Centurioński Statek Wojenny

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jesteś cudowną śpiewaczką, moja droga Serpentyn. W życiu nie słyszałem czegoś tak pięknego.

[Andreas D.]

Woj2000

-Naprawdę ci się spodobało? Nigdy wcześniej nie śpiewałam…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Bardzo. Masz głos jak anioł!

[Andreas D.]

Woj2000

-Och, pochlebiasz mi, przyjacielu. - odezwała się wesoło i z gracją.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nawet nie wiem jak okazać Ci wdzięczność!

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie musisz tego robić, naprawdę.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Muszę, // Synku muszę //, muszę. Innego wyjścia nie ma.

[Andreas D.]

Woj2000

-Ale… jak chcesz mi podziękować?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Już wiem jak. Podejdź do mnie Serpentyn.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn wstała z kanapy i do niego spokojnie podpełzła.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk pokazał, by podeszła jeszcze bliżej.

[Andreas D.]

Woj2000

Pełznie jeszcze bliżej, zastanawiając się, co też jej druh wykoncypował…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk nakazał, aby podeszła JESZCZE bliżej.

[Andreas D.]

Woj2000

Podchodzi na tyle blisko, na ile to jest możliwe bez przekroczenia przestrzeni prywatnej.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

O dziwo, Mistyk pokazuje, by podeszła bliżej.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn nieco się dziwi, ale podchodzi bliżej. Co on takiego planuje?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Mistyk pokazał, żeby Serpentyn wyciągnęła coś z jego rękawa.

[Andreas D.]

Woj2000

Serpentyn nieco niepewnie kieruje tam dłoń, po czym energicznie wyciąga z niej jej zawartość.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

W środku jest piękny, złoty naszyjnik z cudownym szmaragdem na środku.
-To dla Ciebie.

[Andreas D.]

Woj2000

Wzięła go w obie z górnych dłoni i zaczęła go z lekkim niepokojem uważnie oglądać. Co prawda Serpentyn była świadoma, że nie wszystkie klejnoty we Wszechświecie są żywe, ale i tak zaniepokoił ją ten szmaragd. Czy to miała być jakaś aluzja do tej, którą darzy uczuciem?
-Ba… bardzo dziękuję, Mistyku. -odpowiedziała nieco niepewnie. - Ale… dlaczego szmaragd?