Sanktum Sanktorum [ZIEMIA]

[Andreas D.]

Woj2000

No nic, trzeba się do po prostu przyzwyczaić.
-Nie dzielił się ze mną swoimi planami, ale można się łatwo domyślić, co po mu on, zważywszy na właściwości tego metalu. Prawdopodobnie chce wyekwiipować armię lub użyć zdolności wchłania wibracji do skonstruowania broni masowego rażenia.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tylko pytanie brzmi… Po co mu broń masowego rażenia skonstruowana ręcznie, podczas gdy posiada coś takiego jak Rękawica Nieskończoności? Czyżby nie był pewien co do tego, czy jego plan A może się udać? Co o tym sądzisz?

[Andreas D.]

Woj2000

-Kiedy zbierał wibranium i ja byłam przy tym obecna, miał ledwie jeden czy dwa Kamienie. - wyjaśniła spokojnie - Może przezornie szykował plan awaryjny do terroryzowania planet na wypadek, gdyby szukanie pozostsłych zajęłoby mu dłużej, niż planował? Cieżko to jednak stsierdzić. Umysł tego szaleńca jest nieodgadniony bez telepatii, a tej akurat nie posiadam.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Hm… Ja posiadam tą jakże użyteczną zdolność, ale niestety Thanos posiada zbyt potężny umysł, żeby mógł jej ulec… A… Chwila. Przyszłaś tu po coś jeszcze? Już zapomniałem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak właściwie, to początkowo szukałam Mistyka. - wyjaśniła spokojnie - Xandarczyka z bandażami, jeśli wolisz. Ponoć miał być tutaj z Wongiem w bibliotece.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Mh… Jego szukasz… Tak właściwie, poszedł w głąb biblioteki. Czy wrócił? Nie wiem. Jeśli nawet przechodził, to go na pewno nie zauważyłem. - odpowiedział obojętnie.

[Andreas D.]

Woj2000

-W takim razie… pójdę go poszukać, jeśli nie masz już do mnie jakichś pytań. - oznajmiła spokojnym, uprzejmym tonem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie mam. Możesz iść jeśli chcesz. - odpowiedział obojętnie, wracając do lewitowania przy półkach z książkami i sprawdzania stanu ksiąg.

[Andreas D.]

Woj2000

-Do widzenia. - skwitowała krótko, po czym skierowała swe kroki, czy też kierunek pełzania, szukając Mistyka - osoby, do której w pierwszym względzie udała się do tej biblioteki. I z którą na pewno poprowadzi ciekawszą, a na pewno milszą, rozmowę niż z tą inkarnacją Najwyższego Czarodzieja.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

No cóż… Niestety biblioteka wydaje się być wręcz Nieskończonoa, a najmilszego rozmówcy w życiu Serpentyn wciąż nigdzie nie można ogarnąć wzrokiem.

[Andreas D.]

Woj2000

Będąc świadoma ogólnej magiczności tego miejsca, spokojnie przedziera się dalej przez wypełnione starożytnymi tekstami korytarze półek, szukając Mistyka.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili błądzenia, Serpentyn została nagle złapana lekko od tyłu za kark, a jej oczy zostały delikatnie zakryte dłoniami.
-Wiesz kto to. - szepnął jej do ucha.

[Andreas D.]

Woj2000

Domyślając się, kim może być ta wielce tajemnicza osoba, mruknęła wyraźnie, przeciągle i uwodzicielsko.
-Pewnie, że wiem, Mój Drogi. - odparła zadowolona z tego, że tak ważna dla niej osoba jest w pobliżu, po czym krótko zachichotała.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-A jak tam Ci mija, kochana? - spytał się troskliwie, najprawdopodobniej lewitując i wciąż trzymając dłonie na oczach swojej łuskowatej ukochanej.

[Andreas D.]

Woj2000

-Wiesz, skarbeńku… - zaczęła wesoło, ciesząc się z faktu, że Mistyk lekko się z nią droczy - Właśnie ciebie szukałam, ale wcześniej ucięłam sobie pogawędkę z naszym nowym, innowymiarowym gościem. Nasz Doktor Strange to to nie jest, mogę przyznać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Och… Ja też go spotkałem. Rzeczywiście, strasznie niemiły, kochanie. Nie to co ty… W każdym razie, nerwowy i trochę dziwnie się zachowuje, ale wcale nie ustępuje wiedzą naszemu gospodarzowi. - odpowiedział, głaszcząc Serpentyn po włosach.

[Andreas D.]

Woj2000

-Bądź co bądź, to wciąż jest Doktor Strange. - skonkludowała Serpentyn, ciesząc się w duchu z włosowego puciania - Muszą być do siebie podobni, racja?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No… Przynajmniej teoretycznie. W każdym razie, Doktora Strange’a nie będzie przez chwilę, ponieważ zamknął się w swoim laboratorium z kilkoma przyrządami i nie zapowiada się, żeby zamierzał w najbliższym czasie wyjść. - odpowiedział, głaszcząc ją po włosach.

[Andreas D.]

Woj2000

-Rozumiem to, skarbeńku. - odpowiedziała uprzejmie, jednak już bardziej od niechcenia, chcąc przejść do bardziej… przyjemnych rzeczy.
-A mógłbyś mi już odkryć oczy, hmm? - zapytała się wesoło, dalej stojąc jak stała.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Oczywiście, że tak. - odpowiedział łagodnie, zdejmując jej dłonie z oczu i kładąc je teraz już w całości ns włosach swojej ukochanej.
-A co masz na myśli poprzez “przyjemne rzeczy”? - spytał się zaciekawiony.