Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Woj2000

Wysłał jedną wiadomość o treści: ,Ale o Diamencie wiesz, czy o tym, że chyba lubi dzieci?“. Zaraz potem przypomniał sobie o jednym z jego postanowień i od razu dopisał:
,I przepraszam za Diamenty. Nawaliłem”.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

“Wszystko w porządku, Żółta i Niebieska właśnie sobie siedzą obok mojego domku i wiedzą o tym, że jestem moją mamą. A z Kevinem to wiem oba”.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey złapał się za głowę ze zdumienia. Nie tylko z wieści o lokalizacji Diamentów i prawdzie o Różowej, ale również dlatego, że Steven wiedział o ciągotach tego burżuja. Zaraz wysmarował kolejnego SMS-a.
,Wiesz, jeśli coś ci zrobił, albo twojej koleżance, to zawsze na policję możesz zadzwonić"

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tym razem Steven nie odpisał. Fakt… Co się musiało stać, że Diamenty udało się przekonać co do Różowej-Stevena?

[Andreas D.]

Woj2000

-* To przecież Steven! On charyzmę to odziedziczył po swoim starym. Ewentualnie użył jakiejś kosmicznej magii * - pomyślał, choć zaraz potem jego umysł przeszedł na inne tory. Skoro Diamenty są już w mieście i Stevenowi udało się je przekonać do siebie i do tego mógł mu spokojnie odpisać, to znaczy, że ta zła fuzja została na pewno pokonana! A to znaczy, że…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diamenty odzyskały swoje DUŻE formy. A to oznacza ewentualne pieszczoty od olbrzymek i brak czucia się jak pedofil przy flirtowaniu z nimi! Huraaa! Może się do nich wybrać?

[Andreas D.]

Woj2000

Chyba może. Żółta raczej nie będzie już na niego zła. Pełen wesołych myśli, Dewey próbuje wstać z łóżka.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wstaje, ale prawie od razu opada. Z laską do podpierania się na pewno by mu się udało.

[Andreas D.]

Woj2000

Dlatego postanawia rozejrzeć się za czymś do podpierania. Jakimś parasolem czy czymś w tym guście.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Przy łóżku stoi jakże stylowa parasolka z Walmartu za 10$.

[Andreas D.]

Woj2000

Nada się. - pomyślał, po czym sięgnął po nią i ponowił próbę powstania, tym razem opierając się na parasolce.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie wygląda to zbyt stylowo, ale udało mu się wstać. Tak długo jak parasolka się nie złamie, tak długo będzie mógł chodzić.

[Andreas D.]

Woj2000

Mając w myślach plan zakupienia parasolki, wychodzi do ogrodu. Nie tylko zamierza chwilę porozmawiać z Perełką, ale również zebrać wysuszony garnitur od Niebieskiej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka w ogrodzie leży na trawie i obserwuje płynące po niebie puszyste obłoki.

[Andreas D.]

Woj2000

Podchodzi do niej i staje przy niej.
-Cześć, Perełko. Jak tam chmury? - odzywa się wesoło.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka się spojrzała na Billa i przyjacielsko uśmiechnęła.
-Cześć, Bill. Chmury są puszyste.-odpowiedziała równie wesoło.

[Andreas D.]

Woj2000

Spojrzał się na nie przez chwilę, po czym pokierował się do sznurka z praniem, jednocześnie mówiąc:
-Jakby coś, to ja teraz na chwilkę wychodzę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka mruknęła na “tak”. To brzmiało uroczo.
-Czy mam za tobą iść w tej eskapadzie, Mój Pa-to znaczy Bill?

[Andreas D.]

Woj2000

-Spokojnie, poradzę sobie. - powiedział, jedną ręką ściągając garnitur ze sznurka na pranie - Poza tym, ty też potrzebujesz odpoczynku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Garnitur jest już w takim stanie w jakim był kiedy Bill go dostał. Perełka nie odpowiedziała, tylko kontynuowała oglądanie chmurek.