Pole

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Fakt, patowa. Ja nie mogę tego zrobić, bo mam natłok moich własnych spraw. Poradzisz sobie z tym?

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-Postaram się z całej siły.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To dobrze. Możemy już opuścić ten wymiar?

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-W każdej chwili.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Słodziutko. Siostry, przeproście za kłopoty.
Potęga:
-Przepraszam, Forsterycie.
Rzeczywistość:
-Przepraszam, Forsterycie.
Umysł:
-Nie miej do mnie żalu, Forsterycie.
Ta trójka ładnie i szybko się ukłoniła.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-Wybaczam wam. -posłał do nich lekki uśmiech.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wszystkie trzy przewróciły oczami i znowu stoją w równym rządku z resztą kamulców.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-No, miło się was znało i pracowało. Żegnajcie. -pożegnał Kamienie Nieskończoności.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Po chwili wszystkie się gdzieś przeteleportowały. Tam gdzie stały pojawił się znak złożony z rękawicy z pięcioma kamieniami przy knykciach i jednym na środku.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Przemilczał to.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Aurora krzyknęła:
-MJAU MJAU!

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-Co się stało? -sprawdził co z kotem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Z kotem wszystko w porządku, z tego co widać.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

-Co jest z kotkiem? -spytał się Aurory.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A:
-Ropi smiesyne dzwienyki!

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Podleciał do kotka i posłuchał co to za dźwięki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kot najzwyczajniej w świecie miauczy

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Żadnej potrzeby, zero bólu, miauczy od tak?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tak. Ewentualnie ze strachu przed olbrzymią babą, która go teraz głaszcze.

[Andreas D.]

ThePolishKillerPL

Eh, przyzwyczai się.
Pozostawił Klona by ten się opiekował Aurorą i by pilnował kota, a on? Warpnął się na statek niegdyś należący do Białej Diament z tym dziwnym czymś i Perełką.