Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła powoli wstała, biorąc parasolkę do jednej ręki, drugą wciąż trzymając Billa.
-Chciałabym się położyć, proszę pana.

[Andreas D.]

Woj2000

-Zaraz coś dla ciebie znajdziemy. - odpowiedział raźno - Na przykład będziesz mogła położyć się w mojej sypialni.
Po czym spokojnie zaczął ją prowadzić na górę, do własnego pokoju.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A Perła cierpliwie idzie na górę, ostrożnie obstukując wszystko przed sobą parasolką, a drugą dłonią wciąż asekurując się Billem. Po chwili dostaliście do odpowiedniego miejsca. Teraz wystarczy pokazać Perle samo łóżko i będzie można zająć się resztą podopiecznych.

[Andreas D.]

Woj2000

Pokazał jej to łóżko i pomógł jej ię na nim położyć.
-No, mam nadzieję, że ci tu będzie wygodnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła się położyła i zakryła kołdrą.
-Oooooo, jeszcze nigdy nie dotykałam czegoś tak miękkiego! - skomentowała z zachwytem.

[Andreas D.]

Woj2000

-Na Ziemi jest dużo nieznanych wam rzeczy, Perełko. I ja dopilnuję, byście poznały te najlepsze. Miłych snów. - odpowiedział, po czym wyszedł i wrócił na dół, rozglądając się za kolejną Perełką potrzebującą ochrony, czułości i opieki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Hmm… Może ta z długimi nogami, ta bardzo emocjonalna? Dobrze by było ją pocieszyć i poprawić jej nastrój.

[Andreas D.]

Woj2000

Właśnie dlatego podszedł w okolice kanapy, gdyż pamiętał, że tam się usadowiła. Podchodzi tam z wewnętrznym spokojem i potymizmem, gdyż od jakiegoś czasu z czystym sumienie może się nazwać ekspertem od pocieszania Klejnotów. Billowi wydaje się, że na pewno ją pocieszy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła powoli odwróciła głowę w kierunku Billa.
-O, to pan! Jest pan bardzo miły, proszę pana. Moja przyjaciółka też na pewno by uznała pana za miłego! Bo ja też uważam pana za miłego, tak jak moja przyjaciółka uważa pana za miłego! Na pewno by pana polubiła! - odpowiedziała Perła entuzjastycznie i trochę niezrozumiale.

[Andreas D.]

Woj2000

-Łołołoł, wstrzymaj konie. - odpowiedział żartobliwie - To miło, że uważacie mnie za… miłego. A powiedz mi, kim jest ta twoja przyjaciółka?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-OOO, jak miło! - odpowiedziała wesoło Perła, a następnie zaczęła sobie grzebać w klejnocie.

[Andreas D.]

Woj2000

Nieco zaskoczony spoglądał na to, jednocześnie siadając na kanapie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Teraz Perła zrobiła skupioną minę i włożyła do swojego Klejnotu całą swą rękę.

[Andreas D.]

Woj2000

-Trzymasz… swoje znajome w klejnocie? - zapytał się zdziwiony, obserwując całe to widowisko.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak, mniej więcej taaaaak…- odpowiedziała, a przy przeciąganiu tak, wyciągnęła z klejnotu bańkę, w której Bill po dokładnym przyjrzeniu się dojrzał mały, maluteńki klejnot jakiejś Perły. Długonoga go odbańkowała i położyła klejnocik na swojej dłoni. Czyżby to była maciupcia Perła?

[Andreas D.]

Woj2000

No to teraz Bill już nie tylko zaskoczony, ale i szczerze zaciekawiony. Ciekawiło go to, jaka ta malutka Perełka faktycznie będzie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła się dość szybko zregenerowała.

Ona.Ma.10cm.Wzrostu.

[Andreas D.]

Woj2000

No po prostu Bill nie może wytrzymać z tej słodyczy i rozmiaru tej Perełeczki. Lekko się nad nią pochyla i odzywa się wesoło.
-Witaj. Jestem Bill, a ty?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełeczka się ładnie ukłoniła.
-Jestem Miętowa Perła, sir. - odpowiedziała grzecznym tonem pełnym szacunku.
Ona jest idealna.

[Andreas D.]

Woj2000

To prawda. To taka idealna Perła, tylko, że jeszcze lepsza, bo zmiejszona. Dla Deweya jeszcze lepsza byłaby już tylko Perełka o wielkości Diamentów. Ale nie można mieć wszystkiego.
-Naprawdę miło mi cię poznać, Perło - odpowiedział z satysfakcją, biorąc ją na swoje dłonie i pokazując jej okolicę, ruszając dłońmi dookoła siebie - Witaj też w moich domu, w którym będą żyły te Perły, które nie mogły odnaleźć własnego miejsca na Homeworld.