Domek Stevena

[Andreas D.]

Woj2000

Słysząc tą apostrofę, wstał na znak szacunku osobie starszej i oznajmił.
-Tak, to ja. Zgodnie z prośbą Stevena, miałem dla pani przygotować marmur.
Zaraz po tym szybko się zreflektował i dodał, wskazując na swoją na wpół skażoną towarzyszkę.
-A to jest Nefryt.

[Andreas D.]

korobov

Spojrzała się na Nefryt… Coś jej to przypominała… A no tak.
-Promień skażenia i kuracja jednego diamentu? Wysoki skrzek na tak, niski na nie, jeśli można.

[Andreas D.]

korobov

.

[Andreas D.]

Woj2000

Słysząc to pytanie nieskierowane do niego, Kevin natychmiastowo przybliżył się do Nefryt i odezwał się do niej szeptem, jakby chciał jej coś powiedzieć ,na ucho"
-To chyba do ciebie…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Woj:
Nefryt cicho skrzeknęła, jakby zaskoczona i spojrzała się na ciocię Stevena.
Kor:
Nefryt spojrzała się zdziwiona na Czarny Diament i założyła ręce, a następnie zrobiła wysoki skrzek.

[Andreas D.]

korobov

Pokazała, by się zbliżyła.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Nefryt zgodnie podeszła do Czarnego Diamentu.

[Andreas D.]

korobov

Dmuchnęła na jej klejnot.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Forma Nefryt przez chwilę się zmieniała… Kiedy proces dobiegł końcowi, nie miała odwłoku.

[Andreas D.]

korobov

-Przynajmniej coś. I jak Nefryt?

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Kevin przyglądał się temu z pewnym zdumieniem. I satysfakcją, że jego przyjaciółka staje się mniej ,zwierzęca".

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Nefryt nie odpowiedziała, tylko uścisnęła Czarny Diament.
Woj:
I będzie można ją… Przytulać. Bo po tym wszystkim Kevin ma ochotę po prostu przytulić Nefryt.

[Andreas D.]

korobov

Odwzajemniłą uścisk.
-Kto jedne zepsół, ktoś musi naprawić.

[Andreas D.]

Woj2000

Ma ochotę, ake póki co się powstrzyma. Niech jego towarzyszka spokojnie podziękuje tej, co ją odrobinę naprawiła.
W międzyczasie on zaczął rozglądać się za Stevenem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Kor:
Nefryt się odsunęła i rozejrzała zaciekawiona po domku, po czym podeszła do Stevena i jego również przytuliła. Siedział wtedy na kanapie.
Woj:
Z tego co widać, to Steven jest na kanapie w objęciach przyjaciółki Kevina.

[Andreas D.]

korobov

Spojrzałą się na Kevina, wypluwając “Papieros”, który jej pozostał w ustach.
-A Więc… Ile jestem Ci winna?

[Andreas D.]

Woj2000

Zaskoczony tym nonszalanckim gestem i bezpośredniością, powiedział nieco zbity z pantałyku.
-Pięćdziesiąt tysięcy. W gotówce przy dostawie w te okolice.

[Andreas D.]

korobov

-Rozumiem. I tak na razie nigdzie stąd się nie ruszam. Moja podwózka jeszcze nie przybyła.

[Andreas D.]

Woj2000

-To… dobrze. Bo jeśli nie będzie ani odbiorcy, ani pieniędzy, to dostawca się wkurzy i ja najbardziej oberwę…

[Andreas D.]

korobov

-Wybacz. - Po czym powróciła do swojej normapnej formy. Poprawiła tylko nieco chustę. Zmrużyła oczy i spojrzała się na Kevina.