Niech sobie żyją z elfim dzieckiem!
**Zawód: ** Najemnik
Ekwipunek: katana, torba skórzana, buty, sakiewki na złoto, klucze od domu, butelka soku z limonek,
Wygląd::
Ubranie: ^ -
-
-
-
Konto usunięte
Przetestujmy nową rasę!
Imię: Kasja
Nazwisko: Cayamean
Rasa: Smoczy Ludzie
Pseudonim(opcjonalne): Nussha
Charakter:
Kasja poza wrodzoną nienawiścią do elfów pała także niechęcią do wszelakich krasnoludów, zapewne dlatego, że brzydzi ją ta rasa i ich brody. O tak, kobieta nienawidzi bród ‐ uważa je za obrzydliwe i prymitywne, to właśnie wprawia ją w szał, kiedy zobaczy kogoś z brodą to ma chęć go połamać, a potem skonsumować. Chyba poza taką nienawiścią rasową i “brodową”, (wcześniejszy wspomnianą) to nie jest agresywna oraz mściwa. Nie boi się stanąć śmierci w twarz i zawalczyć, gdy przychodzi taka okoliczność.
Wykazuje sadystyczne skłonności wobec słabszych od niej. Czasem spokojna, czasem wredna. Upodobała sobie wymyślanie wrednych przezwisk dla każdego kogo spotka. Integrujesz się z nią na własną odpowiedzialność!
Wiek: 97
Towarzysz: Brak
Majątek + nieruchomości: 500 sztuk złota, pokój w Ur w jednej z kamienic mieszkalnych,
Historia:
Po zrodzeniu Kasja została uznana za kogoś wyjątkowego. Już na starcie wiedziano przez jej rodziców, że przez swoją błękitno‐ciemną barwę łusek nie będzie kolejną czerwono łuską smoczycą. Matka nauczyła jej magii ognia, zaś ojciec połączenia mocy magicznych z walką bronią białą. Wszystko tak jak w baśniach ‐ szczęśliwe życie, przychodzi coś i rujnuje co popadnie. Tak było w tym i przypadku, za sprawą zniszczeń stali Stalowi Ludzie swoimi ambicjami wygnali smoczą rasę z jaskiń pod Głazogarbami. Oczywiście, żeby wygnać ich na dobre i uświadomić o niemożności powrotu ‐ pozabijali kilku, w tym przypadku padło na opiekunów Nusshy, którzy wyśmiali Stalowych Ludzi, zginęli podczas walki prze co smoczyca uznała ich za swoich bohaterów. Jedyne co zostało jej po nich, to ostrza ojca. Niegdyś odpowiedzialna, dojrzała przedstawicielka swojej rasy ‐ uciekła z jaskiń i zamieszkała wraz z grupką pobratymców w Ur, zdecydowanie śmierć bliskich wpłynęła negatywnie na jej psychikę w postaci ewaluacji charakteru. Stała się dość dziecinna.
Umiejętności:
*Magia ognia na stopniu zaawansowanym,
*Łączenie magii z walką “swoimi” ostrzami,
*Wytrzymałość fizyczna w tym podwyższony czynnik układu immunologicznego,
*Lepsza sprawność w walce przy pomocy ogona poprzez doczepienie do niego metalowego ostrza,
Wady:
*Nie jest za bardzo zwinna,
*Noszenie ciężkiego pancerzu pozbawia ją mobilności,
*Nie potrafi posługiwać się kuszą, co jest dość zabawne,
*Nie ma dłoni do delikatnych przedmiotów,
Specyfikacje: Nussha jest wyjątkowa pod dwoma aspektami. Pierwszym z nich jest ciemny kolor łusek podchodzący pod błękit wskutek natężenia światła, w półmroku wygląda jak czerń lecz, kiedy Kasja wejdzie w jakie światło od razu widać, że to mroczny błękit. Drugą specyfikacją są rogi na głowie, niewiele smoczych ludzi posiada takie ‐ kobieta może się nimi pochwalić tylko dzięki genom przodków, rogi pojawią się w jej rodzie co kilka pokoleń.
Rodzina: Ojciec Salwor (Nie żyje) Matka Ahrhuma (Nie żyje)
**Zawód: **
Ekwipunek: Podręczna torba na różności, a w niej sakiewka z pieniędzmi, krótki nożyk, suszone mięso i woda pitna w bukłaku. Ostrza ojca wykonane z bliżej nieokreślonej mieszanki metalów.
Wygląd::
Ubranie: Metalowa zbroja ^ -
-
pomidor5041Usuńcie moją wcześniejszą postać, chciałbym żeby ta była główną.
Imię: Rengil
Nazwisko: Ndag
Rasa: Ork z korzeniami ludzkimi (jego babcia była człowiekiem)
Pseudonim: “Leśniczy”
Charakter: Gadatliwy, lubuje się w różnorakich przygodach, wojowniczy.
Wiek: 32 lata.
Towarzysz: Nie posiada.
Majątek + nieruchomości: 24 sztuki złota, domek w lesie na terenach zajmowanych przez orków.
Historia: Urodził się w zwykłej orkowej rodzinie, był 3 lata w wojsku, w spadku po ojcu dostał dom w lesie, żyje samotnie, w lekkiej nędzy jako gospodarz.
Umiejętności: Jest dobry w walce wręcz. Dobrze wyuczył się magii rumu, której nauczył go wujek.
Wady: Czasami jest zbyt awanturniczy.
Specyfikacje: Zazwyczaj nie mówią do niego po imieniu, częściej nazywają go po pseudonimie. Jego pseudonim wziął się od jego miejsca zamieszkania ‐ lasu.
Rodzina: Nie posiada, z jego “rodu” (jeśli tak można to nazwać) został tylko on sam.
Zawód: Niegdyś żołnierz, teraz gospodarz domu w lesie.
Ekwipunek: Wszystko, co jest potrzebne orkowi, czyli miecze nie miecze wojenne ale też “normalniejsze” rzeczy.
Wygląd: Wygląda jak najzwyklejszy ork, średnia wielkość, średniej wielkości niemalże wszystko, tylko jest trochę bardziej podobny do ludzi niż inni przedstawiciele jego rasy (najpewniej z powodu jego babci, która była człowiekiem)
Ubranie: To co nosi zwyczajny ork, zbroja, i tak dalej, i tym podobne. -
