Sala Niebieskiej Diament [HOMEWORLD]

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Twoja Perła siedzi obok bramy i milczy.

[Andreas D.]

Woj2000

Podchodzi do niej dyskretnie i siada obok niej. Postanawia poczekać na jej pierwszą reakcję.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła nawet nie podnosi głowy.

[Andreas D.]

Woj2000

-No, w końcu wreszcie coś układa na naszą korzyść, nie? - powiedział nieśmiało.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ale musiałeś się oddać Niebieskiej, tak?

[Andreas D.]

Woj2000

Zamurowało go.
-Co? Gdzie? Jak. jakie tam odd…danie? O-o co ch-chodzi? -bełkotał trwożliwie, po czym dodał jednak już odważniej - Widziałaś to, prawda?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Widziałam. Jadłeś jej z ręki.

[Andreas D.]

Woj2000

Nagle poczuł taki wstyd, że zamilkł i spuścił głowę.
-Tak. Robiłem to - rzekł cicho

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-I po tym wszystkim oczekujesz pewnie, żebym dalej z tobą była?

[Andreas D.]

Woj2000

Westchnął, po czym spojrzał jej w oczy i powiedział:
-Nie, nie oczekuję tego. Byłby to kolejny wyraz bezczelności z mojej strony. Jedyne, czego pragnę, to tego, by osoby, które dla mnie są ważne, były bezpieczne. Żebyś TY była bezpieczna. I co najważniejsze, szczęśliwa. Dlatego też nie zamierzam już ingerować w twoją przyszłość. Dotrzemy do Ziemi i już nie zamierzam cię więcej dręczyć. Niech każde z nas odejdzie w pokoju.
Powiedział, po czym wstał i skierował się w stronę statku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła również poszła w stronę statku.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey przechodzi niemo wzdłuż pracującej załogi i wchodzi do statku. Udaje się do jednego z bocznych pokoi i sprawdza podarunki od Diament, żeby zająć czymś myśli. Na pierwszy ogień idzie strój. Strój, którego dotyka, wydaje się stworzony z najdelikatniejszych i najbardziej szlachetnych ziemskich tkanin, jednak jest od nich o wiele bardziej rozciągliwy i wytrzymały. Zaś sam krój przypomina nieco stroje XIX-wiecznych, bogatych dandysów, jednak z pewnymi futurystycznymi dodatkami. Postanawia się w niego przebrać.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Pasuje na niego idealnie, tak jakby był szyty specjalnie dla niego. W życiu nie nosił niczego wygodniejszego i jednocześnie tak stylowego.

[Andreas D.]

Woj2000

Postanowił się przejrzeć w odbijającej światło ścianie. Prezentował się mniej więcej więcej tak: .
Tyle, że wszystko utrzymane było w prywatnej kolorystyce osoby, od której to otrzymał.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła do niego podeszła:
-Ładnie Cię przekupili…

[Andreas D.]

Woj2000

Odwrócił się zaskoczony. Nie spodziewał się, że ktoś zauważy jego strojenie.
-O matko, przestraszyłaś mnie!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Aha…

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc jej konsternację, złapał się ręką za kark i dodał spokojniej:
-Wybacz. Nie spodziewsłem się, że ktoś tu będzie, gdy będę to przymierzać…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie obchodzi mnie to. Sprzedałeś się Diamentom cały. Nawet jeśli wyrzucisz to ubranie, to nic to nie zmieni.

[Andreas D.]

Woj2000

Był nieco zdziwony.
-Czy przez ,sprzedanie się" masz na myśli naprawienienie jednego ze swoich licznych błędów, przy jednoczesnym spłaceniu długu wdzięczności względem osób które uratowały nas od wiecznego dryfowania w kosmosie?