Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
Jak już wiadomo, przepięknego widoku.
Ta, przepiękny, itp., itd. Odwróciłam się, żeby nie było niezręcznie
No więc…
No gapie się dalej. Póki mi się nie nudzi
No właśnie już się zaczyna powoli nudzić…
No to można zobaczyć tą zbrojownie
Tak, coś dla odmiany.
No to idzie w stronę wyjścia
Daleko to nie było…
Idę do stolika.
Leży na nim obiecana karta dostępu.
Biorę ją i kieruje się w stronę drzwi, które zapamiętałam jako te od zbrojowni.
Przy owych drzwiach, jest terminal przez który z tego co widać można przeciągnąć kartę, aby ją zeskanować. To utwierdziło Perłę w przekonaniu, że dotarła pod właściwe drzwi.
No to perła z uśmiechem przeciąga kartę przes terminal i próbuje otworzyć drzwi
Drzwi się otworzyły, a Perła zobaczyła dość obszerny pokój wypełniony skrzynkami z jakiegoś metalu.
Podchodzę do pierwszej i próbuje ją otworzyć
Jest ona zamknięta na kod liczbowy.
Ech… Dla żartu wpisze same jedynki
O, otworzyło się! Kto to kodował, Rubin drugiej ery? W środku jest całkiem ładna szpada…
Wzięłam ją do ręki. Całkiem fajna. A co do kodowania, ciekawe, czy reszta jest taka prosta
