Pole

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Szkoda, że klejnoty nie mówią zanim się zregenerują.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Tak, szkoda… Wpatrywała się w nią, wciąż lekko sącząc łzy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I teraz Lapis zaczęła się regenerować!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Postawiła ją przed sobą, klęczac wyczekiwała jej powrotu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis się zregenerowała i wygląda tak:

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Lapis…- Wydukała cicho Szmaragd, w której kotłowało się wzruszenie, szczęście, przerażenie i niepewność na raz. Zaczęła płakać, z szczęścia: - Jesteś cała…-

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis się rozgląda zdezorientowana. Powiedziała słabym głosem:
-Gdzie… Ja jestem?

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Jesteś przy mnie, Lapis. - Szmaragd powoli wstała.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lapis się uśmiechnęła.
-Czyli… Jesteśmy wolne!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Tak…Tak, jesteśmy wolne…- Odpowiedziała, po czym przytuliła Lapis. Szmaragd wiedziała, że już nigdy nie będzie wolna. Zawsze będzie w niewoli swojego sumienia.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jedynym wyjściem byłoby rozłączenie tej fuzji. Lapis zaczęła płakać ze szczęścia.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Po momencie Szmargd wypuściła Lapis:

• Ja przepraszam…Tak bardzo przepraszam…- Spuściła pokornie głowę

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Za co ty mnie przepraszasz! Wskrzesiłaś mnie! I kocham Cię!-powiedziała Lapis wesoło i się rzuciła ze szczęścia na Szmaragd.

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Szmaragd uśmiechnęła się lekko i objęła Lapis, leżąc. Była szczęśliwa.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ten stan błogości przerwały słowa Lapis.
-A więc… Jak mnie wskrzesilaś?

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Nie ja. Pamiętasz ogromą fuzję z odłamków? -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… Słodka była. Co z nią?

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

• Ona Cię uleczyła. Połączyła odłamki twojego klejnotu. -

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Czy wiesz gdzie jest? Chciałabym jej podziękować za przywrócenie mi życia!

[Andreas D.]

Radiotelegrafista

Na jej twarz wpełzła bolesna mina, przykryła oczy dłonią. Milczała.