Pole

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Auroro, mogę mieć prośbę? Przepraszam, że byłam niemiła wcześniej. -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Proszę, mów.
Wow, nauczyła się nawet mówić!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Możesz na nią popłakać? - Podniosła do góry Lapis.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Daj mi na dłoń.
Aurora wyciągnęła dłoń do Szmaragdu, tak, żeby mogła na niej położyć odłamki Lapis.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Nie zabierzesz mi jej? -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie zabiorę. Chcę pomóc!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Nie skrzywdź jej…proszę…- Ostrożnie położyła Lapis na jej dłoni. Cała się trzęsła z strachu o nią:

//
Wygląda tak, ale z Szmaragdem na oku:

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

// Dużo lepszy od mojego ten wygląd. //
Aurora wzięła odłamki Lapis do ust i zaczęła je przeżuwać.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

A Szmaragd dostała psychicznego zawału. Zaczęła się trząść na ziemii i szlochać. Ona pozwoliła, by to coś zjadło Lapis! Aaaah!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Aurora pokazuje palcem, żeby Szmaragd poczekała chwilę i dalej przeżuwa.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Szmaragd dalej trzęsła się na ziemii.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Aurora splunęła. Obok Szmaragdu leży klejnot Lapis w całości.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Popatrzyła na Lapis wzrokiem pełnym niedowierzania. Delikatnie ujęła ją w dłonie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Klejnot jest w całości. Niewiarygodne!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Szmaragd znów zaczęła płakać. Tym razem z szczęścia:

• D-d-dziekuję…C-ci…- Wydukała do Aurory.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Ależ proszę.
Aurora położyła swoją twarz obok Szmaragdu.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

A Szmargd usiadła po turecku. Przed sobą, w miękkiej trawie, położyła Lapis. Wpatrywała się w nią.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jest taka piękna jako oddzielna istota, nawet w takiej formie…

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Piękna…Wolna…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I co najważniejsze… Żywa!