Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Woj2000

Spojrzał się na nie przez chwilę, po czym pokierował się do sznurka z praniem, jednocześnie mówiąc:
-Jakby coś, to ja teraz na chwilkę wychodzę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka mruknęła na “tak”. To brzmiało uroczo.
-Czy mam za tobą iść w tej eskapadzie, Mój Pa-to znaczy Bill?

[Andreas D.]

Woj2000

-Spokojnie, poradzę sobie. - powiedział, jedną ręką ściągając garnitur ze sznurka na pranie - Poza tym, ty też potrzebujesz odpoczynku.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Garnitur jest już w takim stanie w jakim był kiedy Bill go dostał. Perełka nie odpowiedziała, tylko kontynuowała oglądanie chmurek.

[Andreas D.]

Woj2000

-To, moja droga, zostawiam dom pod twoją opieką. - odezwał się wesoło, po czym dodał żartobliwym tonem - A, i nie siedź tyle na gołej ziemi, bo się zaziębisz.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perełka się zaśmiała.
-Klejnoty nie chorują, Bill. Na żadne choroby. Poza tym, jeśli nie chcemy, to nie czujemy temperatur.

[Andreas D.]

Woj2000

-Wiem o tym, moja droga. - oznajmił wesoł, po czym pożegnał się jeszcze raz i powrócił do domu, by się przebrać. Gdy wchodził, w jego głowie już się roiły różnorodne scenariusze spotkań z Diamentami. Od tych negatywnych, gdzie są na niego obrażone, przez te pozytywne z czułościami, aż po te… Zno takie, którymi Bill raczej nie dzieliłby się ze światem. Krótko mówiąc: pragnął tego spotkania.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Równie krótko mówiąc: nie tylko tego pragnął. Nie ma żadnych trudności w przebieraniu się, zakładając, że robi to na siedząco.

[Andreas D.]

Woj2000

Przebrał się, siedząc na sofie. Kiedy już to zrobił, zostawił na drzwiach na ganek wszelki wypadek małą, samoprzylepną karteczkę z wiadomością przypominającą Perełce, by zamknęła drzwi. Mając już wszystko przygotowane, wygalantowany Bill wyszedł z domu i ppdpierając się laską niczym XIX-wieczny dżentelmen, udał się prosto w okolice domu Stevena. Spodziewał się je znaleźć właśnie tam.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

No więc, w drogę!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament po wielu rozdeptanych krzakach, wydeptanych rowach w ulicy i przerażonych dzieciach, a nawet dorosłych, dotarła pod dom jej adoratora i przykucnęła.
-To tutaj, tak?

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak, to tutaj. - powiedział, wstając przy jednoczesnym podpieraniu się laską - Mogłabyś mnie posadzić na ziemi? Nawet po przykucnięciu jest wciąż dla mnie ciutkę za wysoko.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta wzięła Billa na palec i go postawiła na ziemi razem ze swoją Perłą obok.

[Andreas D.]

Woj2000

-To ten, to zaraz wrócę. - odpowiedział, po czym zaczął kierować swoje kulawe kroki w stronę drzwi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Tymczasem Żółta Diament usiadła po turecku na ulicy, jej Perła stoi tuż obok.

[Andreas D.]

Woj2000

• • No, sąsiedzi będą mieli ciekawe popołudnie, jak wyjrzą przez okna * - pomyślał żartobliwie, wchodząc do domu, po czym podchodząc do biblioteczki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Biblioteczka jest w stanie nienaruszonym. Książka której teraz trzeba powinna być na wierzchu.

[Andreas D.]

Woj2000

Zabiera, stary atlas przyrodniczy liczący kilkaset stron, po czym natychmiastowo wychodzi. Oj, to będzie długa lektura…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółty Diament spojrzał na księgę pod pachą Deweya. Żółta Perła spojrzała na rozmiar tego czegoś z przerażeniem i od razu wiedziała, że powinna zaprotestować już na plaży, kiedy jej Diament ją poinformowała o roli jaką będzie pełnić podczas lekcji.

[Andreas D.]

Woj2000

Jej błąd.
-To książka już jest, ale gdzie tu przeprowadzić ,lekcje"? W moim domu tak średnio, no chyba, że się zmniejszysz. - odezwał się do Diament.