Paryż [ZIEMIA]

[Andreas D.]

Historyjka

• O-Oh… Wybacz, czasami zdarza mi się zamyślić aż za bardzo ^^"

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No to lepiej się tak nie zamyślaj, prawie spadłaś ze schodów!

[Andreas D.]

Historyjka

Zarumieniła się.

• P-Przepraszam… To naprawdę nie jest zależne ode mnie. Po prostu… Czasami tak mam. Nie umiem nic na to poradzić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ech… Po prostu zapomnijmy, że to się stało i idźmy już dalej, dobrze? - odpowiedział trochę zrezygnowany.

[Andreas D.]

Historyjka

• Dobrze! - uśmiechnęła się promiennie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A Napoleon po prostu się odwrócił i idzie dalej do góry.

[Andreas D.]

Historyjka

Podreptała wesoło za nim.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

To chyba już prawie tu!

[Andreas D.]

Historyjka

Świetnie!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A po chwili Napoleon stanął przed drzwiami mieszkania. Następnie westchnął i zaczął grzebać w kieszeniach.
-To tutaj. Już zaraz otwieram, tylko znajdę klucz… - mruknął pod nosem dość głośno.

[Andreas D.]

Historyjka

• Dobrze! ^^

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tylko… Zaczekaj… Nosz cholera, gdzie te klucze…

[Andreas D.]

Historyjka

Czekała cierpliwie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mężczyzna z triumfującym gestem wyjął ogromny wręcz pierścień kluczy z kieszeni i zaczął go oglądać, zastanawiając się który pasuje do drzwi od mieszkania. Po co mu tyle kluczy, skoro podobno nawet nie chodzi zbyt często na spacery?

[Andreas D.]

Historyjka

Ciekawe.
Niemniej - czekała cierpliwie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Trzeba się go będzie później spytać…
To szukanie kluczy sprawia wrażenie, że trwa całą wieczność!

[Andreas D.]

Historyjka

Miała na szczęście dużo czasu i mogła poczekać na spokojnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tak jak trochę pomyśleć, to Klejnoty mają nieskończoność czasu…

[Andreas D.]

Historyjka

Dokładnie. Tak więc czekała cierpliwie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili wydał okrzyk zwycięstwa i zaczął przekręcić klucze w drzwiach.