Dom Maheswarenów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Krucho? Dostanie ochrzan taki potężny, że go się będzie dało w Empire City usłyszeć bez problemu. Na pierwszy rzut oka nie widać żadnej takiej listy, na której mogłyby być zapisane zadania dla Douga.

[Andreas D.]

Woj2000

Na wszelki wypadek postanawia obadać kuchnię bardziej dokładnie. Najzwyczajniej w świecie chce uniknąć scysji z mającą talent do wykłócania swoich racji żoną.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Na całe szczęście dla Maheswarana, nie odnalazł żadnej karteczki. Albo ja nieszczęście, jeśli się zagubiła…

[Andreas D.]

Woj2000

Lekko ucieszony z takiego obrotu spraw, Doug usiadł sobie na jednym z krzeseł znajdujących się w kuchni i wyciągnął telefon, po czym zatelefonował do Perły.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Perła po dosłownie kilku sekundach odebrała połączenie.
-Tak, o co chodzi?-spytała się spokojnym tonem. W tle słychać bziuczenie futurystycznej technologii.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dzień dobry. Doug Maheswaran, ojciec Connie, z tej strony. Ma pani czas na rozmowę? Chciałbym pomówić o… jej lekcjach szermierki i przygodach i przygodach, na które się z panią i Stevenem wybiera.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Och, to pan. Jestem trochę… Zajęta, ale oczywiście, mam trochę czasu. A więc, co z lekcjami szermierki oraz przygodami i Connie?

[Andreas D.]

Woj2000

-Cóż… od czego bu tu zacząć… Jak ona sobie w ogóle radzi w tej całej walce mieczem? I… czy często musi wykorzystywać swoje umiejętności w praktyce?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak, walka idzie jej bardzo dobrze, ma do tego talent. A co do wykorzystywania tych zdolności w sytuacjach praktycznych, to nie dzieje się to ostatnio zbyt często. Coś jeszcze, panie Maheswaran?

[Andreas D.]

Woj2000

-Tak. Zastanawiałem się, czy nie dałoby się… jakby to powiedzieć… żebym mógł potowarzyszyć Connie na jednevh z tych przygód… - odpowiedział dosyć niepewnie, spodziewając się natychmiastowej odmowy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No cóż…-zaczęła Perła niepewnie-Jeśli będziesz przestrzegać zasad bezpieczeństwa i trzymać się blisko grupy, to raczej nic złego się nie stanie. Zwłaszcza, jeśli nie będzie pan za bardzo udzielał się w walce.

[Andreas D.]

Woj2000

-A, a o to proszę się nie martwić. - odpowiedział ze spokojnie, acz pewnie - Nigdy nie szukałem kłopotów, a do tego potrafię o siebie zadbać. Nie zamierzam tam pani nastręczać dodatkowych problemów.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dobrze. W razie jakieś przygody do pana napiszę SMSa. Dobrze, panie Maheswaran?-spytała się Perła kulturalnie. Bardzo przyjemna rozmowa, trzeba przyznać.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dobrze, pani Perło. - odpowiedział uprzejmie, po czym dodał - Życzę pani miłego dnia. A, i Connie panią i Stevena pozdrawia.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Dziękuję, to miło z jej strony. Ja również ich pozdrawiam oraz życzę panu miłego dnia. Do widzenia.-odpowiedziała Perła, a następnie rozłączyła się.

[Andreas D.]

Woj2000

Zadowolony z siebie Doug schował telefon do kieszeni i rozsiadł się wygodnie na kuchennym krześle. Był naprawdę usatysfakcjonowany z faktu, w jak komfortowy i bezproblemowy sposób ta rozmowa została przeprowadzona.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Pani Perła tym razem była jeszcze milsza niż wtedy, kiedy Doug z nią rozmawiał na tamtej niefortunnej kolacji. Ciekawe na jakie to przygody owe Klejnoty zabiorą starego Maheswarana?

[Andreas D.]

Woj2000

Wszystko się okaże. Póki co, Doug nie ma o czym spekulować, bo poza historią o górskiej ,wycieczce" Connie to niespecjalnie wie o organizacji takich wojaży.
Ale póki co, Doug nie myśli zbytnio o tym. Zamiast tego ponownie wyciąga telefon, by sprawdzić, czy nie dostał żadnej wiadomości od żony. Tak na wszelki wypadek, by nie posądzonym o ignorowanie jej ewentualnych próśb.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Nie trzeba było sprawdzać, telefonu, Doug usłyszał od razu po włączeniu wiadomości, że ktoś wszedł do domu, a potem krzyknął:
-Doug, chodź tutaj!
Jeśli to nie jest Priyanka, to chyba Święty Mikołaj. Czemu tak wcześnie wróciła z pracy? Miała mieć nocny dyżur.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug odruchowo wzdrygnął się, po czym wstał, schował telefon, poprawił się, po czym udał się nieco niepewnie.
-Tak? O… o co chodzi? - zapytał mocno zmieszany, wciąż idąc w stronę źródła krzyku, jednocześnie zastanawiając się, o co jego kochanej żonie może chodzić.