Dom Maheswarenów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Priyanka westchnęła.
-Prawda, nie chodzą. Ale ta kruszynka to wyjątek. Ktoś ją znalazł na ulicy i przyprowadził do szpitala. Przynajmniej wiadomo, że są jeszcze uczciwi ludzie na tym świecie.

[Andreas D.]

Woj2000

-I całe szczęście. Kto wie, co by mogło jej się stać…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-No właśnie… Takiej małej, słodkiej babeczce. - odpowiedziała Priyanka patrząc na dziewczynkę.

[Andreas D.]

Woj2000

-To ten… To skoro na jakiś czas się u nas ,zadomowi", to niech i Connie ją pozna?
Swoją drogą: ta postawa Priyanki względem dziewczynki lekko zaskoczyła Douga. Nie chodzi nawet o to, że jest jakaś nieczuła na los innych, bo nie jest to prawdą. Raczej chodzi o to… że od dawna nie słyszał, żeby określała w szczery sposób podobnymi epitetami jakieś dziecko. Ostatnio robiła to równie szczerze jakiś czas temu, kiedy Connie nie skończyła jeszcze 10 lat.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Najwidoczniej wyjątkowo się zauroczyła w tym dziecku. Nie ma się co dziwić, sam Doug musi przyznać, że jest ono dokładnie tak jak mówi Priyanka “małą, słodką babeczką”.
Priyanka stanowczo odpowiedziała:
-Nie, nie ma potrzeby. Jeśli przyjdzie sama, to jej wszystko wyjaśnimy, ale teraz nie możemy przeciążać tego i tak uszkodzonego mózgu tego biedactwa.

[Andreas D.]

Woj2000

-W takim razie… co z nią teraz zrobimy? Chyba nie będziemy tak tu stali cały dzień, prawda?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Racja. Musimy coś wymyśleć. Nigdy nie zajmowałam się takimi chorobami… Nawet nie pamiętam jak coś takiego się nazywa. A może ty pamiętasz?

[Andreas D.]

Woj2000

-Chyba nie. Jestem ochroniarzem, nie lekarzem. Ale mogę co najwyżej zgadywać… - powiedział, po czym zaczął się nad tym zastanawiać, zaś po dłuższej chwili odpowiedział terminem medycznym, który najbardziej kojarzył mu się z zmniejszoną szybkością reakcji - Spowolnienie psychiczne? Spowolnienie ruchowo- psychiczne?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Priyanka przez chwilę się zastanowiła.
-Tak… To może być coś w tym rodzaju.-odpowiedziała Priyanka, a następnie delikatnie wzięła dziewczynkę i posadziła ją wygodnie na kanapie.

[Andreas D.]

Woj2000

W międzyczasie Doug stał sobie w miejscu i spoglądał na te gesty troskliwości.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

A dziewczynka tylko siedzi jak nieprzytomna i nawet nie zareagowała na przeniesienie jej.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug powoli podchodzi do swojej żony i staje przy niej w milczeniu, oczekując na reakcję dziewczynki na tak nagłe przeniesienie z miejsca na miejsce.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Priyanka również milczy. Dodatkowo patrzy się na dziewczynkę zdziwiona, jakby się zastanawiała, jakim cudem można być aż tak upośledzonym.

[Andreas D.]

Woj2000

Doug postanowił w końcu przerwać milczenie.
-To… co z tym wszystkim teraz robimy? - zapytał niepewnie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Powinniśmy przeprowadzić kilka badań, a jeśli one nic nie wykażą, to będziemy zmuszeni oddać ją do jakiegoś specjalisty. Ja nie posiadam wystarczającej wiedzy medycznej, żeby leczyć takie trudne przypadki jak ona.

[Andreas D.]

Woj2000

-A myślisz, że komuś by się to udało?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Nie mam pojęcia. Nigdy nie czytałam za bardzo medycznych czasopism.

[Andreas D.]

Woj2000

-Wiem o tym. -skwitował krótko, przez co mógł zabrzmieć tak, jakby mówił z wyrzutem.
Chwilę po wypowiedzieniu tych słów lekko pożałował ich intonacji. Najprawdopodobniej Doug przyszykował poletko do kłótni…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

… Na szczęście Priyanka nie chce się wydzierać przy dziewczynce. Tym razem Dougowi się zdecydowanie upiekło po całości. Jego żona westchnęła, a następnie powiedziała:
-No nic, postaram się coś znaleźć w internecie i zaobserwować zachowanie tej małej. Może uda mi się coś odkryć.

[Andreas D.]

Woj2000

-To może ty poszukaj jakichś informacji o tym, a ja tu zostanę i się nią zajmę. I tak do pracy pozostało mi jeszcze kilka godzin, to mogę poświęcić je na opiekę…