Statek Larsa i Defektów

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

L:
-Nie, nic się nie stało.

[Andreas D.]

Woj2000

-A swoją drogą, jesteś już pełnoletni? Trzeba będzie w końcu jakoś… oblać nasz wspólny powrót na Ziemię, co nie? - powiedział wesoło, puszczając do niego oko.
Wyglądało to nieco dziwnie: jowialny typ w średnim wieku ze śpiącą na jego kolanach kobietą proponuje jakiemuś małolatowi uczczenie powrotu na Ziemię wspólnym, srogim chlaniem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

L:
-Ta, jestem, ale wolę nie schlać się jak świnia po powrocie na Ziemię, więc tak szczerze, podziękuję.
Fakt, dość nietypowa sytuacja.

[Andreas D.]

Woj2000

-Twoja wola. To tylko taka luźna propozycja. - powiedział, wzruszając ramionami na tyle, na ile było to możliwe ze śpiąca na nich Perłą - Porpos propozycji: czy kiedy już dotrzemy na Ziemię, będę mógł odkupić ten statek? Przyda mi się do moich przyszłych, kosmicznych podróży.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

L:
-Ta, możesz go zabrać, nie będzie mi potrzebny po powrocie na Ziemię. Za darmo Ci go oddam.

[Andreas D.]

Woj2000

-Dziękuję - powiedział natychmiastowo, po czym dodał już nieco po namyśle - Wiesz co, Lars? Zawsze cię miałem za niepokornego gówniarza, co wyżej sra, niż dupę ma, ale okazałeś się naprawdę klawym i odpowiedzialnym kolesiem. Jeszcze raz dzięki za wszystko. Wiesz, za dwukrotne uratowanie mi tyłka i tak dalej…

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Tak. Dziękuję. Chyba dziękuję, bo nie jestem pewien co w ogóle mam o tym myśleć, biorąc pod uwagę całokształt zdania.

[Andreas D.]

Woj2000

-Chodziło mi o to, że od czasu twojego porwania przez Klejnoty stałeś się bardziej dojrzały i zwalczyłeś swoje wady. To się po prostu ceni. - perorował niczym wujek dający rady swojemu bratankowi.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

-Jak uważasz. Ja wolałbym na razie odpocząć i przespać całą podróż.

[Andreas D.]

Woj2000

-Jasne, nie przeszkadzam. - powiedział, po czym powrócił do pieszczenia śpiącej Perełki.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Lars zasypia, a Perełka dalej wtula się w Billa.

[Andreas D.]

Woj2000

Był z tego zadowolony, choć najchętniej to on chciałby się tak przytulać do Niebieskiej. Lub Żółtej. Aż pogrążył sie w marzeniach o Żółtej nagradzającej go pieszczotami za dobre i posłuszne zachowanie.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

To dość nietypowe marzenia, ale w każdym razie ciekawe.

[Andreas D.]

Woj2000

Jego wyobraźnia poszła o krok dalej. Zaczął sobie wyobrażać, jakby to bylo się z nią całować. Pogrążył się w tych fantazjach, czując się jeszcze szczęśliwszym człowiekiem.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Oj, Dewey ty zboczeńcu o wyjątkowo dobrej do rozmarzania się wyobraźni…

[Andreas D.]

Woj2000

Marzenia to marzenia, nie? Zamiast się zastanawiać nad swoją wątłą kondycją moralną, Bill najzwyczajniej w świecie oddawał się wyimaginowanym pocałunkom z równie efemeryczną Żółtą Diament.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

O tak, co za cudowne uczucie…

[Andreas D.]

Woj2000

Jego wszeteczna wyobraźnia pomniejszyła Żółtą do ludzkich rozmiarów, by mógł swobodnie i bez większych problemów się z nią obściskiwać. Kiedy Diament się skurczyła, Bill ponowił bezeceństwa.

[Andreas D.]

Andrzej_Duda

Ta wyobraźnia potrafi sprawić Bilowi więcej przyjemności niż myślał.

[Andreas D.]

Woj2000

To prawda, choć zdaniem Billa nic nie zastąpi realnych czułości z olbrzymkami. Aż szkoda, że najpewniej do aż takich czułości z Diamentami nigdy nie dojdzie, ale co mógł na to poradzić?