Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
-Na razie nie mija.
-Z czasem, kochana. Z czasem.
-Aha…
A on dalej jej przykłada teraz obie dłonie do tyłu głowy i ją delikatnie masuje.
Szara lekko go przytuliła.
A on jej odwzajemnił przytulenie. -Wybacz.
-Nic się nie stało, tato.
Mruknął w geście “dziękuję”, przywrócił temperaturę dłoni do normalnej i głaszcze Szarą po głowie, tuląc ją.
-Kocham Cię, tato.
-Ja ciebie też, Słonko.
-Naprawdę jestem wyjątkowa?
-Tak.
-A w jaki sposób?
-Jesteś uosobieniem połączenia inteligencji, urody i wulkanu energii, który chciałby wszystko zwiedzić. I jesteś moją kochaną córcią.
-A skąd wiesz, że jestem inteligentna?
-Tylko chytrus wpadłby na pomysł schowania się na drzewie podczas zabawy w chowanego.
-Przecież to wcale nie jest takie sprytne. Każdy by tak robił, gdyby mógł.
Le poker face. -No…po prostu cię za taką uważam przynajmniej z charakteru. Zmieniając temat, obiecałem ci twoją osobistą Perłę, czyż nie?
Szara pokiwała głową.
Wyjął z Klejnotu bańkę z jasnoszarą Perłą (uznajmy, że zanim ta w ogóle się zregenerowała to zabańkował I schował ją do Klejnotu), a następnie przekłuł bańkę palcem.
