Wyspa Krakatau {ZIEMIA}

[Andreas D.]

korobov

-Zawsze taka sama… Nigdy nie słucha… My, podobnie jak większość istot organicznych, jesteśmy zrobieni z węgla.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Czy możesz przestać mnie denerwować i chociaż udawać, że cieszysz się, że mnie widzisz? Zaczynasz wyczerpywać moją cierpliwość na twoje kaprysy.

[Andreas D.]

korobov

-Czerń i biel są dwoma odmiennymi światłami. Czerń powstajw, gdy nie ma światła. Biel powstaje, gdy wszystkie fale świetle złożą się razem. Naturalne jest, że mamy różne zdania na różns tematy.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Co nie zmienia faktu, że mnie bardzo denerwujesz. Naprawdę nie czujesz skruchy za wywołanie rebelii i prawdopodobnie zainspirowanie Mojego Promyczku Numer Jeden do zrobienia podobnej na jej pierwszej kolonii?

[Andreas D.]

korobov

-A teraz przesadziłaś. Ty myślisz, że ja jej nie kochałam, co? To była moja różyczka! Dla niej stworzyłam różane kwarce! Ale serce nie sługa. Każdy robi to, co uzna za właściwe. Znasz już moje motywy siostro.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak, znam twoje motywy. A wiesz co jest w tym wszystkim najlepsze? Gdybyś miała wystarczającą odwagę, żeby ze mną dłużej rozmawiać, to może bym nawet wysłuchała twoich próśb. Ale teraz jest za późno, kochana. A ja kochałam Mój Promyczek bardziej od Ciebie. Bardziej od kogokolwiek.

[Andreas D.]

korobov

-Wysłuchać? Wysłuchać!!! Gdy przybyłam do ciebie by porozmawiać, po każdej mojej wypowiedzi trzaskałaś klejnoty będące pod moją opieką. Traktowałeś organicznych jeszcze gorzej. Ja czuję ból klejnotów, słyszę ich wołania do dzisiaj! I jeszcze te wymuszone fuzje odłamków! Na samym początku do mnie przybyła Niebieska. Nie chciała wojny. Byłam skłonna wysłuchać jej prośby, ba, nie chciałam walczyć. Zgodnie z jej słowami do ciebie poszła Żólta. Obiecałam zaczekać rok. Każdego dnia spróbował się połączyć. Ale nie odpowiedziałaś. Nie odpowiadałaś. A gdy usłyszałam, że roztrzaskałaś Opale… Tutaj mi się cierpliwość skończyła.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Diament na tą opowieść zareagowała wyciągnięciem długiego miecza z klejnotu.
-Wynocha z mojego umysłu, gówniaro.

[Andreas D.]

korobov

Thorgal zaczął błyszczeć. Po jegi powierzchni pojawiły się błyski elektryczności o wartości kilkudziesięciu tysięcy Volt.
-Metal Uru jest specyficznym metalem. DostŁam go od Wszechojca Odyna w prezencie. Podnieść może go tylko ktoś godny… I jaka gówniaro? Powstałam dokładnie wtedy, co ty.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Po prostu wyjdź, zanim będę chciała Cię naprawdę skrzywdzić. Vibranium w kombinacji z moim diamentem czyni ze mnie jeden z najpotężniejszych Klejnotów.
Na mieczu Białej Diament pojawiła się fioletowa energia kinetyczna w czystej postaci.

[Andreas D.]

korobov

-A niby go straciłaś… - Powiedziała, po czym spróbowała się obudzić.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Stworzyłam sobie nowy i połączyłam go z vibranium. I do nie zobaczenia.
Czarna Diament się budzi.

[Andreas D.]

korobov

Rozejrzała się po okolicy. Może coś znajdzie…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wygląda na to, że jest tam, gdzie zasnęła.

[Andreas D.]

korobov

Wstała do pozycji siedzącej i rozmasowała sobie głowę.
-Teraz wiem, czemu nie szłam spać na Homeworldzie… I mamy przewalone…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wszystkie Klejnoty wyglądają na zaniepokojone, poza Kwarc.
Kwarc:
-A to dlaczego?

[Andreas D.]

korobov

-Biała żyje… I stała się Vibraniowym diamentem… A jej klejnot oryginalny jest gdzie indziej…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Wszyscy towarzysze Diament stanęli jak wryci.

[Andreas D.]

korobov

-Oczywicie kazała, bym przeprosiła za rebelię… Za to, że skrzywdziłam różową… I nazwała mnie niedorostkiem. Jestem tak stara, jak ona.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Klejnoty wciąż milczą.