Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
-Welocyraptor.
-A co to jest?
Zmienił się w welocyraptora. -Wymarłe zwierze, które mogłoby cię zjeść. -rzekł, po czym kłapnął na potwierdzenie paszczą pełną zębisk. //Ty, czekaj, Czerwony mógłby z powrotem ożywić dinozaury?
// Nie. // Szara się zaśmiała i objęła długą szyję swojego taty.
A on z powrotem przybrał swoją humanoidalną formę, po czym ją przytulił. -Moje Słoneczko…
Szara się zarumieniła.
A on ją poczochrał nieco po włosach.
A ona się przykryła jego płaszczem.
-Chyba lubisz płaszcze, co?
-M-hm.
Pogłaskał tego urwisa po karku.
Gesia skórka po niej przeszła.
A on dalej ją głaszcze. -Urocza jesteś, wiesz?
-Naprawdę?
-Naprawdę.
-Awww, to ty jesteś słodki, tato!
O cholera, tego to się nie spodziewał. A co za tym idzie? Insta-rumieniec. -Uh…d-daj spokój, nie jestem uroczy.
-Jesteś tato! Uroczo wyglądasz z tą fryzurą i w butach na obcasie!
Rumieniec na twarzy się wzmocnił. Cholera, tego on się STANOWCZO nie spodziewał.
Jeszcze nikt go nie nazwał słodkim… Poza mamusią, ale to było miliony lat temu.
