Szpital w stanie Jersey

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Z czym dokładnie mu się kojarzą te wszystkie wymyślne imiona wymyślone najprawdopodobniej na szybko?
“No i fajnie, no to od teraz masz na mnie mówić Havoc. Od teraz jesteśmy w pewnym sensie współpracownikami, czy jak to by powiedział człowiek.”

[Andreas D.]

Woj2000

Te nawiązujące do szeroko pojętego chaosu i zniszczenia imiona skojarzyły mu się z… no jednak faktycznie to nie wie, z czym. Najzwyczajnie w świecie przez chwilę nie były to dla Douga puste nazwy oznaczające negatywne zjawiska. Ale dla Maheswarena nie jest to teraz ważne, gdyż bardziej go ciekawi to, co powiedział sam Havoc.
-Współpracownikami? W jakim sensie? Że teraz będziesz sobie na mnie żył czy coś?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Doug usłyszał ponownie w swojej głowie ten głos. Tym razem jeszcze bardziej pewny siebie niż wcześniej:
“No tak, całkiem dobrze tu ująłeś, będę sobie na tobie żyć. Czy Ci się to podoba, czy nie.”

[Andreas D.]

Woj2000

-Hej, hej, hej, tylko bez takich! - odparł twardo, zapominając, że to tylko sen - To jest moje ciało i mam do niego większe prawo niż ty. Więc nawet nie próbuj odwalać żadnej… tej no… kontroli umysłów czy coś.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“No i co, że to twoje ciało? Tak właściwie, to już nie jest TWOJE ciało. Teraz to jest NASZE ciało! Tak jest, jestem twoim dośmiertnym współlokatorem! Nie robisz niczego bez uzgodnienia tego ze mną!”

[Andreas D.]

Woj2000

Dzielnie własnego ciała? Z jakimś tajemniczym bytem w formie smoły, który proponuje mu współpracę? Doug nie jest pewien, czy poszedłby na taki układ. Jednak… póki co nie jest wcale tak źle, gdyż gdyby Havoc umiałby kontrolować umysł, to jednak by już coś takiego dawno zrobił. Co nie?
-Dobra… rozumiem warunki. - odparł na tyle spokojnie, na ile potrafił -A co by było, gdybym się na to nie zgodził?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Teraz Maheswaran nie jest nawet pewny, czy to na pewno jest sen… Czy po prostu bardzo dziwna rzeczywistość, w którą trudno w ogóle nawet uwierzyć. Trudno też stwierdzić czy ten cały Havoc w ogóle ma przyjazne czy wrogie zamiary wobec Douga. Nie ma pewności co do tej kontroli umysłu…
“Co wtedy? Wtedy ja mam to dupie… To znaczy, my mamy to w dupie. Zostaje z tobą czy tego chcesz czy nie.”

[Andreas D.]

Woj2000

-No dobrze… - odparł nieco zrezygnowany, jednak potem dopowiedział z wyraźnie słyszalną twardością - Nie zamierzam więcej się wykłócać. Ale pamiętaj o jednym, Havoc. To jest nasze wspólne ciało, więc mam do niego takie same prawa jak ty. Więc nawet niech ci przez myśl nie przejdzie próba wyrzucenia mnie z tego interesu. A już na pewno nie waż się krzywdzić kogoś z mojej rodziny. Jako rozsądny… organizm żyjący w symbiozie, zaakceptujesz te warunki?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“No jasne, że tak. Jak to mówią ludzie, nie będę srał we właśnie gniazdo, prawda? To jak coś, to nie ma odwrotu i fajnie.” - odpowiedział Havoc, jakby to była dla niego normalność. Następnie Doug poczuł, że zaczyna się budzić.

[Andreas D.]

Woj2000

-No… dobrze… - odpowiedział, wyraźnie czując zbliżające się zbudzenie, po czym zamilkł, oczekując na spokojne zakończenie snu i powrót do zwyczajnego, pozbawionego symbiotycznej smoły życia.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kiedy Doug się obudził, zobaczył świat z dość… Dziwnej perspektywy. Tak jakby do góry nogami. Pod sobą widzi łóżka oraz cały sprzęt szpitalny…

[Andreas D.]

Woj2000

Doug znalazł się w wielkim szoku, gdy znalazł się w tak dziwacznej, lekko mówiąc, sytuacji. W końcu… kiedy szedł spać, był cały w gipsie.
-Jak to możli… - zapytał sam siebie, jednak zaraz przypomniał sobie swój dziwaczny sen i kierując się nim, zaczął uważnie rozglądać się nie tylko po okolicy, ale także po swoim ciele, by potwierdzić swoje przypuszczenia.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kiedy spojrzał na dwoje ciało, nie zobaczył niczego szczególnego poza tym… Że jego stopy są całe pokryte czarną substancją, a na miejscu paznokci są dość duże szpony. Po chwili jednak coś go uderzyło jeszcze bardziej. ON NIE JEST JUŻ POŁAMANY!

[Andreas D.]

Woj2000

To… to jest po prostu niemożliwe. Te wszystkie obrażenia nie mogły tak po prostu się wyleczyć. To, w połączeniu z tymi szponami i czarną substancją jednak wskazuje, że… nadal śni.
-Tak, tak, to tylko zwykły sen… - wymamrotał do siebie, po czym spróbował zejść z sufitu, gdyż tam się teraz najprowdopodobniej znajduje. W tym celu spróbował ,odepchnąć się" od powierzchni, do której teraz jest przywarty.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kiedy to uczynił, poczuł jak czarna substancja pokrywa całe jego ciało, a on sam wbija się w podłogę z taką siłą, że aż zrobił dziurę. Jednakże, nie poczuł żadnego.
“Sku*wysynu, chcesz nas zabić?!” - wydarł się prawie przestraszony głos w głowie Douga.
Po chwili usłyszał, jak ktoś biegnie w jego kierunku z korytarza.

[Andreas D.]

Woj2000

-Havoc? To ty? - zapytał się równie przestraszony, szybko wstając, by ujrzeć rozmiar zniszczeń. Tak wielka dziura…
Wygląda na to, że dzięki jego pomocy zyskał… supermoce. Bo inaczej nie da się tego wszystkiego wyjaśnić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“NIE KUTAFONIE, ŚWIĘTY MIKOŁAJ! NO JASNE, ŻE TO JA!”
Tymczasem Doug zobaczył, jak z korytarza przybiega do niego jego dotychczasowy strażnik.
-Co do cholery… - mruknął pod nosem, po czym wyjął pistolet z kabury i wycelował go w Maheswarana.

[Andreas D.]

Woj2000

-Czekaj, czekaj! - krzyknął, podnosząc ręce do góry - Nie strzelaj! To ja, Doug!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ochroniarz spojrzał się zdziwiony. Wygląda na to, że nie wie co robić.

[Andreas D.]

Woj2000

Wszystko idzie jednak w miarę dobrze, gdyż nie jest już tak pewny co do wpakowania mu kilku porcji ołowiu między oczy.
-Słuchaj… - zaczął spokojnie, powoli zaczynając podchodzić bliżej - Wiem, że pewnie wyglądam odmiennie, ale uwierz mi - jestem tym samym gościem, z którym niedawno cisnąłeś bekę z Rossa!
W myślach jednak dodał zaniepokojony do Havoca:
-Miejmy nadzieję, że to kupi. Jak nie, to umarł w butach dla nas dwóch