Dom Billa Deweya

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament ułożyła się na boku wzdłuż ulicy, niedaleko domu Billa i podparła swoją głowę. Jej Perła stoi tuż obok jej głowy.
-Możesz zaczynać, Bill.

[Andreas D.]

Woj2000

Co jak co, ale tak leżąca Żółta wygląda dla Deweya… interesująco. Pomijając oczywiście tak, że najprawdopodobniej przez to jej pokładanie się będą tu robić roboty drogowe przez kilka lat.
W każdym razie, Dewey otwiera na rozdziale o człowieku i zaczyna czytać o ludzkim ciele. O znajdujących się tam organach i ich fukcjach, jak również działaniu.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Perła zapisuje na bieżąco notatki, a sama Żółta Diament słucha z zainteresowaniem o budowie ludzkiego ciała.

[Andreas D.]

Woj2000

Przechodzi przez układ pokarmowy, nerwowy i budowę mięśni, aż po pewnym czasie dociera do najciekawszego punktu programu: rozmnażanie człowieka.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

I tutaj Żółta Diament wyjątkowo mocno się skupiła.

[Andreas D.]

Woj2000

Czytał uważnie dokładne, naukowe opisy organów, jak również schematy dotyczące samego współżycia i ciąży. Kiedy skończył ten rozdział, zwrócił się w stronę Żółtej i powiedział niepewnie, jakby obawiając się jej reakcji na tą wiedzę:
-I… tak to u ludzi wygląda.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament wygląda jakby zaraz miała wybuchnąć z mocą bomby Car.
-CO ONI ZROBILI RÓŻOWEJ?!-wydarła się wściekła tak, że pewnie echo po tym można usłyszeć w Empire City.

[Andreas D.]

Woj2000

Dewey szybko rzucił książkę i powstał na parasolce.
-ŁOŁ! ŻÓŁTA, USPOKÓJ SIĘ! NIKT NIC NIKOMU NIE ZROBIŁ! POZA TYM, RÓŻOWA ZROBIŁA TO Z WŁASNEJ WOLI! - krzyczał przerażony ewentualną eskalacją jej złości - ONA KOCHAŁA TEGO, Z KTÓRYM SIĘ NA TO ZDECYDOWAŁA!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółty Diament wstał i położył swoją Perłę na swoim ramieniu.

-MASZ MNIE ZAPROWADZIĆ DO CZŁOWIEKA, KTÓRY JEJ TO ZROBIŁ! W TEJ CHWILI!

[Andreas D.]

Woj2000

-O nie! - zaprotestował - Nie pozwolę na to, by przez moją nierozwagę została skrzywdzona kolejna osoba! Nie darowałbyn sobie tego!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-MASZ. TO… ZROBIĆ! MUSZĘ SIĘ SKONFRONTOWAĆ OSOBIŚCIE Z TYM KTO TO ZROBIŁ!

[Andreas D.]

Woj2000

-Pomyśl przez chwilę! Co ci da ta zemsta?! NIC! A ten człowiek też żałuje, że Ros… Różowej już nie ma!

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-JA CHCE GO PO PROSTU ZOBACZYĆ! PROWADŹ!

[Andreas D.]

Woj2000

Widząc, że niewiele tu może wskórać, ugina się pod jej żądaniami.
-Dobrze. - oznajmia twardo - Zrobię to, ale obiecaj mi jedno. Jeśli dojdzie do najgorszego, nie będziesz krzywdzić niewinnych ludzi. Jasne?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament westchnęła, a elektryczność zaczęła znikać.
-Dobrze… Dobrze. Niech będzie. Zróbmy to twoim sposobem. Ale najpierw dokończ proszę nauczanie.-powiedziała Żółta Diament coraz spokojniejszym tonem, aż w końcu całkiem się uspokoiła.

[Andreas D.]

Woj2000

-Do-do-dobrze - powiedział drżącym głodem. Jej łatwość zmiany stanu emocjonalne go bardzo niepokoiła; wręcz przerażała.
W każdym razie, podniósł z ziemi książkę i łamiącym się głosem dokończył czytanie o biologii człowieka. Na jego szczęście tematy, które czytał, nie dotykały drażliwych dla Diamentów tematów.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament spojrzała się na Billa przeszywającym wzrokiem.
-Nie wiedziałam, że ludzie są tacy skomplikowani… Jak na pojedyńczy gatunek. Tak sobie przypomniałam… Miałeś mi sprawić kilka komplementów, prawda? To dobra chwila, żeby to zrobić.

[Andreas D.]

Woj2000

No to teraz go zagięła. Po takiej chwili jeszcze słodzenie chce! Ale nie mający innego wyjścia Bill rozpoczyna komplementy.
-Wiem, że to zabrzmi dziwnie, ale kiedy unosisz się gniewem, to wyglądasz nie tylko władczo, groźnie i wszechmocnie, ale w pewien sposób… pięknie. Niczym łaknąca sprawiedliwości, wszechpotężna bogini mogąca zmieść swoich wrogów w ciągu sekund.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Żółta Diament się uśmiechnęła lekko do Billa, a następnie pokazała ręką, że jest zadowolona i że chce jeszcze trochę.

[Andreas D.]

Woj2000

-Do tego te błyskawice. Drzemie w nich wielka siła, która przemówiłaby do każdego, by zgiął kolana i oddał pokłon przed prawdziwą, subtelną potęgą, jaka drzemie w twojej osobie, Żółta. - perorował Dewey, który za te figury stylistyczne, które tu teraz wymyśla, chyba powinien poprosić o tytuł Narodowego Wieszcza Klejnotów.