Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
Perydot przytuliła się do nogi Arrowa, a Lapis Lazuli mocno trzyma się jego ręki.
Wiecie, pomijając fakt, że kompletnie nie umiem walczyć, to wy, uczepione mnie, całkiem nie pomagacie. - Stwierdził z przekąsem.
Perydot puściła nogę i poszła za Arrowa, ale Lapis się kurczowo trzyma ręki i telepie jak galaretka.
Odepchnął ją niezbyt miło i zmierzył karnym wzrokiem.
Lapis od razu się schowała za Arrowem i tylko wygląda na boki. Natomiast tego potwornego Bizmutu wciąż nie ma.
No u gdzie ta wasza przerażająca Bizmut, co? - Spytał z kpiną w głosie i wyszedł przez drzwi na zewnątrz.
Na zewnątrz pustki. Lapis Lazuli i Perydot idą krok w krok za Arrowem i nie odpowiadają.
Złożył dłonie w trąbke: Bizmuuut! Gdzie jesteś! - Krzyknął.
Złożył dłonie w trąbke:
Lapis go przewróciła, usiadła mu na klatce piersiowej i zatkała usta. -OSZALAŁEŚ?!
Odciągnął jej dłoń i przewrócił, teraz on przygwoździł ją do ziemii, lecz nie krzydził Lapis: Po co mamy czekać cały dzień, z wami trzęsącymi się za strachu, na kogoś, kto nawet tu nie przychodzi?! -
Odciągnął jej dłoń i przewrócił, teraz on przygwoździł ją do ziemii, lecz nie krzydził Lapis:
Lapis trzęsie się jak galareta. -BO W KAŻDEJ CHWILI MOŻE PRZYJŚĆ!
Wstał i strzepał kurz z ubrań: To niech przyjdzie. Może przynajmniej ona nie będzie chciała zabić w ramach “zemsty”. - Powiedział oschle. Pi chwili namysłu podał dłoń Lapis, by wstała.
Wstał i strzepał kurz z ubrań:
Lapis najpierw chwyciła dłoń Arrowa i wstała, a potem przytuliła się ponownie do jego ręki. -Wiem chyba gdzie na pewno nas nie znajdzie…
Jeżeli tak bardzo chcesz, możemy tam pójść, a widzę, że chcesz. - Bardziej stwierdził niż zapytał.
-Tak… Możemy się ukryć w bazie takiego jednego durnia z ego jak stąd do Homeworld. Nie masz nic przeciwko poleceniu tam ze mną i Perydot?
Bez słowa wziął plecak i miecz. Możemy lecieć. -
Bez słowa wziął plecak i miecz.
Perydot mocno łapie się nogi Lapis. -Masz trzy opcje lotu, łapiesz mnie za nogę, ręce albo przytulasz tak, żeby nie zasłaniać klejnotu.
W duchu podziękował sobie za te godziny spędzone na ćwiczeniu sprawności fizycznej: Po pierwsze, to dwie opcje. Po drugie wybieram nogę. - Objął jej łydkę silnie. Dziwne uczucie.
W duchu podziękował sobie za te godziny spędzone na ćwiczeniu sprawności fizycznej:
Wyraz twarzy Perydotu mówi “To moja żona, organiczna grudo”. Lapis unosi się w powietrze na wodnych skrzydłach i szykuje do lotu. -Gotowy?
Tia. Chyba. Znaczy się, w tym tygodniu nie ma rzeczy, która mnie zabije. - Stwierdził niepewnie. Perydot odpowiedział spojrzeniem smutnego człowieka.
Perydot odpowiedział spojrzeniem smutnego człowieka.
