Paryż [ZIEMIA]

[Andreas D.]

Historyjka

Wolałaby fiolet, ale tak też jest ładnie ^^

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Zwłaszcza, że Perełka będzie tu mieszkać w miłym towarzystwie!

[Andreas D.]

Historyjka

Dokładnie! ^^

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A więc nie ma co narzekać, tylko podążać za panem Napoleonem na górę.

[Andreas D.]

Historyjka

Tak też zrobiła.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-W razie czego, mam mieszkanie na najwyższym piętrze. - powiedział, idąc wciąż na górę.

[Andreas D.]

Historyjka

• Dobrze - powiedziała z uśmiechem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jesteś straszną optymistą, prawda?

[Andreas D.]

Historyjka

• Hm… Możliwe - zaśmiała się lekko - Choć bardziej nazwałabym siebie nieuleczalną marzycielką. Jestem zdania, że marzenia zawsze prędzej czy później się spełniają, jeśli wystarczająco w nie uwierzymy! - rozmarzyła się lekko, co było słychać po jej głosie i widać po jej zamglonym spojrzeniu, z którym z powodzeniem mogłaby się zaraz wywrócić na schodach.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Napoleon od razu do niej podszedł i lekko ją popchnął w kierunku “wysepki” pomiędzy skręcającymi schodami.
-Ostrożnie… - skomentował krótko tą niebezpieczną sytuację.

[Andreas D.]

Historyjka

• O-Oh… Wybacz, czasami zdarza mi się zamyślić aż za bardzo ^^"

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No to lepiej się tak nie zamyślaj, prawie spadłaś ze schodów!

[Andreas D.]

Historyjka

Zarumieniła się.

• P-Przepraszam… To naprawdę nie jest zależne ode mnie. Po prostu… Czasami tak mam. Nie umiem nic na to poradzić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ech… Po prostu zapomnijmy, że to się stało i idźmy już dalej, dobrze? - odpowiedział trochę zrezygnowany.

[Andreas D.]

Historyjka

• Dobrze! - uśmiechnęła się promiennie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A Napoleon po prostu się odwrócił i idzie dalej do góry.

[Andreas D.]

Historyjka

Podreptała wesoło za nim.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

To chyba już prawie tu!

[Andreas D.]

Historyjka

Świetnie!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A po chwili Napoleon stanął przed drzwiami mieszkania. Następnie westchnął i zaczął grzebać w kieszeniach.
-To tutaj. Już zaraz otwieram, tylko znajdę klucz… - mruknął pod nosem dość głośno.