Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
-Nnn. NIE WIEM… Mogę…
-No jasne, że możesz! Po prostu popchnij drzwi.
I popchnął te drzwi stając na tylnich łapkach.
Zobaczył przed sobą dość długi kamienny korytarz.
-Tato… Dokąd to prowadzi?
-Do niespodzianki!
Idzie tam niepewnie, przy ścianie.
A tata wesoło idzie, a raczej podskakuje na przód.
Idzie dalej bokiem… Co in taki wesolutki?
Nie wiadomo… I to jest najgorsze.
Idzie dalej węsząc powietrze.
W powietrzu czuć… Coś złego.
-Tato… Ja się boję…
-Nie ma się czego bać, wszystko pójdzie zgodnie z planem!
Idzie dalej coś tam prychając i sapiąc.
A tata idzie nie okazując niczego poza radością.
Idzie dalej zatem
Korytarze się robią coraz bardziej kręte…
Postanowił skoczyć na tatę, by się nie zgubić.
Tata trochę się zachwial, ale po chwili odzyskał równowagę i zaczął iść dalej.
Andrzej_Duda
