Sala Niebieskiej Diament [HOMEWORLD]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diament mu dała komunikator i nowe ubranie wyglądające jak jakieś nieludzko drogie, męskie ubranie z Ziemi.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dzię… dziękuję - powiedział zszokowany - Moja Diament.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Proszę bardzo. I możesz do mnie mówić Niebieska~

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobrze… Niebieska.
Uśmiechnął się w jej stronę, ukłonił się i skierował się w stronę drzwi.
-No Bill, teraz to miałeś przygodę życia. - mówił do siebie, wychodząc przez wrota i kierując się w stronę Słonecznego Spalacza.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Dotarł tam. Załoga montuje nowe części.

[Andreas D.]

Woj2000

-Widzę, że nas nie okantowano! - krzyknął wesoło, wciąż trzymając prezenty od Diament w rękach.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lars:
-No a jak! Niedługo będziemy mogli wracać na Ziemię!

[Andreas D.]

Woj2000

-I to mi się podoba! -krzyknął zadowolony.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-MI TEŻ! HAHAHAHA!
Lars wziął Padparadżę i ją przytulił.

[Andreas D.]

Woj2000

-WYGRALIŚMY ŻYCIE! - oznajmił uradowany w stronę załogi - LEPIEJ JUŻ BYĆ NIE MOŻE!
Po czym zaczął szukać wzrokiem Perły.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Twoja Perła siedzi obok bramy i milczy.

[Andreas D.]

Woj2000

Podchodzi do niej dyskretnie i siada obok niej. Postanawia poczekać na jej pierwszą reakcję.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła nawet nie podnosi głowy.

[Andreas D.]

Woj2000

-No, w końcu wreszcie coś układa na naszą korzyść, nie? - powiedział nieśmiało.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ale musiałeś się oddać Niebieskiej, tak?

[Andreas D.]

Woj2000

Zamurowało go.
-Co? Gdzie? Jak. jakie tam odd…danie? O-o co ch-chodzi? -bełkotał trwożliwie, po czym dodał jednak już odważniej - Widziałaś to, prawda?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Widziałam. Jadłeś jej z ręki.

[Andreas D.]

Woj2000

Nagle poczuł taki wstyd, że zamilkł i spuścił głowę.
-Tak. Robiłem to - rzekł cicho

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-I po tym wszystkim oczekujesz pewnie, żebym dalej z tobą była?

[Andreas D.]

Woj2000

Westchnął, po czym spojrzał jej w oczy i powiedział:
-Nie, nie oczekuję tego. Byłby to kolejny wyraz bezczelności z mojej strony. Jedyne, czego pragnę, to tego, by osoby, które dla mnie są ważne, były bezpieczne. Żebyś TY była bezpieczna. I co najważniejsze, szczęśliwa. Dlatego też nie zamierzam już ingerować w twoją przyszłość. Dotrzemy do Ziemi i już nie zamierzam cię więcej dręczyć. Niech każde z nas odejdzie w pokoju.
Powiedział, po czym wstał i skierował się w stronę statku.