Wyspa Krakatau {ZIEMIA}

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Cisza.

[Andreas D.]

korobov

-Halo… Słyszysz mnie?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-TAAAAAAAK.

[Andreas D.]

korobov

-Czemu masz taki głos?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-JESTEŚ DIAMENTEM!

[Andreas D.]

korobov

-A ty dziwnym kwarcem. Przezucamy się oczywistościami?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-TO JA MOŻE SOBIE PÓJDĘ?

[Andreas D.]

korobov

-Dobrze, przepraszam… Przepraszam… A sądząc po reakcji… Nie masz zbyt dobrej konitywy z diamentami, racja?

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-BYĆ MOŻE.

[Andreas D.]

korobov

-Białą mnie wyrzucła w przestrzeń kosmiczną, pozbawiłą mocy, przebiła i na moich oczach zniszczyła perłę… Moją przyjaciółkę… A żółta wysłała swojego klejnota, by mnie roztrzaskać… Naprawdę myślisz, że mam po coś wracać Steven? Z resztą… Lubię tę planetę…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Steven milczy.

[Andreas D.]

korobov

Też się nie odzywa… Chyba coś powiedziała za dużo…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Zdecydowanie za dużo.

[Andreas D.]

korobov

-Przepraszam… Za to co uczyniły pozostałe diamenty oraz klejnoty pod nimi…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jest okej, po prostu… Skoro tak, to… Powiedzieć Ci moją tajemnicę?

[Andreas D.]

korobov

-Ja powiedziałam Ci swoja… Nikomu nie powiem, słowo.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Moja mama to Różowy Diament.

[Andreas D.]

korobov

-… róż… Róż… - tutaj dało się słyszeć jakby łkanie.
-Różowa… Mała różyczka… Moja mała różyczka…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Uhm… Spokojnie, Różowy Diament żyje! Mam klejnot jej, czyli mojej mamy! Czy coś!

[Andreas D.]

korobov

-Ja się cieszę Steven!!! Nie masz pojęcia, jak się zmartwiłam gdy usłyszałam, że ją rozbito… Nie masz pojęcia, ile czasu spędziłyśmy na homewroldzie, kiedy się ją opiekowałam, gdy była nie wyższa od pereł… Moja kochana różyczka… To dla niej zrobiłam pierwsze różane kwarce.