Pole

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Czy to czyni ją lepszą? Gorszą? Nie zmienia tego, że jest potworem, potworem nie zasługującym na życie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Z drugiej strony, Lapis by się załamała gdyby tuż po regeneracji zobaczyła rozbity Szmaragd.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

A co jeżeli w ogóle jej nie zobaczy? Już nigdy?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

W sumie racja… Jest cała, a dość długo się nie regeneruje.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Nie o to jej chodziło. Wzięła jej klejnot do rąk:

• Lapis…Jesteś tam? -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Klejnot się zatelepał.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Regenerował się?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie, jeszcze nie.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Lapis…Cieszę się, że mam Cię z powrotem. - Szmaragd dalej mówiła do klejnotu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Szkoda, że klejnoty nie mówią zanim się zregenerują.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Tak, szkoda… Wpatrywała się w nią, wciąż lekko sącząc łzy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I teraz Lapis zaczęła się regenerować!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Postawiła ją przed sobą, klęczac wyczekiwała jej powrotu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis się zregenerowała i wygląda tak:

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Lapis…- Wydukała cicho Szmaragd, w której kotłowało się wzruszenie, szczęście, przerażenie i niepewność na raz. Zaczęła płakać, z szczęścia: - Jesteś cała…-

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis się rozgląda zdezorientowana. Powiedziała słabym głosem:
-Gdzie… Ja jestem?

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Jesteś przy mnie, Lapis. - Szmaragd powoli wstała.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis się uśmiechnęła.
-Czyli… Jesteśmy wolne!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Tak…Tak, jesteśmy wolne…- Odpowiedziała, po czym przytuliła Lapis. Szmaragd wiedziała, że już nigdy nie będzie wolna. Zawsze będzie w niewoli swojego sumienia.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jedynym wyjściem byłoby rozłączenie tej fuzji. Lapis zaczęła płakać ze szczęścia.