Your browser does not seem to support JavaScript. As a result, your viewing experience will be diminished, and you have been placed in read-only mode.
Please download a browser that supports JavaScript, or enable it if it's disabled (i.e. NoScript).
-Mogę potrzymać Żelusia, Mój Jadeicie? - spytała się Perła po chwili ciszy. Rzeczywiście, całkiem nieźle zrobiona ziemianka.
-Jak najbardziej. -i podał jej Żelusia.
Perła go przytuliła i od razu zaczęła chichotać.
Całkiem to urocze, prawde mówiąc.
Nawet bardzo urocze i to jest fakt.
Ta. Ciekawe za ile czasu Perła będzie się śmiać w najlepsze.
Jak na razie jest twarda i się tak łatwo nie daje.
Zobaczymy, przekonamy się.
Każdy prędzej czy później wymięknie.
Jak najbardziej. Czeka dalej.
Cóż…
I czeka aż Żeluś złamie Perłę
To trochę źle brzmi…
Uhm…złamie w sensie, że ta nie wytrzyma i będzie się śmiać. W tym sensie.
Co nie zmienia faktu, że brzmiało to źle.
No, a więc nic innego nie pozostało jak czekać na efekty.
Perła zaczęła się coraz głośniej śmiać.
Żeluś już na nią zaczyna działać…
Teraz Perła dosłownie zdycha ze śmiechu.
Okay, enough. Wziął od niej Żelusia.
Andrzej_Duda
