Dom Billa Deweya
-
-
-
-
-
-
Woj2000Ta reakcja Szafirowej… pomyśleć, że ta zazwyczaj zdystansowana i spokojna Perła będzie tak to wszystko przeżywać. Ale nie ma co się temu dziwić, gdyż samo zdarzenie wywołuje wielkie emocje. W końcu sama Żółta Diament, jej władczyni, żeni się z istotą organiczną, którą jest nie kto inny, jak jej opiekun.
W międzyczasie sam Bill delikatnie złapał narzeczoną za rękę, po czym równie spokojnie wsunął pierścionek zaręczynowy na palec serdeczny jej dłoni.
-I od teraz… jesteśmy sobie zaręczeni… - skomentował uradowany Bill po włożeniu peirścionka, ponownie spoglądając na twarz Żółtej. -
Andrzej_DudaNic dziwnego. Pod wpływem emocji towarzyszących tak nagłej i niespodziewanej sytuacji, trudno nie ulec roztrzęsieniu. Zwłaszcza, kiedy ta sytuacja AŻ TAK odbiega od codzienności.
Żółta uważnie się przyjrzała swojemu pierścionkowi, po czym zanim Bill się dokładniej przyjrzał jej ślicznej twarzy, przytuliła go do swojego klejnotu, który teraz jest ciepły… Ale nie parzy. Przyjemnie ciepły. -
Woj2000
To ciepło klejnotu… Billowi aż przypomniał się to lodowate zimno, jakie biło od niego wcześniej, gdy Żółta była pogrążona w depresji. Na całe szczęście ten okropny stan już minął, zaś sama Diament może już odczuwać bezgramiczne szczęście. Tak hak dzieje się teraz, w towarzystwie swojego ukochanego.
Dewey rozkoszuje się ciepłem klejnotu, zaś jego radość tylko pogłębia fakt, że nie tylko wtula się w sam klejnot, ale także w mostek przyszłej żony, będąc jednocześnie przekonanym, że nic lepszego go nie może teraz spotkać.
-Wiesz co jest w tym najlepsze, Żółra? - pyta błogo, nie zaprzestsjąc wtulania - Że to wszystko dzieje się naprawdę. -
Andrzej_Duda
I oby to bezgraniczne szczęście utrzymało się aż do końca życia obojga z nich. W końcu… Lepiej o tym na razie nie mówić, ale wiadomo, że jeśli nic nie ulegnie zmianie, Bill będzie żyć zdecydowanie krócej od swojej ukochanej… Ale… Lepiej o tym nie mówić.
Żółta delikatnie wzięła swojego narzeczonego za głowę, wtulając go trochę mocniej.
-Naprawdę… Tak, to się dzieje naprawdę… - odpowiedziała równie błogo co sam Bill.
-A ten pierścionek to rewelacja… Skądkolwiek go masz, jest świetny… - dodała po chwili. -
Woj2000
I to jest właśnie najgorszy aspekt tego związku nieśmiertelnej kobiety ze zwykłym śmiertelnikiem - nieuknionione przemijanie. Jednak, gdyby spojrzeć na to wszystko z innej, bardziej pozytywnej strony… to, przy dobrych wiatrach, najbliższe pół wieku spędzi w idealnym towarzystwie swojej małżonki i Perełek oraz atmosferze błogiego szczęścia, co też jest wielkim pozytywem. Mimo wszystko.
Bill przez chwilę w milczeniu podelektował się sytuacją, w której teraz się znalazł, by w końcu odpowiedzieć nieco rozkojarzony.
-Pierścionek? Ach… to za niego musisz podziękować nie mnie, tylko moim przodkom. To w ich skrzyni rodzinnych skarbów go znalazłem. -
Andrzej_Duda
A kto wie… Może skoro Steven ma tego niby długowiecznego lwa, a Lars dosłownie wstał z martwych, to i ze starym Deweyem by się udało coś wykombinować? Kto wie, może akurat by się znalazł jakiś sposób? W każdym razie, tak jak sam twierdzi… Przez resztę standardowego życia nie będzie mieć dużo powodów do narzekania.
-Skrzynia skarbów? No, no, widzę, że jesteś naprawdę ciekawy, jeszcze ciekawszy niż myślałam… - odpowiedziała uwodzicielskim tonem. -
-
-
-
-
-
-
-
-
