Dom Maheswarenów

[Andreas D.]

Woj2000

-A co z resztą ich rasy? Czemu akurat tylko one mieszkają na Ziemi? -dopytywał się Doug, zaciekawiony szczegółami dotyczącymi rodziny Stevena.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No cóż… Z tego co wiem, to Ziemia kiedyś była kolonią Klejnotów z domu tej rasy, Homeworldu. Mama Stevena kilka tysięcy lat temu rozpoczęła rebelię. No cóż… Tato, to może trochę potrwać. Masz czas, żebym opowiedziała Ci wszystko co wiem o Klejnotach? To zajmie co najmniej godzinę.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug odruchoeo spojrzał na zegarek, po czym odezwał się do Connie.
-Wychodzi na to, że mam. Ale oczywiście nie musisz teraz tego mówić. Przecież masz swoje rzeczy do zrobienia…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie, tato, mam czas. Nie mam dużo pracy domowej na jutro. Czy mogę już zacząć opowiadanie o przeszłości Klejnotów?

[Andreas D.]

Woj2000

Doug rozsiadł się wygodniej na wersalce.
-Oczywiście, że możesz opowiadać, Connie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie przystąpiła do opowiadania wszystkiego co wiedziała o Klejnotach. Fuzje, Rebelia, Homeworld, system kast, Diamenty, skażone Klejnoty, jak Klejnoty umierają, pojęcia poofania, kto stał za tymi wypadkami w wesołym miasteczku. Ale o Stevonnie już nie wspomniała.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug słuchał wielce zadziwiony faktem, że to wszystko działo się naprawdę. Przecież to wszystko brzmi, jakby żywcem wyjęto z jakiegoś głupawego filmu fantastycznego. Do tego jeszcze te całe Diamenty, które są olbrzymkami…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie zapomniała tylko powiedzieć o zamieszaniu związanym ze Steven-Różowy Diament i dodała to na samym końcu opowieści.
-No więc… Tak to się mniej więcej prezentuje. Może lepiej nie mów tego mamie, dobrze?

[Andreas D.]

Woj2000

-Oczywiście, że nie zamierzam o tym mówić mamie. Jeszcze by zawału dostała. Oczywiście nie takiego prawdziwego…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-W jej przypadku to możliwe, że prawdziwego. Znasz ją najlepiej, prawda, tato?

[Andreas D.]

Woj2000

-Znam ją aż za dobrze, Connie. Aż za dobrze…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Zdaję się w tym przypadku na Ciebie, tato.

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie musisz się o nic martwić, Connie. Nic mamie nie wspomnę. Jak obiecałem - nasza wspólna tajemnica.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-To super tato. Cieszę się, że tak zdecydowałeś!

[Andreas D.]

Woj2000

-Wiesz, po prostu nie chcę jej martwić. Jak również nie chcę sprawiać kłopotów tobie, córeczko. Wiesz przecież, jaka mama potrafi być, jeśli chodzi o ryzyko bądź niebezpieczeństwo…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak… To z kolei ja znam aż za dobrze, żeby to kwestionować, tato.

[Andreas D.]

Woj2000

-A jak już przy tym jesteśmy. Mógłbym mieć dziwną sugestię względem tych całych wypraw?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak, jasne tato. O co konkretnie chodzi, jeśli można od razu wiedzieć?

[Andreas D.]

Woj2000

-Nie przeszkadzałoby, gdybym… kiedyś z wami wybrał się na jedną? - zagadnął nieśmiało, jednocześnie przygotowując się mentalnie na… dość specyficzną reakcję córki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Connie się uśmiechnęła.
-Naprawdę chciałabyś, tato? Na pewno będzie super!-odpowiedziała Connie podekscytowana.