Brooklyn [NOWY JORK, ZIEMIA]

[Andreas D.]

Historyjka

No to czeka.

[Andreas D.]

korobov

Czarna Diament tutaj przyszła, jak zwykły człowiek. Tylko by znaleźć córkę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Historyjka:
Poczuła jakieś takie… Mrowienie w klejnocie. W Diamencie.
Kor:
Ona gdzieś tu jest. Czarna czuje mrowienie w klejnocie.

[Andreas D.]

korobov

Zaczęła się rozglądać. Gdzieś tu jest, czuje to.

[Andreas D.]

Historyjka

Co się…
Wyjęła z ucha także drugą słuchawkę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
W tej kawiarni.
Historyjka:
Dziwne wrażenie… Już to kiedyś czuła… Mama?

[Andreas D.]

korobov

Udała się tam zatem spokojnie… Jeśli nie ma być tego dzisiaj… To niech ktoś da znak.

[Andreas D.]

Historyjka

…mama? Ale co ona by tu robiła?!
Rozejrzała się po Starbucksie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
To ona.
Historyjka:
Właśnie weszła do kawiarni.

[Andreas D.]

korobov

Podeszłą do stolika spokojnie, jakby niepewnie. Ręce jej drżą, tak samo usta.

[Andreas D.]

Historyjka

Spojrzała na mamę bez słowa.
Jezu, tak dawno się nie widziały…
Ale co ona robi tu na Brooklynie?

//Ona raczej nie siedzi przy stoliku. Czeka koło lady na swoje zamówienie. Ale to szczegół, raczej nie aż tak istotny.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Go on go on.

[Andreas D.]

korobov

-Ja… Przepraszam córeczko… Za wszystko…

[Andreas D.]

Historyjka

• Skąd wiedziałaś gdzie jestem?
  Czy ucieszyła się na widok matki?
  Cholernie. Ale nie dawała tego poznać po sobie. Zbyt wiele lat minęło, by mogła… Ot tak zapomnieć o tym, że większość jej młodości matki przy niej nie było. Tylko inne Diamenty i Grafitowa Perełka dotrzymywały jej towarzystwa. Czuła się tak długo samotna… Uh. Szkoda słów.

[Andreas D.]

korobov

-Po prostu… Wyczułam… Nie masz pojęcia jak mi głupio… Zawiodłam… - łzy same zaczęły jej naciekać do oczu.

[Andreas D.]

Historyjka

• Masz rację. Zawiodłaś.
  Spojrzała w stronę sprzedawczyni.
• Ile można czekać na kawę i ciastko?!

//Typowa nastolatka kiedy jest zła.
Rodzic mówi, że schrzanił, ona potwierdza.

[Andreas D.]

korobov

Spojrzała się tylko w podłogę. Nic nie powiedziała, tylko zaczęła płakać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Sprzedawczyni niepewnie położyła na stolik określone kawę i ciastko, a następnie usunęła się z pola widzenia dwójki.

[Andreas D.]

Historyjka

Wróciła do matki wzrokiem.
Dobra… ten widok akurat zabolał.
Odebrała zamówienie i odwróciła spojrzenie od matki, nadal zła.

• …tęskniłam… a ciebie nie było ze mną. Byłam sama, miałam tylko swoją Perłę do towarzystwa. O pozostałych Diamentach nawet nie ma co wspominać. Dlaczego? Gdzie byłaś przez te wszystkie lata?!

[Andreas D.]

korobov

-Zostałam wygnana przez moją siostrę… Na wieczne zapomnienie. Dopiero niedawno odzyskałam świadomość… A na pamięć musiałam czekać… - powiedziała, po czym zakryła twarz dłońmi.
-Co ja sobie wtedy myślałam…