Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła zrobiła smutny wyraz twarzy i spuściła głowę do dołu, a następnie pokiwała głową na znak, że zdaje sobie z tego sprawę.

[Andreas D.]

Woj2000

-O, moje biedactwo… - powiedział rozczulony jej zafrasowaniem, przytulając ją - Nie martw się, poradzimy sobie z tym wszystkim.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła zaskoczona nagłymi czułościami najpierw odsunęła ręce do tyłu, ale potem luźno je opuściła.

[Andreas D.]

Woj2000

A ten dalej ją tuli, by mogła poczuć się lepiej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Jak na razie Perła wygląda na zaskoczoną niż zadowoloną. Należy pamiętać, że one nie są przyzwyczajone do bezinteresownych czułości.

[Andreas D.]

Woj2000

Po krótkiej chwili, domyślając się jej odczuć, przestaje ją przytulać i odzywa się nieco zawstydzony.
-Wybacz, jeżeli poczułaś się tym zakłopotana…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła jest zarumieniona. W służalczy sposób złożyła rączki i pokiwała głową w potwierdzający sposób, a następnie ją opuściła do dołu. Biedne Perły…

[Andreas D.]

Woj2000

Na szczęście Bill wraz z Białą zamierza dopilnować, żeby już nie musiały się wstydzić czy też być tak bardzo uzależnione od swoich służalczych zachowań. Dlatego też rozpoczyna ,pierwszą lekcję" u Niemówiącej Perły.
-Posłuchaj mnie, Perło. - mówi spokojnie, ale troskliwie - Pamiętaj, tu jest inne miejsce niż Homeworld. Tu będziesz mogła w końcu być tym, czym naprawdę chciałabyś być, bez przymusu od nikogo. Więc, jeśli coś ci nie pasuje lub się czegoś wstydzisz, to po prostu w jakiś sposób to wyraź w przyszłości, dobrze?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła najpierw zdezorientowana spojrzała się na swojego opiekuna, tak jakby nie wierzyła w jego słowa o tym, że Perła może mieć swoje zdanie w jakiejś sprawie, a nawet zaprotestować, jeśli jej się coś nie podoba, ale po tym się uśmiechnęła i pokiwała głową potwierdzająco na znak, że rozumie co Bill ma na myśli i że będzie się stosować do jego wskazówek.

[Andreas D.]

Woj2000

-To dobrze, że rozumiesz, Perełko. - odpowiedział wesoło - Jakby coś, to niedługo przyjdzie tu inna Perła, która ci, podobnie jak pozostałym, wszystko wytłumaczy lepiej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła pokiwała głową jeszcze raz i z uśmiechem stanęła obok swojego podstarzałego opiekuna.

[Andreas D.]

Woj2000

Aj tam, podstarzały to on będzie za jakieś piętnaście do, przy dobrych wiatrach, kolejnych pięćdziesięciu lat. Lecz teraz nie zaprząta swojej głowy motywami wanitatywnymi, a raczej dopytuje swojej niemej towarzyszki.
-Masz jakieś specjalne życzenia, moja droga?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła od razu podeszła do telewizora, lekko stuknęła w jego ekran, a następnie podeszła z powrotem do Billa i napisała na kartce jaką otrzymała:
" Ze Wezieziezieć Zo Do Jezezed."

[Andreas D.]

Woj2000

-Ach, to! - powiedział z udawanym zaskoczeniem, by ją jeszcze bardziej zainteresować tematem - To, moja droga Perełko, jest telewizor. To coś jak wasze panele do komunikacji i nagrywania różnych rzeczy, tylko, że wszystko co tam jest pokazane, często jest zmyślone. Zresztą, sama zobaczysz.
Kiedy to oznajmił, zachęcił ją do siądnięcia na fotelu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła sceptycznie spojrzała się na fotel, obchodząc go dookoła. Następnie lekko go tryćnęła palcem wskazującym, a gdy zobaczyła, że jest miękki, to na nim usiadła, trzymając ręce na udach i niepewnie opierając plecy.

[Andreas D.]

Woj2000

A tymczasem Bill włączył telewizor i stanął obok siedzącej Perły, by zobaczyć, co teraz jest w telewizji. W międzyczasie spojrzał się, by sprawdzić, czy innym nie przeszkadza grający telewizor.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Teraz akurat jest w telewizji boks. Czerwona i Niebieska najwidoczniej poszły na górę, bo ich tutaj nie widać.

[Andreas D.]

Woj2000

-* O, magiczne rzeczy będą. * - pomyślał z subtelnością i taktem niezbyt pruderyjnego wujka, po czym natychmiastowo próbował zapomnieć tą myśl poprzez odruchowo pokręcenie głową.
Następnie podał Perle pilota i wyjaśnił, jak działa.
-I dzięki temu możesz wyszukać sobie coś do oglądania.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła dokładnie obejrzała pilot co do cala, a następnie zaczęła pstrykać przypadkowe guziki, aż w końcu wyłączyła telewizor. Podała Billowi pilot, mając wyraz twarzy "PRZEPRASZAM, ZEPSUŁAM, NIE BIJ MNIE!*.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey cicho się zaśmiał, po czym delikatnie zabrał jej pilota, włączył ponownie telewizor i doprecyzował, że ten guzik jest od włączania i wyłączania.