Nowy Asgard

[Andreas D.]

korobov

Nachyliła się i pezytuliła ten kłębek.

[Andreas D.]

Historyjka

**Mirabell **

Stanęła w miejscu jak wmurowana.
Nie wiedziała czy też ma tam podejść.

**Peach **

Szuka tego gościa nadal.

**Sigyn **

To się raczej nie uda w jej przypadku. Tylko by spaliła buraka i i tak nie umiałaby się wysłowić. Czytała książkę dalej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
-Nie różnisz się wiele od mamy. - powiedziała szeptem.
Vergis i Mirabell:
Z krzaków wyszedł jakiś taki… No taka jakby puszka… I zaczęła się rozkładać tak jakby, rozszerzać…
Peach:
Korytarze puste niczym sens życia Perły bez właściciela.
Sigyn:
Coś jej przeszkodziło. Jakieś takie ma źle wróżące mrowienie z tyłu głowy…

[Andreas D.]

korobov

Vergis
Cofnął się niepewnie.
Czarna
-W jakim sensie Alex?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Vergis:
Puszka się powiększa coraz bardziej i bardziej, tworząc coś w rodzaju maty.
Czarna:
-Dobrze wiesz, ciociu…

[Andreas D.]

korobov

Czarna
-Właśnie nie wiem.
Vergis
Jeszcze bardziej się cofa.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
-No… Może się kiedyś domyślicie. - odpowiedziała, po czym zaczęła głaskać Czarną.
Vergis:
Krążek zaczął świecić.

[Andreas D.]

korobov

Vergis
Ustawił się w pozycji między ucieczka a atakiem.
Cz
Zaczęła głaskać jego czuprynę.

[Andreas D.]

Historyjka

Mirabell

Cofnęła się o krok zdezorientowana.

Peach

Cóż, ale szukać dalej musi.
Więc szukać dalej do skutku będzie.

Sigyn

Zamknęła zatem czytaną książkę i zdziwiona tym odczuciem rozejrzała się.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Vergis i Mirabell:
Krążek zaczął się… Kręcić. Wciąż świeci. Coraz jaśniej.
Czarna:
Mięciutka jak u mamy w dobrym humorze.
Sigyn:
Względnie nic się nie dzieje… Ale jednak wciąż ma w sobie taki niepokój.

[Andreas D.]

korobov

Vergis
Cofnął się do Perły. Co to jest…
Cz
Zaczęło lekko mu kręcić te włosy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
Alexa zachichotała cicho.

[Andreas D.]

korobov

Cz
Nic nie powiedziała, tylko kontynuuje.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
-Ciociu, ty też masz teraz takie dziwne mrowienie w brzuchu?
Kor:
Coś mówi Vergisowi, że pora użyć niewidzialności.

[Andreas D.]

korobov

Vergis
I użył.
Czarna
Spojrzała wgłąb siebie.

[Andreas D.]

Historyjka

Mirabell

Stoi, bo nie wie jak ma zareagować.
Na dodatek jej pan nagle zniknął ;^;

Peach

No bardziej szukać się nie da.

Sigyn

Wstała od stołu i odłożyła książkę na półkę. To dziwne uczucie niepokoiło ją, dlatego starała się zachować non-stop czujność.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Vergis:
W samą porę. Tuż po tym, krążek cicho eksplodował światłem, odrzucając Vergisa kilka metrów do tyłu i go oślepiając. Lepiej siedzieć cicho…
Mirabell:
Długo się nie musiała martwić. Właśnie została poofnięta.
Peach:
Zawsze można “rwać podłogi”…
Sigyn:
To naprawdę nietypowe. Nie jest to takie typowo emocjonalne zaniepokojenie. Bardziej coś jak… Alarm.
Czarna:
Coś tam jest… Trudno powiedzieć gdzie i w której warstwie, ale jest.

[Andreas D.]

korobov

Czarna
-Też to czuję.
Vergis
Siedzi więc cicho. Co to jest, u licha. Nastroszył słuch.

[Andreas D.]

Historyjka

Mirabell

O nei, to dla odmiany jeszcze gorzej.

Peach

Hm, może zacznie szukać poza budynkiem? Pytać przypadkowych ludzi o tego gościa? Jakoś się musi znaleźć.

Sigyn

Albo dostała paranoi albo zaraz stanie się coś złego. W sumie paranoja sama w sobie nie jest za dobra, więc na jedno wychodzi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Czarna:
Alexa się mocniej wtuliła, żeby poczuć się bezpieczniej.
Vergis:
Kiedy Vergisowi wrócił wzrok, pierwsze co zobaczył to klejnot jego niedoszłej nowej znajomej, leżący na gruncie tak jak to było wtedy, kiedy dostał ją w prezencie od Białej. Drugą rzeczą, którą zobaczył, niezaprzeczalnie jeszcze bardziej niepokojącą, jest tajemnicza postać stojąca na lekko przypalonym, rozszerzonym do obwodu łóżka w sypialni taty, łóżka.
Rozgląda się, zapisując w nieznanym Vergisowi języku notatki na hologramowych panelach, wyświetlających się z jego dłoni.
// Dla uścislenia, Vergis jako Asgardczyk ma zdolność wszechmowy, dzięki czemu zna pod względem werbalnym wszystkie języki wszechświata. //
Po chwili można było zauważyć to, że za nim ciągnie się podejrzanie wyglądający… Cień. Nie jest to zdecydowanie jego cień, ale przylega do niego, jakby był przykuty łańcuchem. Jest masywny, jakby nosił gruby pancerz, jeszcze grubszy od tych jakiś mają strażnicy.
Peach:
I w tym momencie upadł na podłogę. Czuje, że stało się coś złego jego siostrze. Taka jakby psychosmatyczna więź…
Sigyn:
Tylko odpowiedź brzmi, jaki jest jej powód? To wzięło się tak nagle, z niczego, można by powiedzieć…