Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Woj2000

Bill zwrócił się w jej stronę z ciepłym, serdecznym uśmiechem.
-I jak ci się tu podoba, Perełko?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła nie odpowiedziała. Tylko się uśmiechnęła wesoło i kiwnęła głową.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie umiesz mówić, prawda? - zapytał się troskliwie, domyślając się, o co może chodzić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła pokiwała głową twierdząco, wciąż się uśmiechając.

[Andreas D.]

Woj2000

-Biedactwo… - odpowiedział troskliwie, po czym dodał - Ale chyba wiem, jak temu częściowo zaradzić…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła wciąż się uśmiechając, uniosła brew pytający sposób i lekko przechyliła swoją głowę na bok.

[Andreas D.]

Woj2000

-Chodź za mną. - powiwdział, kierując się w stronę domu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła posłusznie zaczęła podążać za swoim opiekunem.

[Andreas D.]

Woj2000

Kiedy już weszli do domu, zaczął poszukiwać za brulionem i czymś do pisania. Jego planem jest dać to Perle, by pisała do niego o tym, czego chce, licząc na to, że w życzeniu ,poznania technologii Klejnotów", o które kiedyś poprosił Umysł, mieści się także ich pismo.
-* Bądź co bądź, alfabet to też technologia… * - myślał, poszukując owych przedmiotów.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Na szczęście wszystko w domu Billa nie tylko była, ale wciąż jest zorganizowane oraz na swoim należytym miejscu. Były burmistrz, a obecnie dyrektor domu opieki dla Pereł bez najmniejszego problemu odnalazł to, czego szukał. Teraz trzeba wyjaśnić wszystko Perle i chociaż jeden problem będzie chociaż częściowo z głowy.

[Andreas D.]

Woj2000

Wziął potrzebne przedmioty i podał je swojej podopiecznej, po czym zaczął wyjaśniać.
-Trzymaj. Oto papier i pióro, którym będziesz mogła pisać to, co chciałabyś normalnie powiedzieć innym. Spróbuj, napisz mi na przykład, jak podoba ci się w tym domu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła wzięła kartkę papieru oraz pióro. Od razu napisała:
“Jezedjem parawie anafeltelebką”.

[Andreas D.]

Woj2000

-To nic nie szkodzi. - odpowiedział troskliwie - Dopóki nie skołuję ci syntezatora mowy, musimy sobie radzić tym, prawda?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła zrobiła smutny wyraz twarzy i spuściła głowę do dołu, a następnie pokiwała głową na znak, że zdaje sobie z tego sprawę.

[Andreas D.]

Woj2000

-O, moje biedactwo… - powiedział rozczulony jej zafrasowaniem, przytulając ją - Nie martw się, poradzimy sobie z tym wszystkim.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła zaskoczona nagłymi czułościami najpierw odsunęła ręce do tyłu, ale potem luźno je opuściła.

[Andreas D.]

Woj2000

A ten dalej ją tuli, by mogła poczuć się lepiej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jak na razie Perła wygląda na zaskoczoną niż zadowoloną. Należy pamiętać, że one nie są przyzwyczajone do bezinteresownych czułości.

[Andreas D.]

Woj2000

Po krótkiej chwili, domyślając się jej odczuć, przestaje ją przytulać i odzywa się nieco zawstydzony.
-Wybacz, jeżeli poczułaś się tym zakłopotana…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła jest zarumieniona. W służalczy sposób złożyła rączki i pokiwała głową w potwierdzający sposób, a następnie ją opuściła do dołu. Biedne Perły…