Paryż [ZIEMIA]
-
Miasto miłości, ojczyzna bagietki i Mona Lisy. Stolica mody!
Cóż rzec więcej o tym miejscu? Ładne, lecz zatłoczone.
-
HistoryjkaKolejna przeprowadzka! Pełna entuzjazmu i pozytywnej energii, Perła zeszła po schodach z samolotu na lotnisko. Ah, Paryż! Miasto miłości, mody i namiętności! Po chwili posmutniała nieco. Właśnie - miłości. Była szczęśliwa, że wreszcie mogła zobaczyć to miejsce na żywo, ale z drugiej strony… Była tu, bo nie mogła się pozbierać po ostatnim zerwaniu i postanowiła zmienić otoczenie. Zapamiętać - nigdy więcej randkowania z ludźmi! Nie przepadają za fuzją. Przeszła przez strefę bezcłową, rozglądając się za osobą, u której miała wynajmować mieszkanie. Zdaje się, że miała zostać odebrana przez tego kogoś z lotniska… Szkoda tylko, że nie dopytała się o wygląd tej osoby.
-
-
Historyjka//Szuka miłości. A tak na poważnie to… Nie wiadomo co tam robi. Jest bezpańska albo uciekła swojemu diamentowi, jedno z dwóch. Wspominałam o tym w karcie postaci. Po prostu któregoś dnia się pojawiła… No i jest. O jej przeszłości nie wiadomo na razie zbyt wiele.
-
-
-
-
Andrzej_DudaNo więc, trzeba przyznać, jest dużo powodów do radości. Jednym z nich jest to, że w tak zróżnicowanym kulturowo mieście nikt na pewno nie będzie się czepiał dziewczyny z kolorową skórą i kamieniem szlachetnym na ciele. W kwestii osoby z którą miała spotkać się Perła, to dużo kłopotów raczej nie będzie, bo wedle ziemskiej tradycji na lotnisku trzyma się tabliczki z imieniem osoby na którą się czeka. Wystarczy, że Perła trochę lepiej się rozejrzy po okolicach.
-
HistoryjkaZobaczywszy ludzi z tabliczkami zdziwiła się nieco. Po prawdzie to był jej pierwszy lot ziemskimi linkami lotniczymi i… Nie znała się za bardzo na tego typu zwyczajach. Niemniej spostrzeżenie owego zjawiska ucieszyło ją i zaczęła się rozglądać za osobą, która ma na swojej tabliczce jej imię.
-
-
Historyjka“Pepe Violet” - Pepe jako skrót od Purple Pearl (PP), Violet zaś było po prostu jej wymyślonym nazwiskiem, którego używała na Ziemii.
-
-
-
HistoryjkaRozglądała się zatem za tabliczką z tymże imieniem i/lub nazwiskiem.
//A co, korobov, tęskniłeś? x3
-
-
Andrzej_DudaPo dłuższej chwili rozglądania się po lotnisku zobaczyła ludzkiego mężczyznę, który najprawdopodobniej czeka właśnie na Perłę, bo trzyma w dłoniach, nad sobą tabliczkę z jej zmyślonym imieniem i nazwiskiem.
-
HistoryjkaPodeszła do niego, uśmiechając się miło - Dzień dobry! Mam nadzieję, że długo nie musiał pan czekać, aż pana znajdę? Trochę tłoczno na tym lotnisku ^^’
-
Andrzej_DudaMężczyzna z obojętną minę przeskanował Perłę od góry do dołu, a następnie opuścił tabliczkę do dołu.
-Jakąś godzinę, ale to chyba nie jest dużo. Fakt, tłoczno, ale to w końcu Paryż, tu wszędzie tłoczno, niech się pani lepiej przyzwyczai do takiej atmosfery. - odpowiedział neutralnym tonem.
-
Historyjka- Postaram się jak najszybciej przystosować, proszę pana - nadal nie traciła pogodnego uśmiechu z oblicza, pomimo iż była zawiedziona sobą, że tak wolno jej to wszystko szło.
-
Andrzej_DudaNo cóż… Należy nie okazywać tego zawierzenia po sobie, trzeba zrobić dobre pierwsze wrażenie, bo można je zrobić tylko raz.
-No to już nie ode mnie zależy. Chcesz już iść do miejsca docelowego?
-
-
-
Historyjka- Hmm… Nie - spojrzała na małą walizeczkę, którą miała przy sobie (do iluś tam kilo pozwalają mieć przy sobie w ramach podręcznego) - Nic więcej nie mam. Dokumenty, pieniądze, środki higieny osobistej, trochę ubrań i książki! - szeroki uśmiech - Resztę uznałam, że kupię nowe na miejscu. Stare rzeczy kojarzyły mi się za bardzo z osobą, od której się właśnie wyprowadziłam.
-
Andrzej_Duda-No więc, niech pani idzie za mną, skoro pani ma wszystko czego pani potrzebuje. - odpowiedział bez emocji, a następnie lekko skinął głową w kierunku Perły i poszedł w kierunku wyjścia z lotniska. Z tego co widać, to nowy współlokator Perły nie jest zbyt wesołym człowiekiem…
-
HistoryjkaZasmuciło ją to nieco - w końcu ten człowiek musiał mieć naprawdę przykre życie, będąc tak… Wypranym z emocji. Nie zrażała się tym jednak i po prostu poszła za nim.
-
Andrzej_DudaAlbo po prostu nie ufa Perle na tyle, żeby być dla niej miłym. Przynajmniej jest kulturalny. W każdym razie, na razie trzeba za nim podążać, aż doprowadzi Perłę do swojego mieszkania.
-
HistoryjkaNie uważała, że trzeba komuś ufać, żeby być dla kogoś miłym, więc nawet jej to przez myśl nie przeszło. Sama wychodziła z założenia, że trzeba być miłym dla każdego i można co najwyżej przestać, jeśli ktoś jest bardzo niemiły dla nas. A z rzeczy bardziej przyziemnych… Cóż, szła dalej za nim.
-
-
HistoryjkaNajwyraźniej. W każdym razie nie zagadywała zbytnio, po prostu rozglądając się z zachwytem po mieście, dbając jednak o to, by na nikogo nie wpaść, o nic się nie potknąć ani tym bardziej się nie zgubić. Na szczęście miała podzielną uwagę.
-
Andrzej_DudaI dzięki tej podzielnej uwadze mogła jednocześnie iść za swoim nowym współlokatorem, podziwiać wieże Eiffla i nie wpaść na niczego ani na nic.
-
HistoryjkaBardzo spodobało jej się miasto, jak na razie. Trochę zatłoczone, ale równocześnie takie… Pełne wdzięki i czaru! A przynajmniej wedle jej uznania.
-
Andrzej_DudaDobrze, że ma własną opinię, bo pewnie gdyby spytała się tego mężczyzny, to pewnie by Perle wszystko zochydził.
-
HistoryjkaAle nie spytała. Po prostu podziwiała i szła za nim, oczywiście nadal z podzielnością uwagi.
-
-
HistoryjkaPrzez dłuższą chwilę nie pytała. Podziwiała miasto, oglądała mijanych ludzi… Ah, tyle będzie tutaj miejsc do zwiedzenia i osób do poznania! W końcu jednak zwróciła się do mężczyzny - Przepraszam, daleko jeszcze? - uśmiechnęła się.
-
Andrzej_DudaPrzewodnik Perły został wyrwany z maszerowania przed siebie w najwyższym skupieniu.
-Hmm… Nie, wydaje mi się, że nie. Rzadko bywam w tej części miasta, ale raczej niedaleko już. - powiedział, nie odwracając się nawet do Perły.
-
Historyjka- To dobrze ^^
Uśmiechnęła się ciepło. - W ogóle, jak mam do pana mówić? Na pan, po imieniu, nazwisku, na ty czy…? ^^"
- To dobrze ^^
-
Andrzej_Duda-Możesz mi mówić tak jak chcesz mi mówić, dla mnie to naprawdę obojętne. - powiedział spokojnie.
-
-
-
Historyjka- Naprawdę? To bardzo ładne imię! Pasuje do pana. Takie dostojne i w ogóle - uśmiechnęła się. I tak - wiedziała kim była historyczna postać o tym imieniu, ale dla niej to chyba nir było nic dziwnego, że imię i nazwisko są takie same jak u gościa z ludzkich podręczników do historii.
-
Andrzej_Duda-Naprawdę pani tak uważa? To bardzo z pani strony miło. Ludzie przeważnie się z tego wyśmiewają i zalewają dennymi żartami o wzroście i kotach… - odpowiedział pozytywnie zaskoczony, a nastepnie odwrócił głowę w kierunku Perły, ukazując lekki uśmiech w jej stronę.
-
HistoryjkaUcieszyła się widząc uśmiech mężczyzny. Sama również się uśmiechnęła (ponownie) - Dlaczego? Ja nigdy się nie śmieję z innych. Nie chcę zranić niczyich uczuć, poza tym akurat pana imię naprawdę uważam za ładne ^^
-
Andrzej_Duda-Dziękuję pani bardzo. Chyba jednak zawiodę się na pani mniej albo nawet wcale w porównaniu z poprzednim moim współlokatorem. Przywraca mi pani w tej chwili wiarę w gatunek ludzki. - powiedział bardzo zadowolony, a następnie trochę spowolnił, żeby mógł iść u boku Perły.
-
Historyjka- A kim był pana poprzedni współlokator, jeśli można spytać? - zapytała ze zwykłej ciekawości, nadal się uśmiechając.
-
Andrzej_Duda-Och… Wolałbym o tym naprawdę pani nie mówić. Paskudna sprawa była z tym idiotą, wolę sobie o tym nie przypominać. - odpowiedział szybko.
-
Historyjka- Rozumiem - posłała mu kolejny ze swych uśmiechów - Nie musi pan mówić, jeśli sprawia to panu dyskomfort.
-
Andrzej_Duda-Dziękuję bardzo. No więc, idźmy już dalej. - odpowiedział, dodając przy tym lekki uśmiech, a następnie ponownie się wyprostował i skierował głowę do przodu.
-
-
